ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ธนูและลูกธนู"
Thewhitechess (คุย | ส่วนร่วม) หน้าใหม่: thumb|ธนูคอมโพสิทสมัยใหม่ '''ธนูและลูกธนู''' ({{lang-en|Bow and Arrow}}) จัดเ... |
Thewhitechess (คุย | ส่วนร่วม) |
||
| บรรทัด 16: | บรรทัด 16: | ||
{| |
{| |
||
|- |
|- |
||
|[[ไฟล์:Recurve |
|[[ไฟล์:Recurve 09 fin EN.svg|330px|ส่วนประกอบของธนูรีเคิร์ฟแบบสมัยใหม่]] || |
||
'''อุปกรณ์หลัก''' |
'''อุปกรณ์หลัก''' |
||
*คันธนู (Riser) |
*คันธนู (Riser) |
||
| บรรทัด 36: | บรรทัด 36: | ||
* ศูนย์ถ่วง(Stabilizer thread) เพื่อช่วยให้สามารถจับคันธนูได้นิ่งขึ้น |
* ศูนย์ถ่วง(Stabilizer thread) เพื่อช่วยให้สามารถจับคันธนูได้นิ่งขึ้น |
||
|} |
|} |
||
==== ส่วนประกอบของธนูแบบดั้งเดิม ==== |
==== ส่วนประกอบของธนูแบบดั้งเดิม ==== |
||
{| |
{| |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:53, 14 กันยายน 2555
ธนูและลูกธนู (อังกฤษ: Bow and Arrow) จัดเป็นอาวุธระยะไกล ที่ได้ถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ว่าเป็นวิวัฒนาการที่สำคัญในเกือบทุกวัฒนธรรมโบราณ โดยการยิงธนูถือเป็นศาสตร์และศิลป์อย่างนึงที่ผู้ใช้ต้องใช้เวลาฝึกฝนเป็นระยะเวลานาน ปัจจุบันธนูได้ถูกพัฒนามาเพื่อใช้ในการล่าสัตว์ และเพื่อใช้ในการกีฬาเท่านั้น
หลักการทำงานของธนู
ธนูเป็นอุปกรณ์ที่ใช้คุณสมบัติการยืดหยุ่นของวัสดุ ซึ่งอาศัยหลักการพุ่งออกไปแบบโปรเจ็กไทล์และหลักอากาศพลศาสตร์ของลูกธนู เมื่อสายธนูได้ถูกง้าง และปล่อยออกมา มันจะทำให้เกิดการถ่ายเทพลังงานจลน์ของวัสดุที่เกร็งเกิดเป็นแรงผลักลูกธนู
ประวัติ
ธนูไม่ได้เป็นอาวุธระยะไกลชนิดแรกที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้น มันได้ถูกพัฒนาขึ้นมาจากหนังสติ๊ก และหอกพุ่งแหลน ธนูเป็นสิ่งที่มนุษย์ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อใช้ในการล่าสัตว์และป้องกันตัวตั้งแต่ยุคดึกดำบรรพ์ โดยเป็นอุปกรณ์ที่สำคัญต่อการดำรงชีพและการทหารของมนุษย์ในยุคโบราณ มีหลักฐานค้นพบหัวของลูกธนูโบราณที่ยังสภาพดีอยู่ประมาณ 64,000ปีในถ้ำซิบูดูทวีปแอฟริกาใต้ และมีการค้นพบหินเหล็กไฟ(Flint) ที่ถูกพันด้ามไว้ด้วยเอ็น ปีกลูกธนู(Fletching) ถูกทำด้วยขนนกติดกาวและผูกติดกับลำธนูตั้งแต่ช่วงยุคหินกลาง หรือประมาณ16,000ปีก่อนคริสตกาล
ธนูที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงสภาพดีอยู่ คือธนูที่ทำด้วยต้นเอล์มจากเมืองโฮล์มการ์ด(elm Holmegaard bows) ประเทศเดนมาร์ก ซึ่งมีอายุประมาณ 9,000ปีก่อนคริสตกาล ธนูชนิดนี้เป็นคันธนูไม้ที่มีประสิทธิภาพสูงที่ปัจจุบันยังคงผลิตตามรูปแบบสไตล์เมืองโฮล์มการ์ดอยู่
โครงสร้าง
ส่วนประกอบของธนู
องค์ประกอบพื้นฐานของธนูจะประกอบด้วยปีกธนูที่มีความยืดหยุ่น
ส่วนประกอบของธนูรีเคิร์ฟแบบสมัยใหม่
| ส่วนประกอบของธนูรีเคิร์ฟแบบสมัยใหม่ |
อุปกรณ์หลัก
ศูนย์เล็ง (Sight)
อุปกรณ์เสริม
|
ส่วนประกอบของธนูแบบดั้งเดิม
 |
|
ประเภทของธนู
ธนูแบบดั้งเดิม
ธนูประดิษฐ์ (Self Bow) เป็นธนูประดิษฐ์ในยุคแรกเริ่ม มีโครงสร้างไม่ซับซ้อน และมีขนาดเล็กสะดวกในการพกพาในพื้นที่จำกัดอย่างเช่น การล่าสัตว์ในป่า
ธนูยาว (Long Bow) เป็นธนูที่พัฒนาเพื่อใช้ในทางการทหาร โดยลักษณะของธนูส่วนปีกจะมีความยาวมากกว่าธนูสั้น เพื่อเพิ่มแรงส่งของลูกธนูให้ไกลขึ้น และเพิ่มอำนาจการทำลายล้างเพิ่มขึ้น ประเภทของธนูยาวจะแบ่งตามวัฒนธรรมต่างๆ เช่น ธนูยาวอังกฤษ, ธนูยูมิ(ธนูยาวญี่ปุ่น)
ธนูคอมโพสิท (Composite Bow) เป็นธนูที่มีส่วนประกอบของคันธนูหลายชิ้นส่วนมาประกอบเข้าด้วยกัน ธนูเตอร์กิส, ธนูสมัยราชวงศ์หมิง และ ธนูมองโกล
ทั้งนี้ธนูแบบดั้งเดิมยังมีแบบพิเศษอื่นๆอีกเช่น ธนูกักกุง(Gak Gung ธนูเกาหลีโบราณที่ทำจากเขาควาย) และ ธนูถักสายแอ่น(Cable-backed bow ธนูชนเผ่าเอสกิโม)
ธนูสมัยใหม่
ธนูรีเคิร์ฟ (Recurve Bow) เป็นธนูสมัยใหม่ที่รูปทรงใกล้เคียงกับธนูยาวโดยมีเคล็ดลับที่ส่วนปลายปีกของธนูจะมีรูปทรงโค้งกลับเพื่อทำให้เกิดความแม่นยำในการยิงเพิ่มขึ้น และธนูสมัยใหม่จะมีอุปกรณ์เสริมต่างๆเพื่อเพิ่มความแม่นยำในการยิง
ธนูคอมเพาน์ดฺ (Compound Bow) เป็นธนูที่มีการพัฒนาด้วยหลักกลศาสตร์สมัยใหม่โดยการใช้รอกทดกำลัง
ลูกธนู
ส่วนประกอบหลักของลูกธนูคือก้านธนู(Shaft) หัวลูกธนู(Arrow head) อยู่ตรงส่วนหน้าของลูกธนู ปีกธนู(Fletching) และ น็อก(Nock) อยู่ตรงส่วนท้ายของลูกธนู ปัจจุบันก้านธนูมักทำจากคาร์บอนไฟเบอร์แทนวัสดุไม้แบบดั้งเดิมเพราะให้ความตรง, น้ำหนัก และความทนทานดีกว่า ความยาวของลูกธนูแบบดั้งเดิมจะขึ้นอยู่กับประเภทของธนูในแต่ละวัฒนธรรม ความยาวของลูกธนูสมัยใหม่จะมีความยาวประมาณ 22นิ้ว - 30นิ้ว