ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผักกาดหัว"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
MerlIwBot (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต เพิ่ม: uk:Дайкон
Addbot (คุย | ส่วนร่วม)
Bot: Migrating 8 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q81 (translate me)
บรรทัด 29: บรรทัด 29:
[[ar:الدايكون]]
[[ar:الدايكون]]
[[az:Ağ turp]]
[[az:Ağ turp]]
[[bn:মূলা]]
[[cs:Daikon]]
[[cs:Daikon]]
[[da:Kinaradise]]
[[de:Daikon]]
[[de:Daikon]]
[[en:Daikon]]
[[en:Daikon]]
[[eo:Dajkono]]
[[eo:Dajkono]]
[[fa:دایکون]]
[[fr:Daïkon]]
[[it:Daikon]]
[[it:Daikon]]
[[ja:ダイコン]]
[[ne:मूला]]
[[nl:Daikon]]
[[nl:Daikon]]
[[pl:Rzodkiew japońska]]
[[pl:Rzodkiew japońska]]
[[ru:Дайкон]]
[[ru:Дайкон]]
[[tr:Daikon]]
[[uk:Дайкон]]
[[uk:Дайкон]]
[[ur:مولی]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:36, 10 มีนาคม 2556

ผักกาดหัว
ผักกาดหัว (สีขาว)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์
อาณาจักร: Plantae
ไม่ได้จัดลำดับ: Angiosperms
ไม่ได้จัดลำดับ: Eudicots
ไม่ได้จัดลำดับ: Rosids
อันดับ: Brassicales
วงศ์: Brassicaceae
สกุล: Raphanus
สปีชีส์: R.  sativus
สปีชีส์ย่อย: R.  sativus subsp. longipinnatus[1]
Trinomial name
Raphanus sativus subsp. longipinnatus
L.

ผักกาดหัว หรือชื่ออื่น ๆ เช่น หัวผักกาด หรือ หัวไช้เท้า (มักสะกดผิดเป็น หัวไชเท้า) เป็นผักที่หลายประเทศนำมาทำอาหาร อย่างอาหารญี่ปุ่นก็ นิยมนำหัวไช้เท้าดิบมาขูดฝอยลงในซีอิ๊ว ใช้เป็นน้ำจิ้ม เพราะชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าช่วยกระตุ้นน้ำย่อย หรืออย่างชาวจีนก็นำมาแปรรูปเป็นหัวไช้โป๊วไว้ทานตลอดปี ทางด้านวงการแพทย์แผนจีนมองว่า หัวไช้เท้าอยู่ในกลุ่มหยาง (yang) คือเป็นอาหารร้อน ไม่ควรทานเวลามีไข้ ส่วนในตำรายาพื้นบ้านอินเดียแนะว่า เมื่อทานแล้วจะช่วยให้นอนหลับรวมถึงแก้โรคประสาท

ผักกาดหัวสีขาว (Raphanus sativus subsp. longipinnatus) เป็นสปีชีส์ย่อยของ ผักกาดหัวสีแดง (Raphanus sativus) [1]

อ้างอิง

  1. 1.0 1.1 Mish, Frederick C., Editor in Chief. “Daikon.” Webster’s Ninth New Collegiate Dictionary. 9th ed. Springfield, MA: Merriam-Webster Inc., 1985. ISBN 0-87779-508-8, ISBN 0-87779-509-6 (indexed), and ISBN 0-87779-510-X (deluxe).