ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้คัดค้านโดยอ้างมโนธรรม"
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 5: | บรรทัด 5: | ||
[[คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ]] (UNCHR) มีมติรับรองว่าการปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกเป็นการใช้เสรีภาพทางความคิด มโนสำนึก และศาสนาโดยชอบ และเป็นไปตามสิทธิใน[[กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง]] และขยายความไปว่าผู้ที่เป็นทหารอยู่อาจพัฒนาเป็นผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกก็ได้ ทั้งยังเรียกร้องและย้ำเตือนให้รัฐที่มี[[การเกณฑ์ทหาร]]ให้จัดระบบคัดกรองผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกอย่างเป็นธรรม และจัดให้มีการทำงานอื่นเพื่อสังคมแทนการฝึกทหารสำหรับบุคคลเหล่านี้<ref>http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/0/5bc5759a53f36ab380256671004b643a?Opendocument</ref><ref>http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/TestFrame/3e63dcb94a1ae7a9802566ef005cf64a?Opendocument</ref><ref>[http://www.bayefsky.com/pdf/korea_t5_iccpr_1321_1322_2004.pdf HRC views in case Yoon and Choi v. Republic of Korea, communications nos. 1321-1322/2004]</ref> อนึ่ง UNCHR ยังสนับสนุนให้รัฐต่างๆ รับพิจารณาผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกที่เกรงกลัวว่าจะถูกดำเนินคดีเป็นผู้ลี้ภัยตาม[[อนุสัญญาว่าด้วยสถานภาพของผู้ลี้ภัย ค.ศ. 1951]] (1951 Convention relating to the Status of Refugees)<ref>http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/0/5bc5759a53f36ab380256671004b643a?Opendocument</ref> |
[[คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ]] (UNCHR) มีมติรับรองว่าการปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกเป็นการใช้เสรีภาพทางความคิด มโนสำนึก และศาสนาโดยชอบ และเป็นไปตามสิทธิใน[[กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง]] และขยายความไปว่าผู้ที่เป็นทหารอยู่อาจพัฒนาเป็นผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกก็ได้ ทั้งยังเรียกร้องและย้ำเตือนให้รัฐที่มี[[การเกณฑ์ทหาร]]ให้จัดระบบคัดกรองผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกอย่างเป็นธรรม และจัดให้มีการทำงานอื่นเพื่อสังคมแทนการฝึกทหารสำหรับบุคคลเหล่านี้<ref>http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/0/5bc5759a53f36ab380256671004b643a?Opendocument</ref><ref>http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/TestFrame/3e63dcb94a1ae7a9802566ef005cf64a?Opendocument</ref><ref>[http://www.bayefsky.com/pdf/korea_t5_iccpr_1321_1322_2004.pdf HRC views in case Yoon and Choi v. Republic of Korea, communications nos. 1321-1322/2004]</ref> อนึ่ง UNCHR ยังสนับสนุนให้รัฐต่างๆ รับพิจารณาผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกที่เกรงกลัวว่าจะถูกดำเนินคดีเป็นผู้ลี้ภัยตาม[[อนุสัญญาว่าด้วยสถานภาพของผู้ลี้ภัย ค.ศ. 1951]] (1951 Convention relating to the Status of Refugees)<ref>http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/0/5bc5759a53f36ab380256671004b643a?Opendocument</ref> |
||
อย่างไรก็ดีในทางปฏิบัติมีหลายประเทศที่มีการเกณฑ์ทหารแต่มิได้มีทางเลือกให้แก่ผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึก และหลายประเทศก็เข้มงวดกับการรับผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกเป็นผู้ลี้ภัย UNCHR กระทำได้เพียงวิจารณ์นโยบายของรัฐเหล่านั้น<ref>http://rsq.oxfordjournals.org/content/26/2/69.abstract</ref> |
อย่างไรก็ดีในทางปฏิบัติมีหลายประเทศที่มีการเกณฑ์ทหารแต่มิได้มีทางเลือกให้แก่ผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึก และหลายประเทศก็เข้มงวดกับการรับผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกเป็น[[ผู้ลี้ภัย]] UNCHR กระทำได้เพียงวิจารณ์นโยบายของรัฐเหล่านั้น<ref>http://rsq.oxfordjournals.org/content/26/2/69.abstract</ref> |
||
== ดูเพิ่ม == |
== ดูเพิ่ม == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 12:07, 3 มิถุนายน 2555
ผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึก (อังกฤษ: conscientious objector) คือ ปัจเจกชนที่ใช้สิทธิ์ปฏิเสธการเกณฑ์ทหาร[1]ด้วยเหตุเสรีภาพทางความคิด มโนสำนึก และ/หรือ ศาสนา[2]
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ (UNCHR) มีมติรับรองว่าการปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกเป็นการใช้เสรีภาพทางความคิด มโนสำนึก และศาสนาโดยชอบ และเป็นไปตามสิทธิในกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง และขยายความไปว่าผู้ที่เป็นทหารอยู่อาจพัฒนาเป็นผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกก็ได้ ทั้งยังเรียกร้องและย้ำเตือนให้รัฐที่มีการเกณฑ์ทหารให้จัดระบบคัดกรองผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกอย่างเป็นธรรม และจัดให้มีการทำงานอื่นเพื่อสังคมแทนการฝึกทหารสำหรับบุคคลเหล่านี้[3][4][5] อนึ่ง UNCHR ยังสนับสนุนให้รัฐต่างๆ รับพิจารณาผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกที่เกรงกลัวว่าจะถูกดำเนินคดีเป็นผู้ลี้ภัยตามอนุสัญญาว่าด้วยสถานภาพของผู้ลี้ภัย ค.ศ. 1951 (1951 Convention relating to the Status of Refugees)[6]
อย่างไรก็ดีในทางปฏิบัติมีหลายประเทศที่มีการเกณฑ์ทหารแต่มิได้มีทางเลือกให้แก่ผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึก และหลายประเทศก็เข้มงวดกับการรับผู้ปฏิเสธการเกณฑ์ทหารด้วยมโนสำนึกเป็นผู้ลี้ภัย UNCHR กระทำได้เพียงวิจารณ์นโยบายของรัฐเหล่านั้น[7]
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ On July 30, 1993, explicit clarification of the International Covenant on Civil and Political Rights Article 18 was made in the United Nations Human Rights Committee general comment 22, Para. 11: "Special Rapporteur on freedom of religion or belief. Framework for communications. Conscientious Objection". Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights. สืบค้นเมื่อ 2012-05-07.
- ↑ "International Covenant on Civil and Political Rights; See Article 18". Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights. สืบค้นเมื่อ 2008-05-15.
- ↑ http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/0/5bc5759a53f36ab380256671004b643a?Opendocument
- ↑ http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/TestFrame/3e63dcb94a1ae7a9802566ef005cf64a?Opendocument
- ↑ HRC views in case Yoon and Choi v. Republic of Korea, communications nos. 1321-1322/2004
- ↑ http://www.unhchr.ch/Huridocda/Huridoca.nsf/0/5bc5759a53f36ab380256671004b643a?Opendocument
- ↑ http://rsq.oxfordjournals.org/content/26/2/69.abstract