ผลต่างระหว่างรุ่นของ "มัชฌิมาปฏิปทา"
ล r2.7.2+) (โรบอต: แก้ไขจาก zh:中道 (佛教) ไปเป็น zh:中道 (大乘佛教) |
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม) ล ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata |
||
บรรทัด 21: | บรรทัด 21: | ||
[[หมวดหมู่:ศาสนาพุทธ]] |
[[หมวดหมู่:ศาสนาพุทธ]] |
||
[[bg:Среден път]] |
|||
[[da:Den gyldne middelvej]] |
|||
[[de:Mittlerer Weg]] |
|||
[[en:Middle way]] |
|||
[[es:Camino medio]] |
|||
[[fr:Voie moyenne]] |
|||
[[hr:Srednji put]] |
|||
[[hu:Középút (buddhizmus)]] |
|||
[[id:Jalan Tengah]] |
|||
[[ja:中道]] |
|||
[[km:ផ្លូវកណ្ដាល]] |
|||
[[ko:중도 (불교)]] |
|||
[[nl:Middenweg (boeddhisme)]] |
|||
[[ru:Срединный путь]] |
|||
[[simple:Middle way]] |
|||
[[sr:Средњи пут]] |
|||
[[vi:Trung đạo]] |
|||
[[zh:中道 (大乘佛教)]] |
[[zh:中道 (大乘佛教)]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:16, 9 มีนาคม 2556
ส่วนหนึ่งของชุดบทความ |
ศาสนาพุทธ |
---|
มัชฌิมาปฏิปทาในทางพุทธศาสนาหมายถึงทางสายกลาง คือ การไม่ยึดถือสุดทางทั้ง 2 ได้แก่ อัตตกิลมถานุโยค คือ การประกอบตนเองให้ลำบากเกินไป กามสุขัลลิกานุโยค คือ การพัวพันในกามในความสบาย ที่ไม่ใช่ทางสายกลาง คือ สักแต่ว่ากลาง โดยเป็นแต่เพียงโวหารไม่ได้กำหนดวิธีที่ถูกต้องไว้เลย แต่พระพุทธองเจ้าได้ทรงกำหนดหลักทางสายกลางนี้ไว้อย่างชัดเจน คือ อริยมรรคมีองค์ 8 เมื่อย่นย่อแล้ว เรียกว่า "ไตรสิกขา" ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา
มัชฌิมาปฏิปทาหมายถึงการปฏิบัติสายกลาง ซึ่งหลักปฏิบัติย่อมต้องคู่กับหลักการอันเป็นสายกลางเช่นกัน โดยที่หลักการอันเป็นสายกลางนี้เรียกว่ามัชเฌนธรรม หรือหลักการที่ว่าด้วยความสมดุล (สมตา)อันเป็นลักษณะอันเป็นสากลของสรรพสิ่งอย่างหนึ่ง เช่นเดียวกับ ไตรลักษณ์ อิทัปปัจจยตา สุญญตา ตถตาอันเป็นกฎธรรมชาติอันเป็นหลักการสากลของสรรพสิ่งเหมือนกันอย่างหนึ่ง
มัชฌิมาปฏิปทาใช้ในความหมายถึงความพอเพียง หรือการใช้ชีวิตที่ถูกต้องตามหลัก สัมมาอาชีวะ คือใช้ชีวิตอย่างรู้ประมาณในการบริโภค คือใช้ปัจจัยสี่เท่าที่จำเป็น ไม่ใช่ใช้ตามความต้องการเพื่อสนองความอยาก
มัชฌิมาปฏิปทา แปลว่า ทางสายกลาง หมายถึง ทางปฏิบัติที่ไม่สุดโต่งไปในทางอุดมการณ์ใดอุดมการณ์หนึ่งเกินไป มุ่งเน้นใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา มักไม่ยืดถือหลักการอย่างงมงาย
มัชฌิมาปฏิปทาในทางจิตวิญญาณหมายถึงสติ สติเป็นความสมสมดุลทางจิตอย่างหนึ่ง คือสมดุลระหว่างศรัทธาและปัญญา สติจะอยู่ตรงกลางระหว่างอารมณ์และเหตุผล ถ้าความคิดเปรียบเป็นน้ำไหล สมาธิเปรียบเป็นน้ำนิ่ง สติจะเป็นน้ำไหลนิ่ง คือสติเป็นทางสายกลางทางจิตวิญญาณ
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
อุปาทิยสูตร มัญญมานสูตร อภินันทมานสูตร ขันธ. สํ. (๑๓๙, ๑๔๐ ,๑๔๑) ตบ. ๑๗ : ๙๑-๙๔ ตท. ๑๗ : ๗๙-๘๒ ตอ. K.S. ๓ : ๖๔-๖๕