ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วงกลุ่มสาม"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ScorpianPK (คุย | ส่วนร่วม)
{{โครงดนตรี}}
Celloheaven (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
'''วงทริโอ''' เป็นวงที่ประกอบด้วยผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น วงที่มีความนิยมสูงคือวงที่ประกอบด้วย [[ไวโอลิน]], [[วิโอลา]] และ [[เชลโล]] เรียกว่า "เปียโนทริโอ" วงทริโอนี้อาจมีการผสมผสานเครื่องดนตรีที่แตกต่างออกไปเช่น ใ้ช้[[คลาริเน็ต]]แทนไวโอลิน (คลาริเน็ตทริโอ), ใช้เฟรนช์ฺฮอร์นแทนเชลโล
{{สั้นมาก}}
(ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มี[[เปียโน]] เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล(สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, โอโบ และ บาสซูน (วู๊ดวินด์ทริโอ)ฯลฯ
'''วงทริโอ''' เป็นวงที่ประกอบด้วย ผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น โดยมาก trio จะประกอบด้วย [[ไวโอลิน]], [[วิโอลา]] และ [[เชลโล]]

วงเปียทริโอพัฒนามาจาก"แอคคอมพานี[[โซนาตา]]"ในสมัยของ[[โมสาร์ท]] ซึ่งความจริงแล้วโมสาร์ทเปียโนทริโอที่เรารู้จักกันทุกทุกวันนี้ ก็คือโซนาตาสำหรับเปียโนที่มีการเล่นประกอบโดยไวโอลินและเชลโล โดยบทเด่นที่สุดและยากที่สุดจะเป็นของเปียโน ไวโอลินกับเชลโลอาจเพียงเล่นโน้ตเดียวกันกับมือซ้ายหรือมือขวาของเปียโน

ต่อมาในสมัยของ[[บีโทเฟน]] เครื่องสายได้มีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากเป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นดนตรี จุดเปลี่ยนแปลงที่จะเห็นได้ชัดที่สุด คือเปียโนทริโอที่ประพันธ์โดยบีโทเฟน ซึ่งไวโอลินและเชลโลในเปียโนทริโอบางบท มีบทบาทมากกว่าเปียโนเสียอีก ซึ่งเป็นผลให้นักประพันธ์เพลงในสมัยต่อๆมา ประพันธ์เพลงด้วยความมีอิสระมากขึ้น มีการผสมผสานเครื่องดนตรีในรูปแบบที่แปลกใหม่ออกไป


[[หมวดหมู่:กลุ่มดนตรี]]
[[หมวดหมู่:กลุ่มดนตรี]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:15, 20 เมษายน 2550

วงทริโอ เป็นวงที่ประกอบด้วยผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น วงที่มีความนิยมสูงคือวงที่ประกอบด้วย ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล เรียกว่า "เปียโนทริโอ" วงทริโอนี้อาจมีการผสมผสานเครื่องดนตรีที่แตกต่างออกไปเช่น ใ้ช้คลาริเน็ตแทนไวโอลิน (คลาริเน็ตทริโอ), ใช้เฟรนช์ฺฮอร์นแทนเชลโล (ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มีเปียโน เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล(สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, โอโบ และ บาสซูน (วู๊ดวินด์ทริโอ)ฯลฯ

วงเปียทริโอพัฒนามาจาก"แอคคอมพานีโซนาตา"ในสมัยของโมสาร์ท ซึ่งความจริงแล้วโมสาร์ทเปียโนทริโอที่เรารู้จักกันทุกทุกวันนี้ ก็คือโซนาตาสำหรับเปียโนที่มีการเล่นประกอบโดยไวโอลินและเชลโล โดยบทเด่นที่สุดและยากที่สุดจะเป็นของเปียโน ไวโอลินกับเชลโลอาจเพียงเล่นโน้ตเดียวกันกับมือซ้ายหรือมือขวาของเปียโน

ต่อมาในสมัยของบีโทเฟน เครื่องสายได้มีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากเป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นดนตรี จุดเปลี่ยนแปลงที่จะเห็นได้ชัดที่สุด คือเปียโนทริโอที่ประพันธ์โดยบีโทเฟน ซึ่งไวโอลินและเชลโลในเปียโนทริโอบางบท มีบทบาทมากกว่าเปียโนเสียอีก ซึ่งเป็นผลให้นักประพันธ์เพลงในสมัยต่อๆมา ประพันธ์เพลงด้วยความมีอิสระมากขึ้น มีการผสมผสานเครื่องดนตรีในรูปแบบที่แปลกใหม่ออกไป