ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ไวยากรณ์"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Dinamik-bot (คุย | ส่วนร่วม) |
ล r2.7.2+) (โรบอต เพิ่ม: tg:Дастури забон |
||
บรรทัด 120: | บรรทัด 120: | ||
[[sw:Sarufi]] |
[[sw:Sarufi]] |
||
[[ta:இலக்கணம் (மொழியியல்)]] |
[[ta:இலக்கணம் (மொழியியல்)]] |
||
[[tg:Дастури забон]] |
|||
[[tl:Balarila]] |
[[tl:Balarila]] |
||
[[tpi:Grama]] |
[[tpi:Grama]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 18:12, 12 ธันวาคม 2555
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ไวยากรณ์ (Grammar) คือ การศึกษากฎเกณฑ์ของภาษา ซึ่งรวมถึง เสียง คำศัพท์ ประโยค และส่วนประกอบอื่นๆ เช่น การประสมคำ และการตีความ คำว่าไวยากรณ์ยังหมายถึงคุณลักษณะเชิงนามธรรมของตำราที่นำเสนอกฎเหล่านี้ด้วย
การศึกษาทฤษฎีทางไวยากรณ์เป็นที่สนใจของนักปรัชญา, นักมานุษยวิทยา นักจิตวิทยา และนักวิเคราะห์ทางวรรณกรรมมาหลายศตวรรษ ทุกวันนี้ ไวยากรณ์เป็นสาขาหนึ่งในวิชาภาษาศาสตร์ แต่ยังคงมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับสาขาอื่นๆ แต่โดยส่วนใหญ่แล้ว พัฒนาการของทฤษฎีไวยากรณ์นั้นมีผลเพียงเล็กน้อยแต่ตัวเนื้อหาของไวยากรณ์ในสถานศึกษาทั่วไป สำหรับคนส่วนใหญ่ มักจะเข้าใจว่าไวยากรณ์หมายถึงกฎที่เราจะต้องทราบ เพื่อจะพูด หรือ เขียนได้อย่างถูกต้อง
ดูเพิ่มเติมที่
- วากยสัมพันธ์ (Syntax)
- ศัพทมูลวิทยา (Etymology)
- นิรุกติศาสตร์ (Philology)
- ภาษาศาสตร์ (Linguistics)