ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สนธิสัญญาเบอร์ลิน (ค.ศ. 1878)"
+หมวดหมู่:พ.ศ. 2421; +หมวดหมู่:สนธิสัญญาในคริสต์ศตวรรษที่ 19; +[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์บัลแกเรีย... |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{Infobox treaty |
|||
| name = สนธิสัญญาเบอร์ลิน |
|||
| long_name = สนธิสัญญาระหว่างบริเตนใหญ่ ออสเตรีย-ฮังการี ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี รัสเซียและตุรกี สำหรับการชำระสะสางการงานตะวันออก |
|||
| |
|||
| image = SouthEast Europe 1878.jpg |
|||
| image_alt = <!-- alt-text here for accessibility; see [[MOS:ACCESS]] --> |
|||
| caption = ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้หลัง[[การประชุมใหญ่เบอร์ลิน]] |
|||
| |
|||
| type = |
|||
| context = [[การประชุมใหญ่เบอร์ลิน]] หลัง[[สงครามรัสเซีย–ตุรกี (1877–78)]] |
|||
| |
|||
| date_signed = {{Start date|1878|7|13|df=y}} |
|||
| location_signed = [[เบอร์ลิน]] [[จักรวรรดิเยอรมัน]] |
|||
| negotiators = <!-- format this as a bullet list --> |
|||
| signatories = <!-- format this as a bullet list --> |
|||
| parties = |
|||
* {{flag|สหราชอาณาจักร}} |
|||
* {{flag|ออสเตรีย-ฮังการี}} |
|||
* {{flag|สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3}} |
|||
* {{flag|จักรวรรดิเยอรมัน}} |
|||
* {{flag|ราชอาณาจักรอิตาลี}} |
|||
* {{flag|จักรวรรดิรัสเซีย}} |
|||
* {{flag|จักรวรรดิออตโตมัน}} |
|||
| depositor = <!-- OR: --> |
|||
| depositories = <!-- format this as a bullet list --> |
|||
| citations = <!-- format as XX [[Article on Treaty Series|TS]] YYY --> |
|||
| |
|||
| language = <!-- OR: --> |
|||
| languages = <!-- format this as a bullet list --> |
|||
| |
|||
| wikisource = <!-- OR: --> |
|||
| wikisource1 = <!-- Up to 5 wikisourceN variables may be specified --> |
|||
}} |
|||
'''สนธสัญญาเบอร์ลิน''' เป็นบัญญัติสุดท้ายแห่ง[[การประชุมใหญ่เบอร์ลิน]] (13 มิถุนายน – 13 กรกฎาคม ค.ศ. 1878) ซึ่ง[[สหราชอาณาจักร]] [[จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี|ออสเตรีย-ฮังการี]] [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3|ฝรั่งเศส]] [[ราชอาณาจักรอิตาลี|อิตาลี]] [[จักรวรรดิรัสเซีย|รัสเซีย]]และ[[จักรวรรดิออตโตมัน]]ภายใต้[[สุลต่านอับดุล ฮามิดที่ 2]] ทบทวน[[สนธิสัญญาซันเสตฟาโน]]ซึ่งลงนามเมื่อวันที่ 3 มีนาคม ปีเดียวกัน ภาระสำคัญที่สุดของการประชุมใหญ่นี้คือ ตัดสินชะตาของ[[ราชรัฐบัลแกเรีย]]ซึ่งสถาปนาขึ้นในสนธิสัญญาซันสเตฟาโน แม้บัลแกเรียเองจะไม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมประชุมเพราะการยืนกรานของรัสเซีย ในขณะนั้น บัลแกเรียยังไม่มีอยู่บนแผนที่โลก จึงไม่อยู่ในบังคับของกฎหมายระหว่างประเทศ เช่นเดียวกับ[[ชาวบัลแกเรีย]] การกีดกันนี้เคยมีขึ้นแล้วใน[[การประชุมคอนสแตนติโนเปิล|การประชุมมหาอำนาจคอนสแตนติโนเปิล]] ซึ่งจัดขึ้นเมื่อหนึ่งปีก่อน โดยบัลแกเรียไม่ได้เข้าร่วมเช่นกัน |
'''สนธสัญญาเบอร์ลิน''' เป็นบัญญัติสุดท้ายแห่ง[[การประชุมใหญ่เบอร์ลิน]] (13 มิถุนายน – 13 กรกฎาคม ค.ศ. 1878) ซึ่ง[[สหราชอาณาจักร]] [[จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี|ออสเตรีย-ฮังการี]] [[สาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 3|ฝรั่งเศส]] [[ราชอาณาจักรอิตาลี|อิตาลี]] [[จักรวรรดิรัสเซีย|รัสเซีย]]และ[[จักรวรรดิออตโตมัน]]ภายใต้[[สุลต่านอับดุล ฮามิดที่ 2]] ทบทวน[[สนธิสัญญาซันเสตฟาโน]]ซึ่งลงนามเมื่อวันที่ 3 มีนาคม ปีเดียวกัน ภาระสำคัญที่สุดของการประชุมใหญ่นี้คือ ตัดสินชะตาของ[[ราชรัฐบัลแกเรีย]]ซึ่งสถาปนาขึ้นในสนธิสัญญาซันสเตฟาโน แม้บัลแกเรียเองจะไม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมประชุมเพราะการยืนกรานของรัสเซีย ในขณะนั้น บัลแกเรียยังไม่มีอยู่บนแผนที่โลก จึงไม่อยู่ในบังคับของกฎหมายระหว่างประเทศ เช่นเดียวกับ[[ชาวบัลแกเรีย]] การกีดกันนี้เคยมีขึ้นแล้วใน[[การประชุมคอนสแตนติโนเปิล|การประชุมมหาอำนาจคอนสแตนติโนเปิล]] ซึ่งจัดขึ้นเมื่อหนึ่งปีก่อน โดยบัลแกเรียไม่ได้เข้าร่วมเช่นกัน |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:22, 13 กรกฎาคม 2557
สนธิสัญญาระหว่างบริเตนใหญ่ ออสเตรีย-ฮังการี ฝรั่งเศส เยอรมนี อิตาลี รัสเซียและตุรกี สำหรับการชำระสะสางการงานตะวันออก | |
---|---|
ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้หลังการประชุมใหญ่เบอร์ลิน | |
บริบท | การประชุมใหญ่เบอร์ลิน หลังสงครามรัสเซีย–ตุรกี (1877–78) |
วันลงนาม | 13 กรกฎาคม ค.ศ. 1878 |
ที่ลงนาม | เบอร์ลิน จักรวรรดิเยอรมัน |
ภาคี |
สนธสัญญาเบอร์ลิน เป็นบัญญัติสุดท้ายแห่งการประชุมใหญ่เบอร์ลิน (13 มิถุนายน – 13 กรกฎาคม ค.ศ. 1878) ซึ่งสหราชอาณาจักร ออสเตรีย-ฮังการี ฝรั่งเศส อิตาลี รัสเซียและจักรวรรดิออตโตมันภายใต้สุลต่านอับดุล ฮามิดที่ 2 ทบทวนสนธิสัญญาซันเสตฟาโนซึ่งลงนามเมื่อวันที่ 3 มีนาคม ปีเดียวกัน ภาระสำคัญที่สุดของการประชุมใหญ่นี้คือ ตัดสินชะตาของราชรัฐบัลแกเรียซึ่งสถาปนาขึ้นในสนธิสัญญาซันสเตฟาโน แม้บัลแกเรียเองจะไม่ได้รับเชิญให้เข้าร่วมประชุมเพราะการยืนกรานของรัสเซีย ในขณะนั้น บัลแกเรียยังไม่มีอยู่บนแผนที่โลก จึงไม่อยู่ในบังคับของกฎหมายระหว่างประเทศ เช่นเดียวกับชาวบัลแกเรีย การกีดกันนี้เคยมีขึ้นแล้วในการประชุมมหาอำนาจคอนสแตนติโนเปิล ซึ่งจัดขึ้นเมื่อหนึ่งปีก่อน โดยบัลแกเรียไม่ได้เข้าร่วมเช่นกัน
สนธิสัญญาดังกล่าวรับรองเอกราชของราชรัฐเอกราชโดยพฤตินัยโรมาเนีย เซอร์เบียและมอนเตเนโกร ร่วมกับอัตตาณัติของบัลแกเรีย แม้บัลแกเรียจะทำหน้าที่เป็นเอกราชโดยพฤตินัยและถูกแบ่งเป็นสามส่วน คือ ราชรัฐบัลแกเรีย จังหวัดปกครองตนเองรูเมเลียตะวันออก และมาซิโดเนีย ซึ่งคืนให้แก่ออตโตมัน ฉะนั้นจึงทำลายแผนการของรัสเซียสำหรับ "เกรทเทอร์บัลแกเรีย" เอกราชที่นิยมรัสเซีย สนธิสัญญาซันสเตฟาโนได้สร้างรัฐบัลแกเรีย ซึ่งเป็นสิ่งที่บริเตนใหญ่และออสเตรีย-ฮังการีเกรงมากที่สุด