ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รอยัลรัมเบิล (2012)"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม)
บอต
การแก้ไข 138,643 ครั้ง
ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata
เอิร์ธ (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 7,272 ครั้ง
บรรทัด 155: บรรทัด 155:
* [http://www.wwe.com/shows/royalrumble/ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของรอยัลรัมเบิล]
* [http://www.wwe.com/shows/royalrumble/ เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของรอยัลรัมเบิล]


{{Navboxes|
|list=
{{2012 WWEPPV}}
{{WWEPPV|รอยัลรัมเบิล}}
{{WWEPPV|รอยัลรัมเบิล}}
}}


[[หมวดหมู่:รอยัลรัมเบิล]]
[[หมวดหมู่:รอยัลรัมเบิล]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:43, 8 เมษายน 2556

รอยัลรัมเบิล (2012)
โปสเตอร์ศึก รอยัลรัมเบิล โดยมี ซานติโน่ มาเรลล่า เป็นนายแบบ
สมาคมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
วันที่แม่แบบ:Country data อเมริกา 29 มกราคม 2012
ไทย ทรูวิชั่นส์ 12 กุมภาพันธ์ 2012
เมืองเซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี
สถานที่สก๊อตเทรด เซ็นเตอร์
ผู้ชม18,121 คน[1]
ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view
← ก่อนหน้า
ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) 		ถัดไป →
อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012)
ลำดับเหตุการณ์รอยัลรัมเบิล
← ก่อนหน้า
รอยัลรัมเบิล (2011) 		ถัดไป →
รอยัลรัมเบิล (2013)

รอยัลรัมเบิล (2012) เป็นรายการมวยปล้ำอาชีพศึกใหญ่ หรือ เพย์-เพอร์-วิว ของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ในปี 2012 ซึ่งจะจัดเป็นปีที่ 25 แล้ว สถานที่จัดคือ สก๊อตเทรด เซ็นเตอร์ ใน เซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี สหรัฐอเมริกา[3][4] โดยจะจัดในวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2555 ซึ่งจัดหลังจากศึก ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) โดยจะมีแมทช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล

สำหรับประเทศไทย ศึกรอยัลรัมเบิล (2012) มีออกอากาศทาง ทรูวิชั่นส์ ช่อง ทรูสปอร์ต ในวันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2012 ซึ่งช้ากว่าสหรัฐอเมริกาถึง 2 สัปดาห์

เบื้องหลัง/ก่อนถึงศึกรอยัลรัมเบิล

เรื่องราวความแค้นระหว่าง จอห์น ซีนา กับ เคน

ในศึก รอว์ (12 ธันวาคม 2011) จอห์น ซีนา จะต้องเจอกับ มาร์ก เฮนรี ระหว่างแมตช์การปล้ำ เคน ได้กลับมาจากอาการบาดเจ็บโดยใส่หน้ากากอีกครั้ง และได้มาเล่นงาน จอห์น ซีนา ด้วยท่า โช้คสแลม หลังแมตช์ อย่างไม่มีเหตุผล ต่อมา ในศึก รอว์ (2 มกราคม 2012) จอห์น ซีนา ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ และ แซค ไรเดอร์ เจอกับ เคน, มาร์ก เฮนรี และ แจ๊ค สแวกเกอร์ ในแมตช์การปล้ำแทคทีม 6 คน แต่ว่า เคน ไม่ออกมา เลยให้เป็นการปล้ำ 3 รุม 2 สุดท้าย จอห์น ซีนา, บิ๊กโชว์ และ แซค ไรเดอร์ ก็เอาชนะไปได้สำเร็จ แต่ว่าหลังจากจบแมตช์ เพลงเปิดตัวของ เคน ดังขึ้น จอห์น ซีนา เลยลงจากเวทีเดินตรงไปที่ทางเดินเปิดตัวเพื่อจะเคลียร์กับ เคน แต่ว่า เคน โผล่มาจากใต้เวทีแล้วกระทืบ แซค ไรเดอร์ บนเวที จากนั้น เคน ก็ลากขา แซค ไรเดอร์ กลับหลุมบนเวที แต่ จอห์น ซีนา ก็มาช่วย แซค ไรเดอร์ ได้สำเร็จแล้วพยายามคลานนี้ห่างออกมา ทันทีทันใดนั้นหลุมก็ระเบิดและมีเพลิงโหมออกมาจากปากหลุมทันที

เรื่องราวการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทระหว่าง แดเนียล ไบรอัน กับ มาร์ก เฮนรี และ บิ๊กโชว์

ในศึก ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) บิ๊กโชว์ ได้ขอท้าชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท กับ มาร์ก เฮนรี อีกครั้ง สุดท้าย บิ๊กโชว์ ก็เป็นฝ่ายเอาชนะ มาร์ก เฮนรี คว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวท มาได้สำเร็จ แต่หลังแมตช์ มาร์ก เฮนรี มาลอบทำร้าย บิ๊กโชว์ โดยเอาเก้าอี้มาฟาด บิ๊กโชว์ จากด้านหลัง และ DDT อัดใส่เก้าอี้ ทำให้ บิ๊กโชว์ หมดสภาพ หลังจากนั้น แดเนียล ไบรอัน วิ่งออกมาพร้อมกับกรรมการ ขอใช้สิทธิ์มันนีอินเดอะแบงก์ โดย บิ๊กโชว์ อยู่ในสภาพที่ไม่พร้อมปล้ำ ทำให้ บิ๊กโชว์ แพ้ให้กับ แดเนียล ไบรอัน และเสียแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ไปในที่สุด[5] ต่อมา ในศึก สแมคดาวน์ (6 มกราคม 2012) บิ๊กโชว์ จะต้องเจอกับ แดเนียล ไบรอัน ในแมตช์การปล้ำชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท ปรากฏว่า บิ๊กโชว์ จะใช้ท่า น็อกเอ้าน์ พั้นซ์ แต่ แดเนียล ไบรอัน หนีลงมานอกเวที แล้วไปหาเรื่อง มาร์ก เฮนรี จนทำให้ มาร์ก เฮนรี ผลักใส่ แดเนียล ไบรอัน ล้มลงไป เลยทำให้ บิ๊กโชว์ ถูกปรับแพ้ฟาล์ว และ แดเนียล ไบรอัน ป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวทไว้ได้[6] ต่อมา ในศึก สแมคดาวน์ (6 มกราคม 2012) บิ๊กโชว์ จะต้องเจอกับ แดเนียล ไบรอัน ในแมตช์การปล้ำชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท อีกครั้ง โดยเป็นแบบไม่มีกฎกติกา โดยมี เอเจ มายืนอยู่ข้างเวที ปรากฏว่า บิ๊กโชว์ เผลอวิ่งไปชน เอเจ ล้มลงไป ขณะที่วิ่งไล่ตาม แดเนียล ไบรอัน ทำให้ แดเนียล ไบรอัน ต้องมาดูอาการ โดยแมตช์จบด้วยการไม่มีคำตัดสิน[7]

แมตช์การปล้ำ

# แมทช์การปล้ำ กำหนดการปล้ำ เวลา[8]
ก่อนเริ่มรายการ โยะชิ ทะสึ ชนะ ฮีท สเลเตอร์ [9] แมตช์การปล้ำเดี่ยว 4:00[10]
1 แดเนียล ไบรอัน (c) ชนะ มาร์ก เฮนรี และ บิ๊กโชว์ แมทช์การปล้ำสามเส้า ในกรงเหล็ก เพื่อชิงแชมป์ World Heavyweight Championship 9:08
2 เดอะดีวาส์ออฟดูม (เบท ฟีนิกซ์ และ นาตาเลีย) และ เดอะ เบลล่าทวินส์ ชนะ เคลลี เคลลี, อีฟ ทอร์เรส, อลิเซีย ฟอกซ์, และ ทามินา[11] แมตช์การปล้ำดีวาส์แทคทีม 8 คน 5:29
3 จอห์น ซีนา เสมอกับ เคน โดยการดับเบิ้ลเคาน์เอาท์[12] แมตช์การปล้ำเดี่ยว 10:56
4 โบรดัส เคลย์ (พร้อมด้วย คาเมรอน และ นาโอมิ) ชนะ ดรูว์ แมคอินไตย์[13] แมตช์การปล้ำเดี่ยว 1:05
5 ซีเอ็ม พังค์ (c) ชนะ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์[14] แมตช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์ WWE Championship โดยมี จอห์น โลรีนายติส เป็นกรรมการพิเศษ

หมายเหตุ: วิคกี เกอร์เรโร และ แจ๊ค สแวกเกอร์ ถูกแบนจากการยืนข้างสนาม

14:32
6 เชมัส ชนะ แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล 30 คน, โดยจับเหวี่ยง คริส เจอริโค เป็นคนสุดท้าย ผู้ชนะจะได้รับสิทธิ์ในการชิงแชมป์ WWE Championship หรือ World Heavyweight Championship ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 54:54
(c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่ง

แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล

สีแดง ██ แทนนักมวยปล้ำจากฝั่ง รอว์ (Raw), สีน้ำเงิน ██ แทนนักมวยปล้ำจากฝั่ง สแมคดาวน์ (SD), สีเหลืองอ่อน ██ แทนนักพากย์, และสีเหลืองเข้ม ██ แทนนักมวยปล้ำรับเชิญ

คนที่ นักมวยปล้ำ ค่าย ถูกกำจัดออกเป็นคนที่ ถูกกำจัดออกโดย เวลาที่อยู่บนเวที
1 เดอะ มิซ รอว์ 24 บิ๊กโชว์ 45:39
2 อเล็กซ์ ไรลีย์ รอว์ 1 เดอะ มิซ 01:15
3 อาร์-ทรูธ รอว์ 2 เดอะ มิซ 04:57
4 โคดี โรดส์ สแมคดาวน์ 25 บิ๊กโชว์ 41:57
5 จัสติน เกเบรียล สแมคดาวน์ 4 มิค โฟลีย์ และ ริคาร์โด รอดริเกซ 06:12
6 พรีโม รอว์ 3 มิค โฟลีย์ 01:57
7 มิค โฟลีย์ รับเชิญ 8 โคดี โรดส์ 06:34
8 ริคาร์โด รอดริเกซ รอว์ 5 ซานติโน่ มาเรลล่า 02:19
9 ซานติโน่ มาเรลล่า รอว์ 7 โคดี โรดส์ 02:31
10 อีปิโค รอว์ 6 มิค โฟลีย์ 00:11
11 โคฟี คิงส์ตัน รอว์ 18 เชมัส 17:55
12 เจอร์รี ลอว์เลอร์ นักพากย์ 9 โคดี โรดส์ 00:43
13 อีเซเคียล แจ็คสัน สแมคดาวน์ 11 เดอะ เกรท คาลี 03:46
14 จินเดอร์ มาฮาล สแมคดาวน์ 10 เดอะ เกรท คาลี 01:17
15 เดอะ เกรท คาลี สแมคดาวน์ 14 โคดี โรดส์ และ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ 07:29
16 ฮูนิโค สแมคดาวน์ 16 คาร์มา 09:00
17 บูเกอร์ ที นักพากย์ 13 โคดี โรดส์ และ ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ 04:40
18 ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ รอว์ 26 บิ๊กโชว์ 19:46
19 จิม ดักแกน รับเชิญ 12 โคดี โรดส์ 00:56
20 ไมเคิล โคล นักพากย์ 15 เจอร์รี ลอว์เลอร์ และ บูเกอร์ ที 01:23
21 คาร์มา รับเชิญ 17 ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ 01:18
22 เชมัส สแมคดาวน์ - ผู้ชนะ 22:21
23 โรด ด็อกก์ รับเชิญ 19 เวด บาร์เร็ตต์ 04:55
24 เจย์ อูโซ สแมคดาวน์ 20 แรนดี ออร์ตัน 07:05
25 แจ๊ค สแวกเกอร์ รอว์ 23 เชมัส และ บิ๊กโชว์ 07:59
26 เวด บาร์เร็ตต์ สแมคดาวน์ 21 แรนดี ออร์ตัน 03:55
27 เดวิด โอทังก้า รอว์ 22 คริส เจอริโค 03:15
28 แรนดี ออร์ตัน สแมคดาวน์ 28 คริส เจอริโค 05:46
29 คริส เจอริโค รอว์ 29 เชมัส 11:34
30 บิ๊กโชว์ สแมคดาวน์ 27 แรนดี ออร์ตัน 01:51

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. ↑ http://www.lordsofpain.net/news/wwe/Matt_Hardy_Due_for_Court_Today_Update_on_Cody_vs_Goldust_WWE_Attendance.html
  2. ↑ WWE Music Group Tweet ที่เอกซ์ (ชื่อเก่า: ทวิตเตอร์)
  3. ↑ "WWE presents Royal Rumble, 01-29-2012". WWE. 2011-12-11. สืบค้นเมื่อ 2011-12-11.
  4. ↑ "Scottrade Center Events: WWE Royal Rumble". Scottrade Center. 2011-12-11. สืบค้นเมื่อ 2011-12-11.
  5. ↑ Hillhouse, Dave (2011-12-18). "TLC: The trouble with tables". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ 2011-12-19.
  6. ↑ Parks, Greg. "PARKS' WWE SMACKDOWN REPORT 1/6: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Daniel Bryan vs. Big Show for the World Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 8 January 2012.
  7. ↑ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown report 1/13: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Daniel Bryan vs. Big Show, no count-out, no-DQ, for the World Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 14 January 2012.
  8. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 January 2012.
  9. ↑ "WWE News: 2012 Royal Rumble dark match result". Prowrestling.net. สืบค้นเมื่อ 29 January 2012.
  10. ↑ Tucker, Benjamin. "WWE News: Royal Rumble PPV - Dark Match result, pre-PPV notes from St. Louis". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 January 2012.
  11. ↑ Matthew Artus (January 30, 2012). "Divas Champion Beth Phoenix, Natalya & The Bella Twins def. Eve, Kelly Kelly, Alicia Fox & Tamina". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  12. ↑ Mitch Passero (January 30, 2012). "John Cena vs. Kane (Double Count-Out)". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  13. ↑ Anthony Benigno (January 30, 2012). "Brodus Clay def. Drew McIntyre". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  14. ↑ Kevin Powers (January 30, 2012). "WWE Champion CM Punk def. Dolph Ziggler (Special Guest Referee John Laurinaitis)". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รอยัลรัมเบิล_(2012)&oldid=4843779"