ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
RedBot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.7.2) (โรบอต เพิ่ม: sr:Династија Хановер
MerlIwBot (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต ลบ: sr:Династија Хановер (deleted)
บรรทัด 132: บรรทัด 132:
[[sco:Hoose o Hanover]]
[[sco:Hoose o Hanover]]
[[simple:House of Hanover]]
[[simple:House of Hanover]]
[[sr:Династија Хановер]]
[[sv:Huset Hannover]]
[[sv:Huset Hannover]]
[[tr:Hannover Hanedanı]]
[[tr:Hannover Hanedanı]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:35, 7 เมษายน 2555

ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์
พระราชอิสริยยศ
ปกครองฮาโนเวอร์
เชื้อชาติเยอรมัน (ฮาโนเวียน), อังกฤษ
ประมุขพระองค์แรกจอร์จ ดยุคแห่งบรันสวิคและลุนเบิร์ก
ผู้นำสกุลองค์ปัจจุบันผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์: เออร์เนส ออร์กุสตุสที่ 5 เจ้าชายแห่งฮาโนเวอร์
ประมุขพระองค์สุดท้ายเออร์เนส ออร์กุสตุส ดยุคแห่งบรันสวิค
สถาปนาค.ศ. 1635
สิ้นสุดค.ส. 1918

ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ เป็นราชวงศ์เยอรมันที่ครองราชบัลลังก์บริเตนใหญ่ต่อจากราชวงศ์สจวตในปี พ.ศ. 2257 ราชวงศ์นี้ยังปกครองรัฐฮาโนเวอร์ในประเทศเยอรมนีอันเป็นดินแดนที่ราชวงศ์นี้เป็นเจ้าของ ในบางครั้งอาจเรียกราชวงศ์นี้ว่า ราชวงศ์บรุนสวิคและลึนบูร์ก เชื้อสายฮาโนเวอร์ (House of Brunswick and Lüneburg, Hanover line)

ประวัติ

จอร์จ ดยุคแห่งบรุนสวิคและลึนบูร์ก (George, Duke of Brunswick-Lüneburg) เป็นสมาชิกแรกของราชวงศ์ฮาโนเวอร์ เมื่ออาณาจักรดยุคแห่งบรุนสวิค-ลึนบูร์กถูกแบ่งแยกในปี พ.ศ. 2178 จอร์จได้รับมรดกดินแดนแห่งคาเลนเบิร์ก (Principality of Calenberg) และราชรัฐเกิททิงเกน (Principality of Göttingen) และในปี พ.ศ. 2179 ท่านได้ย้ายไปพำนักอยู่ที่ฮาโนเวอร์ ดยุคเออร์เนสต์ ออกัสตัส (Duke Ernest Augustus) โอรสของท่านได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าชาย (prince-elector) ของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี พ.ศ. 2235 โซเฟีย แห่งพาลาทิเนต (Sophia of the Palatinate) ภริยาของดยุคเออร์เนสต์ ออกัสตัสได้อ้างสิทธิเหนือราชบัลลังก์บริเตนใหญ่อันเนื่องจากพระราชบัญญัติการสืบสันตติวงศ์แห่งปี พ.ศ. 2244 (Act of Settlement 1701) ได้กำหนดว่ารัชทายาทที่เป็นโรมันคาทอลิกไม่สามารถครองราชบัลลังก์ได้ เจ้าหญิงโซเฟียซึ่งขณะนั้นเป็นโปรเตสแตนต์ที่เป็นพระญาติใกล้ชิดที่สุดกับสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมจริงๆ แล้วทรงเป็นชาวดัตช์แห่งราชวงศ์ออเรนจ์-นาซอ แต่ทั้งพระมเหสีและพระราชมารดาทรงเป็นเจ้าหญิงแห่งราชวงศ์สจวต

ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ปกครองสหราชอาณาจักร

สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1 แห่งบริเตนใหญ่ พระราชโอรสในดยุคเออร์เนสต์ ออกุสตุสและเจ้าหญิงโซเฟียแห่งฮาโนเวอร์ได้ทรงขึ้นครองราชย์เป็นกษัตริย์ของบริเตนใหญ่ และเป็นกษัตริย์บริเตนใหญ่พระองค์แรกของราชวงศ์ฮาโนเวอร์ แม้ว่าพระองค์จะอยู่ในลำดับที่ 52 ในลำดับการสืบสันตติวงศ์ก็ตาม[1]

กษัตริย์อังกฤษในราชวงศ์ฮาโนเวอร์ ได้แก่ กษัตริย์แห่งราชอาณาจักรบริเตนใหญ่

กษัตริย์แห่งสหราชอาณาจักร บริเตนใหญ่ และไอร์แลนด์

สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 1, สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 2 และสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 ต่างก็ทรงดำรงดำแหน่งเจ้าชายและดยุคแห่งบรุนสวิค-ลึกบูร์ก (Electors and dukes of Brunswick-Lüneburg) ซึ่งเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่าเจ้าชายแห่งฮาโนเวอร์ (Electors of Hanover) ในช่วงต้นของปี พ.ศ. 2357 เมื่อฮาโนเวอร์ได้กลายเป็นราชอาณาจักร กษัตริย์บริเตนใหญ่ก็ทรงมีพระอิสสริยยศเป็นกษัตริย์แห่งฮาโนเวอร์ด้วย

ราชบัลลังก์สหราชอาณาจักรและฮาโนเวอร์ได้แยกจากกันในปี พ.ศ. 2380 เมื่อมีกฏบัตรซาลลิคที่กำหนดให้ราชบัลลังก์ฮาโนเวอร์ไม่ได้ตกผ่านรัชทายาทของตกไปสู่สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย แต่กลับผ่านไปยังพระราชปิตุลาของพระองค์คือเออร์เนสต์ ออกุสตุสที่ 1 แห่งฮาโนเวอร์ ดยุคแห่งคัมเบอร์แลนด์ (Ernest Augustus I of Hanover, Duke of Cumberland)[3] เมื่อสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียสวรรคตในปี พ.ศ. 2444 ราชวงศ์แซ็กซ์-โคบูร์กและโกธาได้ครองราชบัลลังก์สหราชอาณาจักรต่อ โดยสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 พระราชโอรสและองค์รัชทายาท ผู้เป็นพระราชโอรสในเจ้าชายอัลเบิร์ต แห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและโกธา พระราชสวามีในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ทำให้ชื่อราชวงศ์อังกฤษเปลี่ยนไปเป็นแซ็กซ์-โคบูร์กและโกธาตามนามสกุลของสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 ซึ่งได้รับมาจากพระราชบิดา[4]

ราชวงศ์ฮาโนเวอร์ปกครองราชอาณาจักรฮาโนเวอร์

หลังจากสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 4 แห่งสหราชอาณาจักรสวรรคตในปี พ.ศ. 2380 มีกษัตริย์ของฮาโนเวอร์ได้ขึ้นครองราชย์ต่อ ดังนี้

  • พระเจ้าเออร์เนสต์ ออกัสตัสที่ 1 แห่งฮาโนเวอร์ (Ernest Augustus I) พ.ศ. 2380-พ.ศ. 2394
  • พระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งฮาโนเวอร์ (George V) พ.ศ. 2394-พ.ศ. 2409, ถูกถอดจากราชสมบัติ

ราชอาณาจักรฮาโนเวอร์สิ้นสุดลงเมื่อถูกรวมเข้ากับปรัสเซียในปี พ.ศ. 2409

รัฐดยุคแห่งบรุนสวิค

ในปี พ.ศ. 2427 เชื้อสายของราชวงศ์เวลฟ์ (House of Welf) ได้สิ้นสุดลง ตามกฎหมายของราชวงศ์ ราชวงศ์ฮาโนเวอร์สามารถขึ้นครองราชบัลลังก์รัฐดยุคแห่งบรุนสวิค (Duchy of Brunswick) แต่กระนั้นก็มีแรงกดดันจากปรัสเซียต่อพระเจ้าจอร์จที่ 5 และเออร์เนสต์ ออกัสตัส ดยุคคนที่ 3 แห่งคัมเบอร์แลนด์ (Ernest Augustus, 3rd Duke of Cumberland) พระราชโอรสไม่ให้ขึ้นเป็นรัฐสมาชิกของจักรวรรดิเยอรมัน ตามกฎหมายในปี พ.ศ. 2422 รัฐดยุคแห่งบรุนสวิคได้ตั้งสภาชั่วคราวขึ้นมาเพื่อดูแลเมื่อดยุคถึงแก่กรรม หรือแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนในกรณีจำเป็น

ดยุคแห่งคัมเบอร์แลนด์ได้อ้างสิทธิเป็นดยุคแห่งบรุนสวิคหลังจากดยุคคนก่อนสิ้นพระชนม์ แต่ก็มีการต่อรองที่ยาวนานและปัญหาก็ไม่ได้รับการแก้ไข เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งปรัสเซัย (Prince Albrecht of Prussia) ได้ทรงแต่งตั้งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ หลังจากพระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2449 ดยุคจอห์น อัลเบิร์ต แห่งเมคเลนบูร์ก (Duke John Albert of Mecklenburg) ได้ครองราชย์ต่อ โอรสคนโตของดยุคแห่งคัมเบอร์แลนด์ได้ถึงแก่กรรมในอุบัติเหตุรถยนต์ในปี พ.ศ. 2455 ดยุคแห่งคัมเบอร์แลนด์จึงประกาศให้ราชบัลลังก์ตกสู่โอรสองค์เล็ก ผู้ซึ่งแต่งงานกับพระราชธิดาในจักรพรรดิแห่งเยอรมนี (Kaiser) ได้ให้สัตย์ปฏิญาณว่าจะเป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิเยอรมัน และได้รับอนุญาตให้ขึ้นครองราชบัลลังก์ของรัฐดยุคในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2456 ท่านเป็นนายพลตรี (major-general) ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง แต่ตำแหน่งดยุคแห่งบรุนสวิคก็ถูกล้มล้างในปี พ.ศ. 2461 บิดาของท่านก็ถูกถอดจากพระอิสสริยยศอังกฤษในปี พ.ศ. 2462 เนื่องจากจับอาวุธต่อสู้กับสหราชอาณาจักร

ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์

หัวหน้าราชวงศ์ในลำดับถัดมาได้แก่

  • พระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งฮาโนเวอร์ (George V) พ.ศ. 2409-พ.ศ. 2421
  • เออร์เนสต์ ออกัสตัส ดยุคคนที่ 3 แห่งคัมเบอร์แลนด์ (Ernest Augustus, 3rd Duke of Cumberland) พ.ศ. 2421-พ.ศ. 2466
  • เออร์เนสต์ ออกัสตัสที่ 3 ดยุคแห่งบรุนสวิค (ถูกถอดจากตำแหน่ง) (Ernest Augustus III, the deposed duke of Brunswick) พ.ศ. 2466-พ.ศ. 2496 โอรสของดยุคคนก่อน
  • เออร์เนสต์ ออกัสตัสที่ 4 เจ้าชายแห่งฮาโนเวอร์ (Ernest Augustus the elder, Prince of Hanover) พ.ศ. 2496-พ.ศ. 2530
  • เออร์เนสต์ ออกัสตัสที่ 5 เจ้าชายแห่งฮาโนเวอร์ (Ernest Augustus the younger, Prince of Hanover) พ.ศ. 2530-ปัจจุบัน

ราชวงศ์นี้ปัจจุบันพำนักอยู่ในออสเตรียตั้งแต่ปี พ.ศ. 2409 พระอิสสริยศและตำแหน่งนี้ใช้เพียงสมมติกันขึ้นมาเพื่อความเคารพตั้งแต่ปี พ.ศ. 2462

เกร็ดข้อมูล

อ้างอิง และเชิงอรรถ

  1. Picknett, Lynn, Prince, Clive, Prior, Stephen & Brydon, Robert (2002). War of the Windsors: A Century of Unconstitutional Monarchy, p. 13. Mainstream Publishing. ISBN 1-84018-631-3.
  2. ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่และไอร์แลนด์ได้รวมกันในปี พ.ศ. 2344 เป็นสหราชอาณาจักร บริเตนใหญ่ และไอร์แลนด์
  3. Picknett, Prince, Prior & Brydon, pp. 13, 14.
  4. Picknett, Prince, Prior & Brydon, p. 14.

หนังสืออ่านประกอบ

  • Fraser, Flora. Princesses: The Six Daughters of George III. Knopf, 2005. (อังกฤษ)
  • Plumb, J. H. The First Four Georges. Revised ed. Hamlyn, 1974. (อังกฤษ)
  • Redman, Alvin. The House of Hanover. Coward-McCann, 1960. (อังกฤษ)
  • Van der Kiste, John. George III’s Children. Sutton Publishing, 1992. (อังกฤษ)

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น