ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วงกลุ่มสาม"
ScorpianPK (คุย | ส่วนร่วม) ล {{โครงดนตรี}} |
Celloheaven (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
'''วงทริโอ''' เป็นวงที่ประกอบด้วยผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น วงที่มีความนิยมสูงคือวงที่ประกอบด้วย [[ไวโอลิน]], [[วิโอลา]] และ [[เชลโล]] เรียกว่า "เปียโนทริโอ" วงทริโอนี้อาจมีการผสมผสานเครื่องดนตรีที่แตกต่างออกไปเช่น ใ้ช้[[คลาริเน็ต]]แทนไวโอลิน (คลาริเน็ตทริโอ), ใช้เฟรนช์ฺฮอร์นแทนเชลโล |
|||
{{สั้นมาก}} |
|||
(ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มี[[เปียโน]] เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล(สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, โอโบ และ บาสซูน (วู๊ดวินด์ทริโอ)ฯลฯ |
|||
'''วงทริโอ''' เป็นวงที่ประกอบด้วย ผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น โดยมาก trio จะประกอบด้วย [[ไวโอลิน]], [[วิโอลา]] และ [[เชลโล]] |
|||
วงเปียทริโอพัฒนามาจาก"แอคคอมพานี[[โซนาตา]]"ในสมัยของ[[โมสาร์ท]] ซึ่งความจริงแล้วโมสาร์ทเปียโนทริโอที่เรารู้จักกันทุกทุกวันนี้ ก็คือโซนาตาสำหรับเปียโนที่มีการเล่นประกอบโดยไวโอลินและเชลโล โดยบทเด่นที่สุดและยากที่สุดจะเป็นของเปียโน ไวโอลินกับเชลโลอาจเพียงเล่นโน้ตเดียวกันกับมือซ้ายหรือมือขวาของเปียโน |
|||
ต่อมาในสมัยของ[[บีโทเฟน]] เครื่องสายได้มีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากเป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นดนตรี จุดเปลี่ยนแปลงที่จะเห็นได้ชัดที่สุด คือเปียโนทริโอที่ประพันธ์โดยบีโทเฟน ซึ่งไวโอลินและเชลโลในเปียโนทริโอบางบท มีบทบาทมากกว่าเปียโนเสียอีก ซึ่งเป็นผลให้นักประพันธ์เพลงในสมัยต่อๆมา ประพันธ์เพลงด้วยความมีอิสระมากขึ้น มีการผสมผสานเครื่องดนตรีในรูปแบบที่แปลกใหม่ออกไป |
|||
[[หมวดหมู่:กลุ่มดนตรี]] |
[[หมวดหมู่:กลุ่มดนตรี]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:15, 20 เมษายน 2550
วงทริโอ เป็นวงที่ประกอบด้วยผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น วงที่มีความนิยมสูงคือวงที่ประกอบด้วย ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล เรียกว่า "เปียโนทริโอ" วงทริโอนี้อาจมีการผสมผสานเครื่องดนตรีที่แตกต่างออกไปเช่น ใ้ช้คลาริเน็ตแทนไวโอลิน (คลาริเน็ตทริโอ), ใช้เฟรนช์ฺฮอร์นแทนเชลโล (ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มีเปียโน เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล(สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, โอโบ และ บาสซูน (วู๊ดวินด์ทริโอ)ฯลฯ
วงเปียทริโอพัฒนามาจาก"แอคคอมพานีโซนาตา"ในสมัยของโมสาร์ท ซึ่งความจริงแล้วโมสาร์ทเปียโนทริโอที่เรารู้จักกันทุกทุกวันนี้ ก็คือโซนาตาสำหรับเปียโนที่มีการเล่นประกอบโดยไวโอลินและเชลโล โดยบทเด่นที่สุดและยากที่สุดจะเป็นของเปียโน ไวโอลินกับเชลโลอาจเพียงเล่นโน้ตเดียวกันกับมือซ้ายหรือมือขวาของเปียโน
ต่อมาในสมัยของบีโทเฟน เครื่องสายได้มีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากเป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นดนตรี จุดเปลี่ยนแปลงที่จะเห็นได้ชัดที่สุด คือเปียโนทริโอที่ประพันธ์โดยบีโทเฟน ซึ่งไวโอลินและเชลโลในเปียโนทริโอบางบท มีบทบาทมากกว่าเปียโนเสียอีก ซึ่งเป็นผลให้นักประพันธ์เพลงในสมัยต่อๆมา ประพันธ์เพลงด้วยความมีอิสระมากขึ้น มีการผสมผสานเครื่องดนตรีในรูปแบบที่แปลกใหม่ออกไป