ภาษามองโกเลีย

Mongolian
[[File:1. (Mongghol), เขียนใน อักษรมองโกเลีย 2.Монгол (Mongol), เขียนในอักษรซีริลลิก|200px]]
ประเทศที่มีการพูด	จีน คีร์กีซสถาน มองโกเลีย และรัสเซีย
ภูมิภาค	มองโกเลีย สาธารณรัฐบูเรียตียา (รัสเซีย) อิสซีก-คูล (คีร์กีซสถาน) มณฑลเหลียวหนิง มณฑลจี๋หลิน และมณฑลเฮย์หลงเจียง (จีน)
จำนวนผู้พูด	5.7 ล้าน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา	อัลไตอิก (เป็นที่โต้แย้ง) มองโกลิก ตะวันออก ออยรัต-คัลข่า คัลข่า-บูเรียต Mongolian
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	มองโกเลีย เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน (จีน) และสาธารณรัฐบูเรียตียา (รัสเซีย)
รหัสภาษา
ISO 639-1	mn
ISO 639-2	mon
ISO 639-3	มีหลากหลาย: mon – Mongolian (generic) khk – Halh Mongolian mvf – Peripheral Mongolian

ภาษามองโกเลีย เป็นภาษาทางการของประเทศมองโกเลีย และเป็นภาษาหลักของชาวมองโกเลียส่วนใหญ่ ซึ่งคนพูดส่วนใหญ่จะพูดแบบคัลข่า (Khalkha) นอกจากนี้ ภาษามองโกเลียก็พูดในพื้นที่รอบนอกในบางมณฑลของสาธารณรัฐประชาชนจีนและสหพันธรัฐรัสเซีย

จัดอยู่ในภาษากลุ่มมองโกลิกซึ่งเป็นกลุ่มของภาษาที่พูดในเอเชียกลาง นักภาษาศาสตร์บางคนได้เสนอให้จัดภาษากลุ่มมองโกลิกร่วมกับภาษากลุ่มเตอร์กิก (ซึ่งมีภาษาตุรกี) และภาษากลุ่มทุงกูซิกให้เป็นตระกูลภาษาอัลไตอิก แต่ไม่เป็นที่ยอมรับโดยสากล

สมาชิกที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของภาษากลุ่มนี้คือ ภาษามองโกเลีย เป็นภาษารูปคำติดต่อคล้ายภาษาตุรกีหรือภาษาฟินน์ มีการเติมปัจจัยที่รากศัพท์ ภาษามองโกเลียมีเพียงสรรพนามบุรุษที่หนึ่งและสอง แต่ไม่มีบุรุษที่สาม แต่ใช้สรรพนามชี้เฉพาะ เช่น นี่ (en) นั่น (ter) นี่ทั้งหลาย (ed nar) และนั่นทั้งหลาย (ted nar) แทน