ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กรีโกรี รัสปูติน"
ล จบบรรทัดที่ 4 ในหมวดก้าวสู่ชีวิตทางศาสนา |
เขียนหมวดในก้าวสู่ชีวิตทางศาสนาเสร็จเรียบร้อย |
||
บรรทัด 62: | บรรทัด 62: | ||
และเจ้าหญิงอนาตาเซียแห่งประเทศมอนเตเนโกร ซึ่งเป็นน้องสาวของเจ้าหญิงมิลคาเอง (ภาษาอังกฤษ : Princess Anastasia of Montenegro) ซึ่งมีความสนใจในเวทมนตร์ของเปอร์เซีย <ref>E. Radzinsky, p. 57.</ref> |
และเจ้าหญิงอนาตาเซียแห่งประเทศมอนเตเนโกร ซึ่งเป็นน้องสาวของเจ้าหญิงมิลคาเอง (ภาษาอังกฤษ : Princess Anastasia of Montenegro) ซึ่งมีความสนใจในเวทมนตร์ของเปอร์เซีย <ref>E. Radzinsky, p. 57.</ref> |
||
เจตนิยมและการใช้เวทมนตร์คาถา เจ้าหญิงมิลคาได้นำเสนอเรื่องรัสปูตินไปยัง[[ซาร์นีโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย]] และภรรยาของอเล็กซานเดอร์ในวันที่ [[1 พฤศจิกายน]] [[ค.ศ. 1905]] .<ref>{{cite web|url=http://www.rus-sky.com/history/library/diaris/1905.htm |title=Nicolas' diary 1905 (in Russian) |publisher=Rus-sky.com |date= |accessdate=2013-04-28}}</ref> |
เจตนิยมและการใช้เวทมนตร์คาถา เจ้าหญิงมิลคาได้นำเสนอเรื่องรัสปูตินไปยัง[[ซาร์นีโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย]] และภรรยาของอเล็กซานเดอร์ในวันที่ [[1 พฤศจิกายน]] [[ค.ศ. 1905]] .<ref>{{cite web|url=http://www.rus-sky.com/history/library/diaris/1905.htm |title=Nicolas' diary 1905 (in Russian) |publisher=Rus-sky.com |date= |accessdate=2013-04-28}}</ref> |
||
ก่อนที่จะมีการประชุมกับรัสปูติน , ซารนิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซียต้องรับมือกับ[[สงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น]] , [[วันอาทิตย์ทมิฬ]] , [[การปฏิวัติรัสเซีย พ.ศ. 2448]] การระเบิดทั่วประเทศและบริเวณรางรถไฟ , บริเวณในเมืองที่ไม่มีไฟฟ้าเข้าถึงเหล่าจักรพรรดิ์และผู้มีอำนาจเด็ดขาดในรัสเซียทั้งหมดถูกบังคับเมื่อวันที่ 17 โดย Sergei Witte ได้ออกลงนามแถลงการณ์เมื่อเดือนตุลาคม ซึ่งจะเป็นการยอมรับที่จะได้สถาปนารัฐดูมาและจะให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาได้อย่างไม่จำกัดในระบอบผเด็จการ |
|||
<ref>J.T. Fuhrmann (2013), p. 33.</ref> หกเดือนต่อมา Sergei Witte ได้ถูกรับเลือกให้เป็นนายกรัฐมนตรี , แต่ถูกปกครองที่แท้จริงคือนายพล Dmitri Trepov |
|||
== เชิงอรรถ == |
== เชิงอรรถ == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:00, 29 มิถุนายน 2557
กรีโกรี รัสปูติน | |
---|---|
Grigori Rasputin | |
เกิด | 21 มกราคม ค.ศ. 1869 หมู่บ้าน Pokrovskoye ,Tyumen Oblast, ไซบีเรีย, จักรวรรดิรัสเซีย |
เสียชีวิต | 30 ธันวาคม ค.ศ. 1916 (อายุ 47) เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก |
สาเหตุเสียชีวิต | ฆาตกรรม |
อาชีพ | ชาวไร่ คนเร่ร่อน แพทย์แผนโบราณ ที่ปรึกษา |
คู่สมรส | Praskovia Fedorovna Dubrovina |
บุตร | Dmitri (1895–1937) Matryona (1898–1977) Varvara (1900–1925) |
บุพการี | Efim Vilkin Rasputin Anna Parshukova |
เกรกอรี เอฟีโมวิช รัสปูติน[1][ก] ([Григо́рий Ефи́мович Распу́тин (Grigoriy Efimovič Rasputin)] ข้อผิดพลาด: {{Lang-xx}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ); อังกฤษ: Grigori Yefimovich Rasputin) (เกิดเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1869 ถูกลอบฆ่าเมื่อ 30 ธันวาคม ค.ศ. 1916 ชาวนารัสเซีย , ผู้มีเวทมนตร์ , ผู้รักษาโรค , และเป็นผู้ให้คำแนะนำลับๆแก่ราชวงศ์โรมานอฟ , เขาก็กลายเป็นผู้มีอิทธิพลในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก หลังจากเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1915 เมื่อซาร์นีโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซียมีคำสั่งจากกองทัพเมื่อตอนสงครามโลกครั้งที่ 1
ชีวิตช่วงต้น
กริกอรี รัสปูตินเกิดในฐานะลูกชาวนาที่ดีในหมู่บ้านเล็กๆของ Pokrovskoye แต่ค่อนข้างจะมีความรุ่งเรืองในเมือง Tobolsk , Guberniya (ปัจจุบันกลายเป็นเขตแดน Yarkovsky ใน Tyumen Oblast) ในพื้นที่กว้างบริเวณ ไซบีเรียตะวันตกที่ราบ การลงทะเบียนเลือกตั้งเขตศาสนาซึ่งมีรายการต่างๆที่ประกอบไปด้วยดังนี้ในวันที่ 9 มกราคม ค.ศ. 1869 ในหมู่บ้านของ Pokrovskoe ในครอบครัวของชาวนา
Yefim Yakovlevich Rasputin (หรืออีกชื่อคือ Efim Yakovlevich Rasputin) กับภรรยาของเขา โดยทั้งสองได้ทำการปฎิบัติตามขนบประเพณีอย่างถูกต้อง และกำเนิดเด็กชายที่มีนามว่า Grigory[3]
(หรือจะเรียกว่า Griogi ก็ได้)หนึ่งวันต่อมา เด็กชายถูกตั้งชื่อใหม่ หลังจาก Gregory of Nyssa ได้จัดงานเลี้ยงฉลองเมื่อวันที่ 10 มกราคม (แต่ไม่ทราบปี)[4]
กริกอรีเกิดในลำดับคนที่ห้าจากพี่น้องทั้งหมดเก้าคน เขาไม่ค่อยตั้งใจหรือสนในเรื่องการเรียนนัก จากการสำรวจในปี ค.ศ. 1897 พบว่าประชาชนในหมู่บ้านส่วนมากเป็นผู้ไม่รู้หนังสือ[5] ในเมือง Pokrovskoye เด็กชายรัสปูตินถูกมองว่าเป็นคนนอกในหมู่บ้านนี้ ชายปริศนาได้บริจาคของขวัญลุึกลับมา แขนและขาของเขาดูกระตุก เขาเดินลากเท้าไปมา และมักจะเก็บอะไรบางอย่างไว้ในมือที่ครอบครอง อย่างไรก็ตามแม้จะมีนิสัยตลบแตลง เขาก็มักจะคิดถึงการเอาใจใส่[6] เรื่องเล็กน้อยๆในวัยเด็กถูกส่งผ่านต่อยอดมายังลูกสาวของเขา มาเรีย[7] ในวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1887 กริกอรีคบภรรยาที่มีอายุน้อยกว่าตน 3 ปี Praskovia Fyodorovna Dubrovina โดยทั้งคู่ได้มีลูกด้วยกันสามคน ได้แก่ ดิมิตรี (Dmitri), วัววารา(Varvara) และ มาเรีย (Maria) ลูกชายของเขาเสียชีวิตในเยาววัยเมื่อปี ค.ศ. 1892[8]
กริกอรีออกจากหมู่บ้านอย่างฉับพลัน ภรรยาของเขา,ลูกและพ่อแม่ของเขา เขาใช้เวลาอยู่หลายเดือนในการอยู่วัดใน Verkhoturye Spiridovich ชี้แนะหลังการเสียชีวิตของหลานของกริกอรี[9]
แต่ตัววัดได้ถูกเพิ่มเสริมให้มีความใหญ่ขึ้นในปีที่ผ่านมาจะได้รับผู้แสวงบุญ[10] ด้านนอกของวัดเป็นที่อาศัยของฤาษี (ซึ่งมีชื่อว่า Brother Makary) Makary มีอิทธิพลต่อกริกอรี และทำให้กริกอรีได้ดิ่ม สูบบุหรี่ กินเนื้อสัตว์ หลังจากที่เขาได้กลับบ้านไปเขาได้เรียนรู้และอ่านและเขียน และกลายเป็นผู้เปลี่ยนความคิดและการเป็นคนกระตือรือร้นขึ้นมา
ก้าวสู่ชีวิตทางศาสนา
รัสปูตินอ้างว่าวิสัยทัศน์ของพระแม่แห่งคาซานนำเขาไปสู่ชีวิตความศรัทธาของศาสนา ในราวปีค.ศ. 1893 เขาได้เดินทางมายังภูเขา Athos แต่เขานั้นตกใจอย่างสุดขีดและทำให้กระจ่างขึ้นมา ในขณะที่เขาบอก Makary[11]
ในปี ค.ศ. 1900 เขาถูกะระบุว่าเป็น strannik (ผู้แสวงบุญทางศาสนาในรัสเซีย) , นักบุญพเนจร[12] อย่างไรก็ตามรัสปูตินมักจะกลับบ้านมาช่วยเหลือครอบครัวในการเก็บเกี่ยวผลผลิต และได้รับถูกเรียกว่า ผู้มาใหม่ , yurodiviy (คนโง่เขลาที่ศักดิ์ศักดิ์)[13] โดยเหล่าผู้ติดตามที่เชื่อว่าสามารถจะหยั่งรู้และรักษาผู้คนได้[14] , แต่ถึงกระนั้นรัสปูตินก็ยังยืนยันว่าเขาไม่ใช่ที่ปรึกษาในคริสตจักรภาคตะวันออกหรือครูว่าด้วยเรื่องศาสนา[15] (ภาษาอังกฤษ : starets) , โดยรัสปูตินนั้นพยายามที่จะพูดภาษาถื่นไซบีเรียอยู่เกือบๆบ่อยครั้ง แต่รัสปูตินก็ไม่สามารถเข้าใจภาษาไซบีเรียได้อยู่ดี[16] หรือการเทศนาที่ไม่บ่อยนักและการสนทนาในที่สาธารณะ
ในปี ค.ศ. 1903 เขาใช้เวลาส่วนมากอยู่ในเคียฟซึ่งเขาได้ไปเยี่ยมเยือนวัด Monastery of thé Caves (ซึ่งปัจจุบันปลี่ยนชื่อเป็น Kiev Pechersk Lavra) ในเมือง Kazan ซึ่งเขาได้ดึงดูดความสนใจแก่เหล่าพวกบาทหลวงและสมาชิกชั้นสูงต่างๆ [17]
รัสปูตินได้เดินทางไปยังเมืองหลวงเพื่อให้พบปะกับ John of Kronstadt , Pierre Gilliard ได้เขียนไว้ว่ารัสปูตินได้เดินทางมาถึงในปี ค.ศ. 1905[18] , M. Nelipa คิดว่าฤดูใบ้ไม้ผลิจะเกิดขึ้นในปีค.ศ. 1904 Iliodor (เป็นชื่อนามแฝงของ Sergei Trufanov ซึ่งเดิมเป็นนักโบสถ์ซึ่งมารู้จักกับรัสปูตินแล้วก็ได้มาแต่งหนังสือชีวประวัติในบั้นปลายชีวิต) เชื่อว่าฤดูใบ้ไม้ผลิจะมาตอนปีค.ศ. 1903 ประมาณธันวาคม [19] เขาได้แนะนำให้รู้จักกับ Ivan Stragorodsky อธิการบดีของ Theological Faculty (เป็นโรงเรียนสอนศาสนา), รัสปูตินพักอยู่ที่ Alexander Nevsky Lavra ชั่วคราว , และเขาก็พบกับ Hermogenes และ Theophanes of Poltava ผู้ที่ทึ่งในด้านจิตวิทยาของรัสปูตินและความเฉียบแหลมคม , เขาถูกเชื้อเชิญโดยเจ้าหญิงมิลคาจากเมืองประเทศมอนเตเนโกร (ภาษาอังกฤษ :Princess Milica of Montenegro) และเจ้าหญิงอนาตาเซียแห่งประเทศมอนเตเนโกร ซึ่งเป็นน้องสาวของเจ้าหญิงมิลคาเอง (ภาษาอังกฤษ : Princess Anastasia of Montenegro) ซึ่งมีความสนใจในเวทมนตร์ของเปอร์เซีย [20] เจตนิยมและการใช้เวทมนตร์คาถา เจ้าหญิงมิลคาได้นำเสนอเรื่องรัสปูตินไปยังซาร์นีโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย และภรรยาของอเล็กซานเดอร์ในวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1905 .[21]
ก่อนที่จะมีการประชุมกับรัสปูติน , ซารนิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซียต้องรับมือกับสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น , วันอาทิตย์ทมิฬ , การปฏิวัติรัสเซีย พ.ศ. 2448 การระเบิดทั่วประเทศและบริเวณรางรถไฟ , บริเวณในเมืองที่ไม่มีไฟฟ้าเข้าถึงเหล่าจักรพรรดิ์และผู้มีอำนาจเด็ดขาดในรัสเซียทั้งหมดถูกบังคับเมื่อวันที่ 17 โดย Sergei Witte ได้ออกลงนามแถลงการณ์เมื่อเดือนตุลาคม ซึ่งจะเป็นการยอมรับที่จะได้สถาปนารัฐดูมาและจะให้เป็นส่วนหนึ่งของเขาได้อย่างไม่จำกัดในระบอบผเด็จการ [22] หกเดือนต่อมา Sergei Witte ได้ถูกรับเลือกให้เป็นนายกรัฐมนตรี , แต่ถูกปกครองที่แท้จริงคือนายพล Dmitri Trepov
เชิงอรรถ
ก. ^ ที่ถูก คำ "Rasputin" ตามสำเนียงรัสเซีย อ่านว่า "ระสฺปูติน" ("ระ-สฺปู-ติน") โดย "ระ" กับ "สฺปู" นั้นเป็นคนละพยางค์กัน (/rʌˈsputyɪn/; Ra·spu·tin) ส่วนสำเนียงอังกฤษว่า "แรสพฺยูทิน" (ræˈspyutɪn) อนึ่ง ชื่อเต็มคือ "Grigori Yefimovich Rasputin" นั้น สำเนียงรัสเซียว่า "กริกอรี ยิฟีเมอวิช ระสฺปูติน" (/gryɪˈgɔryi yɪˈfyiməvyɪtʃ rʌˈsputyɪn/) ส่วนสำเนียงอังกฤษว่า "กริกอรี อิฟีเมอะวิช แรสพฺยูทิน" (/grɪˈgɔri ɪˈfiməvɪtʃ ræˈspyutɪn/)
อ้างอิง
- Fuhrmann, Joseph T (1990). Rasputin: A Life (illustrated ed.). New York: Praeger. p. 276. ISBN 027593215X. OCLC 19269485.
{{cite book}}
: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s:|laysummary=
และ|laydate=
(help) - Massie, Robert K (2004) [originally in New York : Atheneum Books, 1967]. Nicholas and Alexandra: An Intimate Account of the Last of the Romanovs and the Fall of Imperial Russia (Common Reader Classic Bestseller ed.). United States: Tess Press. p. 672. ISBN 157912433X. OCLC 62357914.
{{cite book}}
: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s:|laydate=
และ|laysummary=
(help) - Radzinsky, Edvard (2000) [originally in London : Weidenfeld & Nicolson, 2000]. Rasputin: The Last Word. translator Judson Rosengrant. St Leonards, New South Wales, Australia: Allen & Unwin. p. 704. ISBN 1865085294. OCLC 155418190.
{{cite book}}
: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s:|laydate=
,|laysummary=
และ|trans_title=
(help)
- ↑ สัญชัย สุวังบุตร (2547). ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม และคณะ (บ.ก.). สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: ยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (pdf). Vol. 1 (อักษร A-B) (3 ed.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน. p. 34. ISBN 974-9588-25-8. สืบค้นเมื่อ 2 กรกฎาคม 2555.
- ↑ Fuhrmann, p. xiii
- ↑ Demystifying the life of Grigory Rasputin; "Royal Russia News: Demystifying the life of Grigory Rasputin". Angelfire.com. สืบค้นเมื่อ 2013-04-28.
- ↑ อ้างอิงจาก The Rasputin File หน้า 25, 29.
- ↑ J.T. Fuhrm ann (2013), p. 9.
- ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 11–13.
- ↑ M. Rasputin (1934) My father.
- ↑ M. Nelipa (2010), p. 16.
- ↑ Spiridovitch, A. (1935) Raspoutine (1863–1916), p. 15.
- ↑ [1]
- ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 22; B. Moynahan, p. 32.
- ↑ M. Nelipa (2010), p. 17.
- ↑ Spencer C. Tucker, Priscilla Mary Roberts (2005), "The Encyclopedia of World War I: A Political, Social, and Military History, p. 967 [2].
- ↑ Rasputin: The Mad Monk [DVD]. USA: A&E Home Video. 2005.
- ↑ M. Nelipa (2010) The Murder of Grigorii Rasputin. A Conspiracy That Brought Down the Russian Empire, p. 16.
- ↑ The Real Tsaritsa by Madame Lili Dehn
- ↑ Amalrik, A. (1988) Biografie van de Russische monnik 1863-1916, p. 45; J.T. Fuhrmann (2013), p. 24; B. Moynahan (1997) Rasputin. The saint who sinned, p. 43.
- ↑ Alexanderpalace
- ↑ Iliodor (1918), p. 91
- ↑ E. Radzinsky, p. 57.
- ↑ "Nicolas' diary 1905 (in Russian)". Rus-sky.com. สืบค้นเมื่อ 2013-04-28.
- ↑ J.T. Fuhrmann (2013), p. 33.
หนังสืออ่านเพิ่มเติม
- King, Greg (1998) [Originally by Carol Pub. in 1995]. The Man Who Killed Rasputin: Prince Felix Youssoupov and the Murder That Helped Bring Down the Russian Empire (illustrated ed.). Secaucus, New Jersey: Citadel Press. ISBN 0806519711.
{{cite book}}
: Cite ไม่รู้จักพารามิเตอร์ว่างเปล่า s:|month=
,|laysummary=
และ|laydate=
(help)
แหล่งข้อมูลอื่น
- Photographs and films about Grigorii Yefimovich Rasputin
- The Alexander Palace Time Machine Bios-Rasputin - bio of Rasputin
- Rasputin documentary (Discovery Channel)
- Okhrana Surveillance Report on Rasputin - from the Soviet Krasnyi Arkiv
- Rasputin, Grigory Yefimovich, Microsoft Encarta Online Encyclopedia (Archived 2009-10-31)
- Russian Revolutions of 1917 (Archived 2009-10-31)
- The Murder of Rasputin
- Rasputin the Musical by Michael Rapp
- BBC's Rasputin murder reconstruction
- RASPUTIN Grigory Efimovich - article about Rasputin at Encyclopaedia of Saint Petersburg
- Mark 16:18 - a bible verse believed by some Christians to ascribe Rasputin-like powers to some Christians