ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พรแห่งมนุษย์"
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
| บรรทัด 7: | บรรทัด 7: | ||
[[ชาวนูเมนอร์]] ซึ่งเป็นเผ่าพันธุ์หนึ่งของมนุษย์ ครั้งหนึ่งเหล่าบรรพบุรุษชาวนูเมนอร์ได้ทำการต่อสู้กับจอมมาร[[มอร์กอธ]]และเหล่าสมุนในมหาสงครามแห่งยุค ([[:en:war_of_wrath|War of Wrath]]) ซึ่งเป็นช่วงปลาย[[ยุคที่หนึ่งแห่งอาร์ดา]] เหล่าเทพวาลาจึงประทานพรให้ชาวนูเมนอร์มีอายุยืนยาวกว่าคนทั่วไปสามเท่าและมีอิสระที่จะตายเมื่อต้องการก่อนที่จะแก่ตัวลงและต้องทนทุกข์ทรมานกับความชรา ดังจะเห็นตัวอย่างได้จากกษัตริย์[[อารากอร์น|เอเลสซาร์]] ซึ่งเลือกที่จะตายและจากไปอย่างสงบก่อนที่จะหมดอายุขัย |
[[ชาวนูเมนอร์]] ซึ่งเป็นเผ่าพันธุ์หนึ่งของมนุษย์ ครั้งหนึ่งเหล่าบรรพบุรุษชาวนูเมนอร์ได้ทำการต่อสู้กับจอมมาร[[มอร์กอธ]]และเหล่าสมุนในมหาสงครามแห่งยุค ([[:en:war_of_wrath|War of Wrath]]) ซึ่งเป็นช่วงปลาย[[ยุคที่หนึ่งแห่งอาร์ดา]] เหล่าเทพวาลาจึงประทานพรให้ชาวนูเมนอร์มีอายุยืนยาวกว่าคนทั่วไปสามเท่าและมีอิสระที่จะตายเมื่อต้องการก่อนที่จะแก่ตัวลงและต้องทนทุกข์ทรมานกับความชรา ดังจะเห็นตัวอย่างได้จากกษัตริย์[[อารากอร์น|เอเลสซาร์]] ซึ่งเลือกที่จะตายและจากไปอย่างสงบก่อนที่จะหมดอายุขัย |
||
ความกลัวต่อความตายก่อตัวขึ้นในยุคหลัง ๆ บนแผ่นดินนูเมนอร์ เนื่องจากเหล่า |
ความกลัวต่อความตายก่อตัวขึ้นในยุคหลัง ๆ บนแผ่นดินนูเมนอร์ เนื่องจากเหล่ากษัตริย์นูเมนอร์เริ่มมีความรู้สึกว่าอายุขัยที่ยืนยาวกว่าคนปกตินั้นไม่เพียงพอ ความรู้สึกเหล่านี้สั่งสมจนถึงขีดสุดในยุคสมัยของกษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์นูเมนอร์คือ [[:en:Ar-Pharazôn|Ar-Pharazôn]] ซึ่งได้สร้างกองเรือขนาดใหญ่เพื่อจะไปยึดเอาแผ่นดิน[[วาลินอร์]] ([[:en:Valinor|Valinor]]) จากเหล่าเทพมาเป็นของตน ด้วยความเชื่อผิด ๆ ว่าดินแดนนี้คือที่บรรจุความลับแห่งการเป็นอมตะไว้ แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับตรงกันข้าม เพราะเหล่าเทพวาลาร์ได้ลงโทษทำให้แผ่นดินดูเมนอร์จมกลับลงไปในทะเลดังเดิม |
||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:30, 27 พฤศจิกายน 2556
 | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ในจินตนิยายชุด ปกรณัมชุดมิดเดิลเอิร์ธ ของ เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน พรแห่งมนุษย์ (อังกฤษ: Gift of Men) คือ ความตาย ซึ่งเป็นพรจากผู้สร้างมนุษย์นั่นคือเทพอิลูวาทาร์พระผู้เป็นหนึ่ง ซึ่งต้องการให้ชะตากรรมของมนุษย์ไม่ถูกผูกกับชะตากรรมของอาร์ดา และอิสระที่จะไปในที่ ๆ อยู่นอกเหนือขอบเขตของโลก ในที่ซึ่งไม่เคยมีเทพวาลาองค์ใดเคยไป ต่างจากเอลฟ์ซึ่งเป็นอมตะ ไม่ป่วย ไม่แก่ มีชะตากรรมผูกพันกับชะตาของโลกเฉกเช่นเหล่าเทพวาลา หลายครั้งที่มนุษย์มีความอิจฉาในความเป็นอมตะ และมีความกลัวต่อความตาย
การหลบเลี่ยงพรแห่งมนุษย์
มีอย่างน้อยสองตัวละครใน เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ซึ่งได้หลบเลี่ยงพรแห่งมนุษย์ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจก็ดีไม่ตั้งใจก็ดี โดยได้กลายเป็น "สัตว์ประหลาด" นั่นคือ วิชคิงแห่งอังก์มาร์ รวมทั้งเหล่านาซกูล และสมีโกลซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายฮอบบิท เหล่านาซกูลเป็นอมตะด้วยแหวนทั้งเก้าแห่งมนุษย์แต่ก็ถูกทำให้กลายเป็น ภูตแหวน และต้องคอยรับใช้เซารอน ส่วนสมีโกลนั้นถูกเอกธำมรงค์ครอบงำ ผ่านไปนานปีจึงกลายจากสิ่งมีชีวิตคล้ายฮอบบิทเป็นสิ่งมีชีวิตประหลาดเรียกว่ากอลลัม
ชาวนูเมนอร์ ซึ่งเป็นเผ่าพันธุ์หนึ่งของมนุษย์ ครั้งหนึ่งเหล่าบรรพบุรุษชาวนูเมนอร์ได้ทำการต่อสู้กับจอมมารมอร์กอธและเหล่าสมุนในมหาสงครามแห่งยุค (War of Wrath) ซึ่งเป็นช่วงปลายยุคที่หนึ่งแห่งอาร์ดา เหล่าเทพวาลาจึงประทานพรให้ชาวนูเมนอร์มีอายุยืนยาวกว่าคนทั่วไปสามเท่าและมีอิสระที่จะตายเมื่อต้องการก่อนที่จะแก่ตัวลงและต้องทนทุกข์ทรมานกับความชรา ดังจะเห็นตัวอย่างได้จากกษัตริย์เอเลสซาร์ ซึ่งเลือกที่จะตายและจากไปอย่างสงบก่อนที่จะหมดอายุขัย
ความกลัวต่อความตายก่อตัวขึ้นในยุคหลัง ๆ บนแผ่นดินนูเมนอร์ เนื่องจากเหล่ากษัตริย์นูเมนอร์เริ่มมีความรู้สึกว่าอายุขัยที่ยืนยาวกว่าคนปกตินั้นไม่เพียงพอ ความรู้สึกเหล่านี้สั่งสมจนถึงขีดสุดในยุคสมัยของกษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์นูเมนอร์คือ Ar-Pharazôn ซึ่งได้สร้างกองเรือขนาดใหญ่เพื่อจะไปยึดเอาแผ่นดินวาลินอร์ (Valinor) จากเหล่าเทพมาเป็นของตน ด้วยความเชื่อผิด ๆ ว่าดินแดนนี้คือที่บรรจุความลับแห่งการเป็นอมตะไว้ แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับตรงกันข้าม เพราะเหล่าเทพวาลาร์ได้ลงโทษทำให้แผ่นดินดูเมนอร์จมกลับลงไปในทะเลดังเดิม
อ้างอิง
- เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน, เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์
- เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน, ตำนานแห่งซิลมาริล