ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แมกนีทาร์"
ล r2.7.1) (โรบอต เพิ่ม: ro:Magnetar |
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata |
||
บรรทัด 31: | บรรทัด 31: | ||
[[หมวดหมู่:ประเภทของดาวฤกษ์]] |
[[หมวดหมู่:ประเภทของดาวฤกษ์]] |
||
[[ar:نجم مغناطيسي]] |
|||
[[be:Магнітар]] |
|||
[[bg:Магнетар]] |
|||
[[bn:ম্যাগনেটার]] |
|||
[[bs:Magnetar]] |
|||
[[ca:Magnetar]] |
|||
[[cs:Magnetar]] |
|||
[[da:Magnetar]] |
|||
[[de:Magnetar]] |
|||
[[el:Μάγναστρο]] |
|||
[[en:Magnetar]] |
|||
[[eo:Magneta stelo]] |
|||
[[es:Magnetar]] |
|||
[[fa:مگنتار]] |
|||
[[fi:Magnetar]] |
|||
[[fr:Magnétar]] |
|||
[[he:מגנטר]] |
|||
[[hu:Magnetár]] |
|||
[[it:Magnetar]] |
|||
[[ja:マグネター]] |
|||
[[ko:마그네타]] |
|||
[[lt:Magnetaras]] |
|||
[[lv:Magnetārs]] |
|||
[[mk:Магнетар]] |
|||
[[nl:Magnetar]] |
|||
[[no:Magnetar]] |
|||
[[pl:Magnetar]] |
|||
[[pt:Magnetar]] |
|||
[[ro:Magnetar]] |
|||
[[ru:Магнетар]] |
|||
[[sk:Magnetar]] |
|||
[[sl:Magnetar]] |
|||
[[sr:Магнетар]] |
|||
[[sv:Magnetar]] |
|||
[[ta:காந்த விண்மீன்]] |
|||
[[tr:Magnetar]] |
|||
[[uk:Магнітар]] |
|||
[[vi:Sao từ]] |
|||
[[zh:磁星]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:13, 10 มีนาคม 2556
แมกนีทาร์ (อังกฤษ: Magnetar) คือดาวนิวตรอนที่มีสนามแม่เหล็กที่กำลังแรงมาก การลดลงของกำลังการแผ่รังสีของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าพลังงานสูงจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งรังสีเอกซ์และรังสีแกมมา[1] ในทางทฤษฎีของวัตถุนี้ถูกคิดขึ้นโดย โรเบิร์ต ดันแคนและคริสโตเฟอร์ ทอมป์สันในปี 1992 แต่การบันทึกแสงวาบรังสีแกมมาครั้งแรกที่คิดว่ามาจาก แมกนีทาร์ คือวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 1979[2] ระหว่างทศวรรษถัดมา สมมติฐานของ แมกนีทาร์ กลายเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางในการอธิบาย soft gamma repeater และ anomalous X-ray pulsar
คำอธิบาย
โครงสร้างกายภาพของแมกนีทาร์เป็นที่รู้กันน้อยมาก เพราะไม่มีแมกนีทาร์ที่อยู่ใกล้กับโลก แมกนีทาร์บางแห่งจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 20 กิโลเมตร ถึงอย่างไรก็ตามมันมีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์มากมาย แมกนีทาร์ถูกบีบอัดขนาดสสารชิ้นเล็ก ๆ จะมีน้ำหนักประมาณมากกว่าร้อยล้านตัน[1] แมกนีทาร์ส่วนใหญ่ถูกบันทึกไว้ว่าหมุนรอบตัวเองอย่างรวดเร็วซึ่งอย่างน้อยหลายรอบต่อวินาที[3] ชีวิตของแมกนีทาร์จะสั้น สนามแม่เหล็กของมันจะลดลงหลังจากระยะเวลา 10,000 ปี หลังจากที่จุดนี้การเคลื่อนไหวและการแผ่รังสีเอกซ์จะสิ้นสุด จากจำนวนแมกนีทาร์ที่สำรวจได้ในปัจจุบัน จะประมาณ 1 ดวงที่ตายแล้วในทางช้างเผือก 30 ล้านดวงหรือมากกว่านั้น[4]
ควาร์กบนพื้นผิวของแมกนีทาร์ จุดชนวนให้เกิดความไม่แนนอนอย่างมากในดาวและสนามแม่เหล็กที่ล้อมรอบมัน บ่อยครั้งที่ทำให้เกิดการวาบของรังสีแกมม่าที่สามารถบันทึกบนโลกได้ในปี 1979,1998 และ 2004[5]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 Ward; Brownlee, p.286
- ↑ Kouveliotou, C.; Duncan, R. C.; Thompson, C. (February 2003). "Magnetars". Scientific American; Page 35.
- ↑ "Magnetar (1999)". สืบค้นเมื่อ 17 December.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์|accessyear=
ถูกละเว้น แนะนำ (|access-date=
) (help) - ↑
"Magnetars, Soft Gamma Repeaters and Very Strong Magnetic Fields". Robert C. Duncan, University of Texas at Austin. 2003. สืบค้นเมื่อ 2007-05-23.
{{cite web}}
: ไม่รู้จักพารามิเตอร์|month=
ถูกละเว้น (help) - ↑ Kouveliotou, C.; Duncan, R. C.; Thompson, C. (February 2003). "Magnetars". Scientific American; Page 36.
แหล่งข้อมูลอื่น
- กำเนิดแมกนีทาร์, CNN, 2 กุมภาพันธ์ 2005