ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สี่สิบเจ็ดโรนิน"
ล เพิ่มหมวดหมู่:ยุคเอะโดะสำเร็จแล้ว using HotCat |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
[[File:HokusaiChushingura.jpg|thumb|ภาพพิมพ์แสดงการเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระ โยะชินะกะ]] |
[[File:HokusaiChushingura.jpg|thumb|ภาพพิมพ์แสดงการเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระ โยะชินะกะ]] |
||
[[File:Sengakuji 47 ronin graves.jpg|thumb|หลุมศพของ 47 โรนินที่วัดเซนงะกุจิ โตเกียว]] |
[[File:Sengakuji 47 ronin graves.jpg|thumb|หลุมศพของ 47 โรนินที่วัดเซนงะกุจิ โตเกียว]] |
||
การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ดโรนิน''' {{ญี่ปุ่น|四十七士| Shi-jū-shichi-shi}} บางครั้งอาจเรียกว่า การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ดซามูไร''' หรือ เหตุการณ์เก็นโระกุ อะโก {{ญี่ปุ่น|元禄赤穂事件 |Genroku akō jiken}} เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน[[เอโดะ]]ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวดัตช์ชื่อ ไอแซก ทิทซิงก์ กล่าวว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถี[[บูชิโด]] <ref name="s91">Screech, T. (2006). ''Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan,'' p. 91.</ref> |
การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ดโรนิน''' ({{ญี่ปุ่น|四十七士| Shi-jū-shichi-shi}}) บางครั้งอาจเรียกว่า การแก้แค้นของ'''สี่สิบเจ็ดซามูไร''' หรือ เหตุการณ์เก็นโระกุ อะโก ({{ญี่ปุ่น|元禄赤穂事件 |Genroku akō jiken}}) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน[[เอโดะ]]ในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวดัตช์ชื่อ ไอแซก ทิทซิงก์ กล่าวว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถี[[บูชิโด]] <ref name="s91">Screech, T. (2006). ''Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan,'' p. 91.</ref> |
||
เรื่องราวกล่าวถึงกลุ่มนักรบ[[ซามูไร]]จำนวน 47 คนในสังกัดของ[[ไดเมียว]][[อะซะโนะ นะงะโนะริ]] ซึ่งถูก[[คิระ โยะชินะกะ]] [[ข้าหลวง]]ของจังหวัดโคซูเกะ เปิดโปงแผนลอบสังหาร และบังคับให้กระทำ[[เซปปุกุ]] เมื่อปี [[ค.ศ. 1701]] เมื่อสูญเสียเจ้านายไป ซามูไรทั้ง 47 คนจึงกลายเป็น[[โรนิน]] ได้ซุ่มวางแผนเป็นเวลากว่าสองปี จากนั้นจึงบุกเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระ สังหารข้าหลวงคิระโดยการตัดศีรษะและนำไปไว้ที่หลุมศพของเจ้านายที่[[วัดเซนงะกุจิ]] เพื่อเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรี ภายหลังเหตุการณ์เจ้าหน้าที่บ้านเมืองได้เข้าจับกุมและตัดสินให้โรนินทั้ง 47 กระทำผิดข้อหา[[ฆาตกรรม]] ให้กระทำเซปปุกุทั้งหมด |
เรื่องราวกล่าวถึงกลุ่มนักรบ[[ซามูไร]]จำนวน 47 คนในสังกัดของ[[ไดเมียว]][[อะซะโนะ นะงะโนะริ]] ซึ่งถูก[[คิระ โยะชินะกะ]] [[ข้าหลวง]]ของจังหวัดโคซูเกะ เปิดโปงแผนลอบสังหาร และบังคับให้กระทำ[[เซปปุกุ]] เมื่อปี [[ค.ศ. 1701]] เมื่อสูญเสียเจ้านายไป ซามูไรทั้ง 47 คนจึงกลายเป็น[[โรนิน]] ได้ซุ่มวางแผนเป็นเวลากว่าสองปี จากนั้นจึงบุกเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระ สังหารข้าหลวงคิระโดยการตัดศีรษะและนำไปไว้ที่หลุมศพของเจ้านายที่[[วัดเซนงะกุจิ]] เพื่อเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรี ภายหลังเหตุการณ์เจ้าหน้าที่บ้านเมืองได้เข้าจับกุมและตัดสินให้โรนินทั้ง 47 กระทำผิดข้อหา[[ฆาตกรรม]] ให้กระทำเซปปุกุทั้งหมด |
||
เรื่องราวของโรนินสี่สิบเจ็ดคนได้รับการเผยแพร่ผ่านการแสดงละคร[[คาบูกิ]]และละครหุ่นชัก <ref>{{cite web | url = http://www.columbia.edu/~hds2/chushinguranew/kanadehon/Index.htm | title = Kanadehon | publisher = Columbia University}}</ref> โดยเปลี่ยนชื่อตัวละคร ในชื่อเรื่อง "ชูชินงุระ" {{ญี่ปุ่น|忠臣蔵Chūshingura}} เนื่องจากใน[[ยุคเก็นโระกุ]]มีกฎหมายห้ามการวิพากษ์เหตุการณ์การเมืองในขณะนั้น |
เรื่องราวของโรนินสี่สิบเจ็ดคนได้รับการเผยแพร่ผ่านการแสดงละคร[[คาบูกิ]]และละครหุ่นชัก <ref>{{cite web | url = http://www.columbia.edu/~hds2/chushinguranew/kanadehon/Index.htm | title = Kanadehon | publisher = Columbia University}}</ref> โดยเปลี่ยนชื่อตัวละคร ในชื่อเรื่อง "ชูชินงุระ" ({{ญี่ปุ่น|忠臣蔵Chūshingura}}) เนื่องจากใน[[ยุคเก็นโระกุ]] มีกฎหมายห้ามการวิพากษ์เหตุการณ์การเมืองในขณะนั้น |
||
==อ้างอิง== |
==อ้างอิง== |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:38, 18 กุมภาพันธ์ 2555
การแก้แค้นของสี่สิบเจ็ดโรนิน (ญี่ปุ่น: 四十七士; โรมาจิ: Shi-jū-shichi-shi) บางครั้งอาจเรียกว่า การแก้แค้นของสี่สิบเจ็ดซามูไร หรือ เหตุการณ์เก็นโระกุ อะโก (ญี่ปุ่น: 元禄赤穂事件; โรมาจิ: Genroku akō jiken) เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเอโดะในช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 18 นักประวัติศาสตร์ชาวดัตช์ชื่อ ไอแซก ทิทซิงก์ กล่าวว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในวิถีบูชิโด [1]
เรื่องราวกล่าวถึงกลุ่มนักรบซามูไรจำนวน 47 คนในสังกัดของไดเมียวอะซะโนะ นะงะโนะริ ซึ่งถูกคิระ โยะชินะกะ ข้าหลวงของจังหวัดโคซูเกะ เปิดโปงแผนลอบสังหาร และบังคับให้กระทำเซปปุกุ เมื่อปี ค.ศ. 1701 เมื่อสูญเสียเจ้านายไป ซามูไรทั้ง 47 คนจึงกลายเป็นโรนิน ได้ซุ่มวางแผนเป็นเวลากว่าสองปี จากนั้นจึงบุกเข้าโจมตีคฤหาสถ์ของคิระ สังหารข้าหลวงคิระโดยการตัดศีรษะและนำไปไว้ที่หลุมศพของเจ้านายที่วัดเซนงะกุจิ เพื่อเป็นการกอบกู้ศักดิ์ศรี ภายหลังเหตุการณ์เจ้าหน้าที่บ้านเมืองได้เข้าจับกุมและตัดสินให้โรนินทั้ง 47 กระทำผิดข้อหาฆาตกรรม ให้กระทำเซปปุกุทั้งหมด
เรื่องราวของโรนินสี่สิบเจ็ดคนได้รับการเผยแพร่ผ่านการแสดงละครคาบูกิและละครหุ่นชัก [2] โดยเปลี่ยนชื่อตัวละคร ในชื่อเรื่อง "ชูชินงุระ" (ญี่ปุ่น: 忠臣蔵Chūshingura) เนื่องจากในยุคเก็นโระกุ มีกฎหมายห้ามการวิพากษ์เหตุการณ์การเมืองในขณะนั้น
อ้างอิง
- ↑ Screech, T. (2006). Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan, p. 91.
- ↑ "Kanadehon". Columbia University.
แหล่งข้อมูลอื่น
- The Trouble with Terasaka: The Forty-Seventh Ronin and the Chushingura Imagination by Henry D. Smith II, Japan Review, 2004, 16:3-65
 | บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |