ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ฮะเก๋า (ภาพยนตร์)"
ล Bot: Automated text replacement (-{{เสียรส}}\r\n +) |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 59: | บรรทัด 59: | ||
[[หมวดหมู่:ภาพยนตร์ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2551]] |
[[หมวดหมู่:ภาพยนตร์ที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2551]] |
||
[[หมวดหมู่:ภาพยนตร์ไทย]] |
[[หมวดหมู่:ภาพยนตร์ไทย]] |
||
== แหล่งข้อมูลอื่น == |
|||
* {{Siamzone movie|id=5120|title=ฮะเก๋า (2008)}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:45, 5 กันยายน 2555
ฮะเก๋า เป็นภาพยนตร์ไทย ออกฉายวันที่ 19 มิถุนายน พ.ศ. 2551 กำกับโดย มารยาท ไทยนิวัฒน์วิไล เขียนโดย วิโรจน์ สุขชู ทำรายได้รวม 13 ล้าน[1]
นักแสดง
- เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา - น้าอสุนี
- วัตถาภรณ์ เอี่ยมสินธร - ใบหม่อน
- พงษ์พิสุทธิ์ ผิวอ่อน - บุ้ง
- บุศริน มโหทาน - ต้นข้าว
- สกาว เอื้อวิวัฒน์สกุล - น้ำตาล
- ณัฎฐพงศ์ ชาติพงษ์ - กังฟู
- เฉลิมศักดิ์ แย้มขะมัง - พี่โข่ง
- สิทธิพล วิศาลาภรณ์ - แว่น
- ณรงค์ ชัยนาม - ปารีส
- อัคเรศ สุขตลอดชีพ - บ๊วย
- ภัทราภรณ์ พูนพิริยะพงศ์ - แก้มใส
- สายสิน วงษ์คำเหลา - สายสิน
- สาธิดา เขียวชะอุ่ม - กัญญา
เรื่องย่อ
ใบหม่อน (วัตถาภรณ์ เอี่ยมสินธร) นักศึกษาทอมบอยเสน่ห์แรง กับ บุ้ง (พงษ์พิสุทธิ์ ผิวอ่อน) เพื่อนซี้หนุ่มผู้ไม่เคยรักใคร มักจะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเหมือนดั่งคู่ซี้ปาท่องโก๋ และมีเพื่อนร่วมก๊วนอีก 4 คน คือ พี่โข่ง (เฉลิมศักดิ์ แย้มขะมัง) กังฟู (ณัฏฐพงศ์ ชาติพงศ์) ไอ้แว่น (สิทธิพล วิศาลาภรณ์) และ ปารีส (ณรงค์ ชัยนาม)
เมื่อเพื่อนๆ อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันเมื่อไร มักมีเรื่องสนุกๆ ชวนปวดหัวอยู่เสมอ โดยเฉพาะใบหม่อนที่มักจะนำปัญหาเรื่องผู้หญิงมาให้บุ้งช่วยเหลืออยู่เป็นประจำ นอกจากนี้ใบหม่อนก็ยังมี น้าอสุนี (เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา) น้าชายอารมณ์ศิลป์ที่คอยทำทุกวิถีทางที่จะให้ใบหม่อนมีรสนิยมชอบผู้ชาย
เมื่อวันเปิดภาคเรียนมาถึง ชมรมภาพยนตร์ได้รับสมาชิกใหม่เข้ามา ซึ่งหนึ่งในนั้น คือ ต้นข้าว (บุศริน มโหทาน) รุ่นน้องปี 1 ที่เป็นถึงดาวคณะศิลปกรรม บุ้งประทับใจต้นข้าวแต่แรกเห็น จึงขอร้องให้ใบหม่อนช่วยให้เขาได้ใกล้ชิดกับต้นข้าว ในขณะที่ใบหม่อนเองก็กำลังอกหักและผิดหวังจาก น้ำตาล (สกาว เอื้อวิวัฒน์สกุล) แฟนสาวที่ทนพฤติกรรมรักๆ เล่นๆ ของใบหม่อนไม่ไหวอีกต่อไป
แต่แล้วความสัมพันธ์ของบุ้งและต้นข้าวที่พัฒนาขึ้น กลับทำให้เพื่อนรักเริ่มห่างกัน บุ้งกลายเป็นคนที่มีความรัก ในขณะที่ใบหม่อนเป็นฝ่ายถอยห่างออกมาจากชีวิตบุ้ง เพราะไม่อาจหาคำตอบให้กับความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อเพื่อนสนิทได้