ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้ใช้:Phizaz/montanaclassbattleship"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
'''เรือประจัญบาญชั้นมอนทานา''' ({{Lang-en|Montana-class battleships}}) แห่ง[[กองทัพเรือสหรัฐ]]เป็นเรือประจัญบาญชั้นต่อจากเรือประจัญบาญชั้นไอโอวา แม้จะไม่รวดเร็วเท่าแต่กอปรไปด้วยระวางขับน้ำที่มากกว่า อาวุธที่หนักกว่า เกราะที่หนากว่า และความสามารถต่อสู้อากาศยานที่เหนือกว่าชั้นไอโอวา ซึ่งแน่นอนว่านี่จะเป็นเรือประจัญบาญที่ใหญ่และแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่สหรัฐอเมริกาเคยออกแบบและวางแผนที่จะสร้าง และจะเป็นเรือรุ่นเดียวที่สามารถเทียบชั้นได้กับเรือประจัญบาญชั้น[[เรือประจัญบานชั้นยะมะโตะ|ยามาโตะ]]แห่งกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในแง่ของเกราะและขนาดของระวางขับน้ำ |
'''เรือประจัญบาญชั้นมอนทานา''' ({{Lang-en|Montana-class battleships}}) แห่ง[[กองทัพเรือสหรัฐ]]เป็นเรือประจัญบาญชั้นต่อจาก[[เรือประจัญบาญชั้นไอโอวา]] แม้จะไม่รวดเร็วเท่าแต่กอปรไปด้วยระวางขับน้ำที่มากกว่า อาวุธที่หนักกว่า เกราะที่หนากว่า และความสามารถต่อสู้อากาศยานที่เหนือกว่าชั้นไอโอวา ซึ่งแน่นอนว่านี่จะเป็นเรือประจัญบาญที่ใหญ่และแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่สหรัฐอเมริกาเคยออกแบบและวางแผนที่จะสร้าง และจะเป็นเรือรุ่นเดียวที่สามารถเทียบชั้นได้กับเรือประจัญบาญชั้น[[เรือประจัญบานชั้นยะมะโตะ|ยามาโตะ]]แห่งกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในแง่ของเกราะและขนาดของระวางขับน้ำ |
||
สหรัฐอเมริกาได้วางแผนที่จะสร้างเรือชั้นมอนทานาไว้ถึง 5 ลำด้วยกันคือ Montana, Ohio, Maine, New Hampshire และ Louisiana ทั้งห้าลำได้รับอนุมัติให้สร้างเรียบร้อยแล้วระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง แต่การต่อเรือถูกยกเลิกเสียก่อนเนื่องจากมีความต้องการเรือบรรทุกเครื่องบินชั้น |
สหรัฐอเมริกาได้วางแผนที่จะสร้างเรือชั้นมอนทานาไว้ถึง 5 ลำด้วยกันคือ Montana, Ohio, Maine, New Hampshire และ Louisiana ทั้งห้าลำได้รับอนุมัติให้สร้างเรียบร้อยแล้วระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง แต่การต่อเรือถูกยกเลิกเสียก่อนเนื่องจากมีความต้องการ[[เรือบรรทุกเครื่องบินชั้นเอสเซ็กซ์]] และเรือประจัญบาญอื่น ๆ ในชั้นไอโอวามากกว่า จึงทำให้ไม่มีเรือชั้นมอนทานาลำใดถูกวางกระดูกงูเพื่อก่อสร้างจนถึงปัจจุบัน |
||
การวางแผนการต่อเรือชั้นมอนทานาถูกวางไว้ตั้งแต่ก่อนที่สหรัฐจะเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่สอง และเรือในชั้นนี้สองลำแรกได้รับการอนุมัติให้สร้างจากสภาคองเกรสในปี 1939 ภายหลังจากการโจมตีที่อ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์โดยจักรวัรรดิญี่ปุ่น ทำให้สหรัฐอเมริกาเลื่อนแผนการต่อเรือชั้นนี้ออกไป หลังจากนั้น ความสำเร็จจากการต่อสู้ทางอากาศในการรบที่ Coral Sea และต่อด้วย |
การวางแผนการต่อเรือชั้นมอนทานาถูกวางไว้ตั้งแต่ก่อนที่สหรัฐจะเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่สอง และเรือในชั้นนี้สองลำแรกได้รับการอนุมัติให้สร้างจากสภาคองเกรสในปี 1939 ภายหลังจากการโจมตีที่อ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์โดยจักรวัรรดิญี่ปุ่น ทำให้สหรัฐอเมริกาเลื่อนแผนการต่อเรือชั้นนี้ออกไป หลังจากนั้น ความสำเร็จจากการต่อสู้ทางอากาศในการรบที่ Coral Sea และต่อด้วยย[[มิดเดิลทาวน์|ุทธนาวีเกาะมิดเวย]]์ ก็แสดงให้เห็นถึงแสนยานุภาพของเรือบรรทุกเครื่องบินที่มีความสำคัญในการรบเหนือกว่าเรือประจัญบาญ ประกอบกับความต้องการเรือบรรทุกเครื่องบิน เรือสะเทินน้ำสะเทินบก เรือต่อต้านเรือดำน้ำ และยังมีความต้องการเรือประจัญบาญชั้นไอโอวาเพิ่มเติมเนื่องจากสามารถเคลื่อนที่ได้เร็วพอที่จะใช้คุ้มกับเรือบรรทุกเครื่องบินชั้น Essex ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้ทำให้เรือประจัญบาญชั้นมอนทานาถูกยกเลิกการสร้างถาวร และสหรัฐก็ไม่มีแผนในการสร้างเรือประจัญบาญใด ๆ อีกเลยในเวลาต่อมา ทำให้เรือประจัญบาญชั้นไอโอวาทั้งสี่ลำเป็นเรือประจัญบาญที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่สหรัฐเคยต่อมาจนถึงปัจจุบัน |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 08:08, 28 มีนาคม 2557
เรือประจัญบาญชั้นมอนทานา (อังกฤษ: Montana-class battleships) แห่งกองทัพเรือสหรัฐเป็นเรือประจัญบาญชั้นต่อจากเรือประจัญบาญชั้นไอโอวา แม้จะไม่รวดเร็วเท่าแต่กอปรไปด้วยระวางขับน้ำที่มากกว่า อาวุธที่หนักกว่า เกราะที่หนากว่า และความสามารถต่อสู้อากาศยานที่เหนือกว่าชั้นไอโอวา ซึ่งแน่นอนว่านี่จะเป็นเรือประจัญบาญที่ใหญ่และแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่สหรัฐอเมริกาเคยออกแบบและวางแผนที่จะสร้าง และจะเป็นเรือรุ่นเดียวที่สามารถเทียบชั้นได้กับเรือประจัญบาญชั้นยามาโตะแห่งกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นในแง่ของเกราะและขนาดของระวางขับน้ำ
สหรัฐอเมริกาได้วางแผนที่จะสร้างเรือชั้นมอนทานาไว้ถึง 5 ลำด้วยกันคือ Montana, Ohio, Maine, New Hampshire และ Louisiana ทั้งห้าลำได้รับอนุมัติให้สร้างเรียบร้อยแล้วระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง แต่การต่อเรือถูกยกเลิกเสียก่อนเนื่องจากมีความต้องการเรือบรรทุกเครื่องบินชั้นเอสเซ็กซ์ และเรือประจัญบาญอื่น ๆ ในชั้นไอโอวามากกว่า จึงทำให้ไม่มีเรือชั้นมอนทานาลำใดถูกวางกระดูกงูเพื่อก่อสร้างจนถึงปัจจุบัน
การวางแผนการต่อเรือชั้นมอนทานาถูกวางไว้ตั้งแต่ก่อนที่สหรัฐจะเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่สอง และเรือในชั้นนี้สองลำแรกได้รับการอนุมัติให้สร้างจากสภาคองเกรสในปี 1939 ภายหลังจากการโจมตีที่อ่าวเพิร์ลฮาร์เบอร์โดยจักรวัรรดิญี่ปุ่น ทำให้สหรัฐอเมริกาเลื่อนแผนการต่อเรือชั้นนี้ออกไป หลังจากนั้น ความสำเร็จจากการต่อสู้ทางอากาศในการรบที่ Coral Sea และต่อด้วยยุทธนาวีเกาะมิดเวย์ ก็แสดงให้เห็นถึงแสนยานุภาพของเรือบรรทุกเครื่องบินที่มีความสำคัญในการรบเหนือกว่าเรือประจัญบาญ ประกอบกับความต้องการเรือบรรทุกเครื่องบิน เรือสะเทินน้ำสะเทินบก เรือต่อต้านเรือดำน้ำ และยังมีความต้องการเรือประจัญบาญชั้นไอโอวาเพิ่มเติมเนื่องจากสามารถเคลื่อนที่ได้เร็วพอที่จะใช้คุ้มกับเรือบรรทุกเครื่องบินชั้น Essex ด้วยเหตุผลทั้งหมดนี้ทำให้เรือประจัญบาญชั้นมอนทานาถูกยกเลิกการสร้างถาวร และสหรัฐก็ไม่มีแผนในการสร้างเรือประจัญบาญใด ๆ อีกเลยในเวลาต่อมา ทำให้เรือประจัญบาญชั้นไอโอวาทั้งสี่ลำเป็นเรือประจัญบาญที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่สหรัฐเคยต่อมาจนถึงปัจจุบัน