พระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อน

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ พระเจ้าซองจง

พระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อน
ลี ฮยอล (이혈, 李娎) พระเจ้าซองจงแห่งโชซอน
พระมหากษัตริย์แห่งเกาหลี
ครองราชย์	พ.ศ. 2012—พ.ศ. 2037
รัชสมัย	25 ปี
รัชกาลก่อนหน้า	พระเจ้าเยจง
รัชกาลถัดไป	องค์ชายยอนซันกุน
ประสูติ	พ.ศ. 2000
สวรรคต	พ.ศ. 2037 (พระชนมายุได้ 37 พรรษา)
พระราชบุตร	องค์ชายยอนซัน,พระเจ้าจุงจง
พระเจ้าซองจงแห่งโชซอน
ราชวงศ์	โชซอน
พระราชบิดา	องค์ชายรัชทายาทอียคยอง
พระราชมารดา	พระพันปีอินซู

พระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อน
ฮันกึล	성종
ฮันจา	成宗
อาร์อาร์	Seongjong
เอ็มอาร์	Sŏngchong
ชื่อเกิด
ฮันกึล	이혈
ฮันจา	李娎
อาร์อาร์	I Hyeol
เอ็มอาร์	I Hyŏl

พระเจ้าซองจง (เกาหลี: 성종; ฮันจา: 成宗; อาร์อาร์: Seongjong; เอ็มอาร์: Sŏngchong ค.ศ. 1457 - ค.ศ. 1494) เป็นกษัตริย์ลำดับที่ 9 ของราชวงศ์โจซอน (ค.ศ. 1469 - 1494)

พระเจ้าซองจง มีพระนามเดิมคือ องค์ชายจาซาน (자산군, 者山君) ประสูติเมื่อค.ศ. 1457 เป็นพระโอรสขององค์ชายรัชทายาทอีกยอง (의경세자, 懿敬世子) และพระชายาซูบิน ตระกูลฮัน แต่ทว่าพระบิดาก็ได้สิ้นพระชนม์ไปในปีเดียวกัน องค์ชายแฮยางพระอนุชาขององค์ชายรัชทายาทอีกยองจึงได้เป็นองค์ชายรัชทายาทแทน และขึ้นครองบัลลังก์เมื่อค.ศ. 1468 เป็นพระเจ้าเยจง (예종, 睿宗) ในค.ศ. 1467 องค์ชายจาซานทรงเปลี่ยนพระนามเป็น องค์ชายจัลซาน (잘산군, 乽山君) และอภิเษกกับธิดาของฮันมยองฮี (한명회, 韓明澮) คือ พระชายาชอนฮัน ตระกูลฮัน (천안군부인, 天安郡夫人 ภายหลังเป็น พระมเหสีคงฮเย (공혜왕후, 恭惠王后))

แต่พระเจ้าเยจงก็ทรงอยู่ในราชสมบัติได้ไม่นานสวรรคตไปเสียก่อนในค.ศ. 1469 โดยที่ทรงเหลือพระโอรสพระชนมายุสี่ชันษาไว้ คือ องค์ชายเจอัน (제안대군, 齋安大君) พระมเหสีจองฮี หรือ พระพันปีจาซอง ร่วมกับชินซุกจู (신숙주, 申淑舟) และฮันมยองฮี ได้ตัดสินพระทัยว่าองค์ชายเจอันนั้นพระชนมายุน้อยเกินกว่าจะเป็นกษัตริย์ และยกราชบัลลังก์ให้กับพระโอรสขององค์ชายรัชทายาทอีกยอง แต่องค์ชายโวลซาน (월산군, 月山君) พระโอรสขององค์ชายรัชทายาทอีกยองนั้นมีสุขภาพไม่สู้จะดีนัก จึงมอบราชบัลลังก์ให้แก่พระอนุชาขององค์ชายโวลซาน คือ องค์ชายจัลซาน

องค์ชายจัลซานจึงขึ้นครองราชสมบัติด้วยพระชนมายุเพียงสิบสามพระชันษา และมีพระหมื่นปีจาซอง (자성대왕대비, 慈聖大王大妃) พระอัยยิกา เป็นผู้ว่าราชการแทนหลังม่าน (수렴청정, 垂簾聽政) พระเจ้าซองจงในต้นรัชกาลนั้นทรงเป็นเพียงกษัตริย์หุ่นเชิด อำนาจทั้งหมดตกแก่ชินซุกจู และฮันมยองฮี ซึ่งเป็นขุนนางที่มีอำนาจมตั้งแต่รัชสมัยของพระเจ้าเซโจพระอัยกีของพระเจ้าซองจง และเป็นผู้ผลักดันให้พระเจ้าซองจงได้เป็นกษัตริย์ในที่สุด พระเจ้าซองจงทรงสถาปนาพระราชบิดาองค์ชายรัชทายาทอีกยอง เป็น พระเจ้าทอกจง (덕종, 德宗) และพระชายาซูบินพระราชมารดาเป็น พระพันปีอินซู (인수대비, 仁粹大妃) ในค.ศ. 1474 กฎหมายประจำอาณาจักรหรือคยองกุกแดจอน (경국대전, 經國大典) ที่ชำระมาตั้งแต่สมัยของพระเจ้าเซโจก็ได้เสร็จสิ้นลง

เมื่อพระเจ้าซองจงขึ้นครองราชย์ได้มีการปูนบำเน็จขุนนางผู้มีความดีความชอบ (공신, 功臣) ซึ่งขุนนางกลุ่มนี้มีอภิสิทธิ์หลายอย่างและมีทรัพย์สินร่ำรวย รวมทั้งดำรงตำแหน่งสำคัญระดับสูงของระบอบการปกครอง เรียกว่า กลุ่มขุนนางเก่า (훈구파, 勳舊派) ซึ่งมีอำนาจมาตั้งแต่รัชสมัยของพระเจ้าเซโจ เหตุการณ์ที่พระเจ้าเซโจทรงแย่งราชบัลลังก์มาจากพระเจ้าทันจงและกวาดล้างขุนนางที่ต่อต้านทำให้เกิดนักปราชญ์ขึ้นกลุ่มใหม่ ที่ต้องลี้ภัยการเมืองไปอาศัยอยู่ตามป่าเขาถูกกีดกันจากวงราชการ เรียกว่า กลุ่มซาริม (사림파, 士林派) เมื่อพระเจ้าซองจงมีพระชนมายุครบยี่สิบชันษาเมื่อค.ศ. 1476 ทรงว่าราชการด้วยพระองค์เองและทรงดึงขุนนางกลุ่มซาริม นำโดยคิมจงจิก (김종직, 金宗直) เข้ามารับราชการในสามกรม (삼사, 司) เพื่อคานอำนาจกับกลุ่มขุนนางเก่า

พระเจ้าซองจงทรงได้รับการยกย่องว่าทรงเป็นกษัตริย์ตามแบบของลัทธิขงจื้อพระองค์แรกของราชวงศ์โจซอน ในรัชสมัยของพระองค์เกาหลีได้กลายเป็นสังคมขงจื้ออย่างเต็มตัว ในค.ศ. 1478 ทรงตั้งฮงมุนกวาน (홍문관, 弘文館) ไว้เป็นสถานศึกษาและห้องสมุดคล้ายกับจีพยอนจอนของพระเจ้าเซจงมหาราช ฮงมุนกวานเมื่อรวมกับซากันวอน (사간원, 司諫院) และซาฮอนบู (사헌부, 司憲府) แล้วเรียกว่า สามกรม เป็นหน่วยงานที่คอยตรวจสอบการทำงานของขุนนางผู้ใหญ่กลุ่มขุนนางเก่า หรือแม้แต่องค์กษัตริย์เอง และเป็นที่สำหรับขุนนางกลุ่มซาริมที่จะเข้ามามีบทบาทในราชสำนัก พระเจ้าซองจงยังทรงดำเนินนโยบายกดขี่พระพุทธศาสนาโดยการห้ามสร้างวัดและห้ามมิให้พระภิกษุเข้าเมืองฮันซอง พระเจ้าซองจงทรงเป็นกษัตริย์ที่อ่อนแอและไร้ความเด็ดขาด ในราชบัลลังก์ของพระองค์เอง และอำนาจของพระองค์ ทรงถูกบั่นทอนลงอย่างมาก จากเหล่าขุนนางของพระองค์เอง และยังทรงถูกแทรกแซงจาก พระพันปีอินซู อีกด้วย

พระมเหสีจากตระกูลยุน ในอดีตเคยเล่นผูกพันและรักกับพระเจ้าซอนจงแต่เด็ก ทว่าถูกกำแพงชนชั้นปิดกั้นด้วยเหตุผลทางชนชั้นและครอบครัวกล่าวคือบิดาของพระมหสีถูกใส่ร้ายว่าเป็นกบฏ ตำแหน่งของบิดาพระมเหสีในตอนนั้นคือเจ้ากรมการศึกษาซึ่งเทียบเท่ารัฐมนตรีในปัจจุบัน ครอบครัวของพระมเหสีจึงแทบถูกเนรเทศ ส่วนทางครอบครัวพระเจ้าซอนจงตอนนั้นแม้เป็นเพียงองค์ชายและยังไม่ได้อยู่ในวังแต่พระราชมารดาไม่โปรดที่พระเจ้าซอนจงออกไปเล่นและพบปะเช่นนั้น

ต่อมาพระมเหสียุนเข้าวังโดยการถวายตัวเป็นนางในแต่พระเจ้าซอนจงทรงลืมไปแล้วด้วยผ่านมาหลายสิบปี แต่ฟื้นความจำได้เพราะเคยหักตราหยกมอบให้พระมเหสีครึ่งนึงและเก็บไว้อีกครึ่งหนึ่ง พระมเหสีจึงได้เป็นพระสนมและเป็นพระมเหสีเพราะได้ให้ประสูติพระโอรสเมื่อ ค.ศ. 1476 ซึ่งพระเจ้าซองจงทรงสถาปนาขึ้นเป็นองค์ชายรัชทายาท พระมเหสียุน ทรงเป็นพระมเหสีที่มีอุปนิสัยอ่อนโยนและเป็นมิตรกับทุกๆคนเช่นเดียวกับมเหสีซุกยอน แต่เนื่องด้วยพระองค์ทรงเป็นมเหสีที่เคร่งครัดในกฎระเบียบและมีความตรงไปตรงมาเป็นอย่างมาก จึงเป็นที่ไม่พอใจของเหล่าพระสนมเท่าไรนัก เนื่องจากพระสนมหลายคนไม่ปฏิบัติตัวอยู่ในกฎระเบียบของฝ่ายในจึงมักถูกลงโทษจากพระมเหสีอยู่บ่อยครั้ง ทำให้เหล่าสนมไม่พอใจและร่วมมือกันใส่ร้ายพระมเหสียุนต่างๆ นานา ประกอบกับพระมเหสียุนทรงมีเรื่องบาดหมางพระทัยกับพระเจ้าซองจงในเรื่องชู้สาวและการเสด็จออกเที่ยวกลางคืน รวมถึงเรื่องกับพระพันปีอินซู พระราชมารดาพระเจ้าซอนจง จนถึงขั้นทำให้พระพักตร์ของพระเจ้าซองจงได้รับบาดเจ็บเนื่องด้วยความหึงหวง เหตุเกิดจากระหว่างที่พระนางท้องพระเจ้าซองจงทรงทำตัวเหลวไหลออกเสพกามโลกีย์นอกวังกับนางโลมชื่อ "ออลูตง" พระมเหสียุนผู้เคร่งครัดกฎระเบียบยอมแหกกฎปลอมตัวออกนอกวังเพื่อไปขอร้องออลูตงให้เลิกยุ่งเกี่ยวกับพระเจ้าซองจงถึงขึ้นลดตัวลงไปคำนับ เมื่อพระเจ้าซอนจงกลับเข้าวัง พระมเหสีผู้ทรงพระครรภ์จำเอามือพยายามจะเข้ากอดพระเจ้าซองจงที่ทรงเดินหนีแต่พระเจ้าซอนจงทรงผลักพระมเหสีที่ทรงพระครรภ์ พระมเหสีพยายามใช้มือที่ถือตราหยกเกาะเพื่อไม่ให้ล้มลงและกระทบกระเทือนถึงลูกที่อยู่ในท้อง จึงเอื้อมมือไปเกาะสิ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดจึงทำให้พระพักตร์ของพระเจ้าซองจงมีบาดแผลเล็กน้อย แต่ทว่าเหตุการ์ณนี้นำมาซึ่งเหตุให้พระนางถูกปลดออกจากตำแหน่งและเนรเทศออกนอกวัง และเมื่อเสด็จออกไปอยู่นอกวังแล้ว พระนางก็ยังทรงถูกใส่ร้ายเช่นเดิมและด้วยความเข้าใจผิดของพระพันปีอินซู จึงได้มีพระเสาวนีย์ให้ประทานยาพิษแก่อดีตพระมเหสียุนจนสิ้นพระชนม์ไปในที่สุด โดยที่พระเจ้าซอนจงมิได้ช่วยอะไรเลยนอกจากนี้ยังเป็นผู้ลงตราในราชองค์การะประหารพระมเหสียุนด้วยยาพิษที่ทำให้ทรมานและกระอักเลือดตายอย่างช้าๆในที่สุด พระเจ้าซองจงสวรรคตเมื่อค.ศ. 1494 พระสุสานชื่อว่า ซอนรึง (선릉, 宣陵)

พระนามเต็ม

สมเด็จพระราชา ซองจง คังจอง อินมุน โฮนมู ฮุมซอง คงฮโย แห่งเกาหลี

พระบรมวงศานุวงศ์

• พระราชบิดา: องค์ชายรัชทายาทอึยคยอง (이장 의경세자, 1438-September 2, 1457) ภายหลังได้รับการแต่งตั้งเป็น พระเจ้าท็อกจง (덕종)
• พระราชมารดา  : พระนางโซฮเย ตระกูลฮัน แห่งชองจู (안순왕후 한씨 ,1445(?)-December 23, 1498) ภายหลังได้รับการแต่งตั้งเป็น พระนางอินซู พระพันปีหลวง (인수대비 ,仁粹大妃)

• พระมเหสี

1. สมเด็จพระราชินีคงฮเย ตระกูลฮัน แห่งชองจู (공혜왕후 한씨 ,恭惠王后 韓氏 October 11, 1456-April 15, 1474)
2. สมเด็จพระราชินีเจฮอน ตระกูลยุน แห่งฮัมอัน (제헌왕후 ,廢妃 尹氏 1445-August 16, 1482) พระนามเดิมว่า ยุน โซฮวา
3. สมเด็จพระราชินีจองฮย็อน ตระกูลยุน แห่งพาพยอง (정현왕후 ,貞顯王后 尹氏 1462-1530) พระนามเดิมว่า ยุน ชางนยอน (尹昌年)

• พระสนม

1. พระสนมมยองบิน ตระกูลคิม แห่งอันดง (명빈 김씨 , 明嬪 金氏)
2. พระสนมควีอิน ตระกูลจอง แห่งโจคเย (귀인 정씨 , 貴人 鄭氏 ,貴人 鄭氏) พระนามเดิมว่า จอง กึมอี
3. พระสนมควีอิน ตระกูลควอน แห่งอันดง (귀인 권씨 ,貴人 權氏)
4. พระสนมควีอิน ตระกูลออม แห่งยองวอล (귀인 엄은소사, 貴人嚴氏  ?-March 20, 1504) พระนามเดิมว่า ออม อึนโซซา
5. พระสนมซุกอึย ตระกูลคิม (숙의 김씨 ,淑儀 金氏)
6. พระสนมซุกอึย ตระกูลฮา (숙의 하씨 ,淑儀 河氏)
7. พระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง (숙의 홍씨 ,淑儀 洪氏)
8. พระสนมซุกอึย ตระกูลนัม แห่งอึยนยอง (숙의 남씨淑儀 南氏)
9. พระสนมซุกยง ตระกูลชิม แห่งชองซง (숙용 심씨 ,淑容 沈氏)
10. พระสนมซุกยง ตระกูลควอน (숙용 권씨 ,淑容 權氏)
11. พระสนมซุกวอน ตระกูลยุน (숙원 윤씨 ,淑媛 尹氏)

• พระราชโอรส

1. ลี รยุง,องค์ชายยอนซาน มกุฎราชกุมารแห่งโชซอน พระราชโอรสของสมเด็จพระราชินีเจฮอน ตระกูลยุน แห่งฮัมอัน
2. องค์ชายไม่ทราบพระนาม พระราชโอรสของสมเด็จพระราชินีเจฮอน ตระกูลยุน แห่งฮัมอัน
3. องค์ชายไม่ทราบพระนาม พระราชโอรสของสมเด็จพระราชินีเจฮอน ตระกูลยุน แห่งฮัมอัน
4. ลี ย็อก,องค์ชายจินซอง พระราชโอรสของสมเด็จพระราชินีจองฮย็อน ตระกูลยุน แห่งพาพยอง
5. ลี จอง,องค์ชายมูซาน พระราชโอรสของพระสนมมยองบิน ตระกูลคิม แห่งอันดง
6. ลี ฮาง,องค์ชายอันยาง พระราชโอรสของพระสนมควีอิน ตระกูลชอง แห่งโจคเย
7. ลี พง,องค์ชายพงอัน พระราชโอรสของพระสนมควีอิน ตระกูลชอง แห่งโจคเย
8. ลี พยอน,องค์ชายจอนซอง พระราชโอรสของพระสนมควีอิน ตระกูลควอน
9. ลี ซุน,องค์ชายคเยซ็อง พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮา
10. ลี โซ,องค์ชายวานวอน พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
11. ลี นยอม,องค์ชายฮโวซาน พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
12. ลี ทอน,องค์ชายคยอนซอง พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
13. ลี ฮโว,องค์ชายอิกยาง พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
14. ลี ชิม,องค์ชายคยองมยอง พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
15. ลี ฮุย,องค์ชายยางวอน พระราชโอรสของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
16. ลี ฮวาน,องค์ชายลีซอง พระราชโอรสของพระสนมซุกยอง ตระกูลชิม
17. ลี จอน,องค์ชายยองอัน พระราชโอรสของพระสนมซุกยอง ตระกูลชิม

• พระราชธิดา

1. องค์หญิงซุนซุก พระราชธิดาของสมเด็จพระราชินีจองฮย็อน ตระกูลยุน แห่งพาพยอง
2. องค์หญิงชินซุก พระราชธิดาของสมเด็จพระราชินีจองฮย็อน ตระกูลยุน แห่งพาพยอง
3. องค์หญิงฮวีซุก พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลคิม
4. องค์หญิงคยองซุก พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลคิม
5. องค์หญิงฮวีจอง พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลคิม
6. องค์หญิงจองฮเย พระราชธิดาของพระสนมควีอิน ตระกูลชอง แห่งโจคเย
7. องค์หญิงคงชิน พระราชธิดาของพระสนมควีอิน ตระกูลออม แห่งยองวอล
8. องค์หญิงฮเยซุก พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
9. องค์หญิงจองซุน พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
10. องค์หญิงจองซุก พระราชธิดาของพระสนมซุกอึย ตระกูลฮง แห่งนัมยาง
11. องค์หญิงคยองซุน พระราชธิดาของพระสนมซุกยอง ตระกูลชิม
12. องค์หญิงซุกฮเย พระราชธิดาของพระสนมซุกยอง ตระกูลชิม
13. องค์หญิงคยองฮวี พระราชธิดาของพระสนมซุกยอง ตระกูลควอน

อ้างอิง

ก่อนหน้า		พระเจ้าซ็องจงแห่งโชซ็อน		ถัดไป
พระเจ้าเยจง		ประมุขแห่งเกาหลี (พ.ศ. 2012 - พ.ศ. 2037)		องค์ชายยอนซันกุน|}