ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม (ประเทศไทย)"
Pongsak ksm (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
DSisyphBot (คุย | ส่วนร่วม) ล r2.5.1) (โรบอต เพิ่ม: en, es, ja, ko, pl, zh |
||
| บรรทัด 29: | บรรทัด 29: | ||
[[หมวดหมู่:ใบอนุญาต|วิศวกรรมควบคุม]] |
[[หมวดหมู่:ใบอนุญาต|วิศวกรรมควบคุม]] |
||
{{โครงวิศวะ}} |
{{โครงวิศวะ}} |
||
[[en:Regulation and licensure in engineering]] |
|||
[[es:Regulación y concesión de licencias para ingenierías]] |
|||
[[ja:技術士]] |
|||
[[ko:기술사]] |
|||
[[pl:Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie]] |
|||
[[zh:注册工程师]] |
|||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:04, 21 กุมภาพันธ์ 2555
ใบอนุญาตประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมในประเทศไทย เป็นใบอนุญาตให้บุคคลประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม ออกโดยสภาวิศวกร เริ่มต้นในประเทศไทยครั้งแรกตามพระราชบัญญัติวิชาชีพวิศวกรรม พ.ศ. 2505[1] ปัจจุบันบังคับใช้ตามพระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. 2542[2] ประกอบด้วยสาขาวิศวกรรมควบคุม ได้แก่ วิศวกรรมโยธา วิศวกรรมไฟฟ้ากำลัง วิศวกรรมไฟฟ้าสื่อสาร วิศวกรรมเครื่องกล วิศวกรรมอุตสาหการ วิศวกรรมเหมืองแร่ วิศวกรรมเคมี และวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม
ประวัติ
ในปี พ.ศ. 2505 ได้มีการประกาศบังคับใช้พระราชบัญญัติวิชาชีพวิศวกรรม พ.ศ. 2505 กำหนดให้ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรม ต้องมีใบอนุญาต แบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ ภาคีวิศวกร สามัญวิศวกร และวุฒิวิศวกร ซึ่งใบอนุญาตจะออกให้สำหรับผู้ที่มีอายุไม่น้อยกว่า 20 ปีบริบูรณ์ โดยมี "คณะกรรมการควบคุมการประกอบวิชาชีพวิศวกรรม (ก.ว.) เป็นผู้พิจารณาออกใบอนุญาต สำหรับ ก.ว. จะมีสำนักงานภายใต้การกำกับดูแลของสำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทย มีปลัดกระทรวงมหาดไทย เป็นประธาน ก.ว.
ในระยะแรกมีการกำหนดวิชาชีพวิศวกรรมควบคุมไว้ 5 สาขา คือ วิศวกรรมโยธา วิศวกรรมเครื่องกล วิศวกรรมไฟฟ้า วิศวกรรมอุตสาหการ และวิศวกรรมเหมืองแร่[3]
ต่อมาในปี พ.ศ. 2542 ได้มีการประกาศบังคับใช้พระราชบัญญัติวิศวกร พ.ศ. 2542 กำหนดให้การออกใบอนุญาตเป็นอำนาจหน้าที่ของสภาวิศวกร
ประเภท
ผู้ประกอบวิชาชีพวิศวกรรมควบคุม แต่ละสาขาแบ่งเป็น 4 ระดับ คือ
- วุฒิวิศวกร
- สามัญวิศวกร
- ภาคีวิศวกร
- ภาคีวิศวกรพิเศษ
อ้างอิง
ดูเพิ่ม
แหล่งข้อมูลอื่น
 | บทความวิศวกรรมศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |