ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลุ่มอาการคุชิง"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต: แทนที่คำ
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม)
เก็บกวาด
บรรทัด 4: บรรทัด 4:
| Caption =
| Caption =
| DiseasesDB =
| DiseasesDB =
| ICD10 = {{ICD10|E|24||e|20}}
| ICD10 = {{ICD10|E|24||e|20}}
| ICD9 = {{ICD9|255.0}}
| ICD9 = {{ICD9|255.0}}
| ICDO =
| ICDO =

รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:38, 30 มกราคม 2556

กลุ่มอาการคุชชิง
(Cushing's syndrome)
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10E24
ICD-9255.0
MedlinePlus000410
eMedicinearticle/117365
MeSHD003480

กลุ่มอาการคุชชิง (อังกฤษ: Cushing's syndrome) บางครั้งเรียก hyperadrenocorticism หรือ hypercorticism เป็นความผิดปกติของระบบต่อมไร้ท่อที่ทำให้มีระดับฮอร์โมนคอร์ติซอลในเลือดสูง (hypercortisolism) อาจเกิดจากการได้รับยาเสตียรอยด์ หรือจากเนื้องอกที่หลั่งคอร์ติซอลหรือฮอร์โมน adrenocorticotropic (ACTH) โรคหนึ่งเรียกว่าโรคคุชชิงเป็นสาเหตุหนึ่งของกลุ่มอาการนี้ เกิดจากการมีเนื้องอก (อะดีโนมา) ที่ต่อมใต้สมอง แล้วหลั่งฮอร์โมน ACTH ปริมาณมากออกมาทำให้มีการสร้างคอร์ติซอลมาก เฉพาะโรคนี้สามารถรักษาได้ด้วยการผ่าตัด โรคนี้ได้รับการอธิบายโดยนายแพทย์ Harvey Cushing ในปีค.ศ. 1932[1]

กลุ่มอาการคุชชิงไม่ได้พบแต่ในเพียงมนุษย์เท่านั้นและยังพบได้บ่อยในสุนัขและม้าด้วย[ต้องการอ้างอิง]

อ้างอิง

  1. Cushing HW. (1932). "The basophil adenomas of the pituitary body and their clinical manifestations (pituitary basophilism)". Bull Johns Hopkins Hosp. 50: 137–95.