ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เอะ"

การถอดอักษร	e
มังโยงานะ; ของฮิรางานะ	衣
มังโยงานะ; ของคาตากานะ	江
ยูนิโคด	U+3048, U+30A8
คะนะ
	เคะตัวเล็ก · สึตัวเล็ก · โยะริ · โคะโตะ; ดะกุเต็ง · ฮันดะกุเต็ง · โชอมปุ

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:31, 4 กุมภาพันธ์ 2555

เอะ เป็นคะนะของภาษาญี่ปุ่นตัวหนึ่ง ฮิระงะนะเขียนว่า え มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 衣 และคะตะกะนะเขียนว่า エ มีที่มาจากส่วนขวาของมันโยงะนะ 江 ออกเสียงว่า [e] แต่ในการพูดจริงอาจแปรเป็น [ɛ], [e̞], [ɛ̝] (คล้ายสระ แอ) เมื่อเอะขึ้นต้นคำหรืออยู่หลังเสียง /i/ หรือ /n/ จะเกิดการแปรเสียงเป็น [ʲe] ดังจะเห็นได้จาก 円 (えん, เย็น) คือสกุลเงินของประเทศญี่ปุ่น

え เป็นอักษรลำดับที่ 4 อยู่ระหว่าง う (อุ) กับ お (โอะ) ในการจัดลำดับอักษรปัจจุบัน ส่วนการจัดลำดับแบบอิโระฮะ え เป็นอักษรลำดับที่ 34 อยู่ระหว่าง こ (โคะ) กับ て (เทะ)

รูปแบบ	โรมะจิ	ฮิระงะนะ	คะตะกะนะ	เสียงอ่านไทย
ธรรมดา	e	え	エ	เอะ
ธรรมดา	ei ē	えい, えぃええ, えぇえー, え～	エイ, エィエエ, エェエー, エ～	เอ

อักษรแบบอื่น

อักษรแบบอื่นของเอะคือคะนะขนาดเล็ก ぇ, ェ ใช้สำหรับแสดงเสียงภาษาต่างประเทศของญี่ปุ่นเช่น イェ (เยะ), ヴェ (เวะ หรือ ve) หรือใช้สำหรับลากเสียงสระเอะให้ยาวขึ้นเป็น เอ

อักษรโอะกินะวะบางแบบใช้ ぇ ควบคู่กับ く (คุ) กลายเป็นทวิอักษร くぇ (เควะ)

อักษรโบราณของเอะมีอีกสองรูปได้แก่

คะตะกะนะ 𛀀 (U+1B000) มีที่มาจากส่วนบนของมันโยงะนะ 衣 เป็นคะตะกะนะดั้งเดิมของ え ใช้แทนเสียง เอะ ^[1]
ฮิระงะนะ 𛀁 (U+1B001) มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 江 เป็นฮิระงะนะดั้งเดิมของ エ ใช้แทนเสียง เยะ ^[1] เช่นในคำว่า 江戸 (เอะโดะ) เดิมอ่านว่า 𛀁ど (เยะโดะ) ^[2]

ซึ่งในเวลาต่อมา エ กลายมาเป็นคะตะกะนะของ え ซึ่งใช้แทนเสียงเอะและเยะได้ทั้งคู่ ^[3]

ลำดับขีด

ฮิระงะนะ え มีลำดับขีด 2 ขีดดังนี้

ขีดเฉียงด้านบนไปทางขวาเล็กน้อย อาจมีตวัดมาทางซ้ายหรือไม่ก็ได้
ขีดเส้นนอนในตำแหน่งที่ต่ำกว่า ขีดไปจนสุดแล้วหักเฉียงลงทางซ้าย จากนั้นเขียนลูกคลื่นไปทางขวาคล้ายทิลเดอ (~)

คะตะกะนะ エ มีลำดับขีด 3 ขีดดังนี้

ขีดเส้นนอนด้านบนจากซ้ายไปขวา
ขีดเส้นตั้งโดยลากจากกึ่งกลางของเส้นแรกลงมา
ขีดเส้นนอนด้านล่างจากซ้ายไปขวา โดยให้เชื่อมกับปลายเส้นที่สอง ด้วยขนาดยาวกว่าเส้นแรกเล็กน้อย

คันจิ

ตัวอย่างคันจิที่อ่านว่าเอะ และขึ้นต้นด้วยเอะ มีดังนี้

荏餌叡営嬰影映曳栄永泳洩瑛盈穎頴英衛詠鋭

液疫益駅悦謁越閲榎厭円園堰奄宴延怨掩援沿

演炎焔煙燕猿縁艶苑薗遠鉛鴛塩

อ้างอิง

[archaic-1] 1.0 ^1.1 ตัวอย่างรูปร่างของ 𛀀 และ 𛀁

[2] ตัวอย่างคำ 江戸 ที่กำกับด้วยฮิระงะนะ

[3] 片仮名, 大辞林

[1]

[2]

[3]

@@ บรรทัด 26: / บรรทัด 26: @@
 [[อักษรโอะกินะวะ]]บางแบบใช้ ぇ ควบคู่กับ く (คุ) กลายเป็นทวิอักษร くぇ (เควะ)
+อักษรโบราณของเอะมีอีกสองรูปได้แก่
-อักษรโบราณของเอะมีอีกสองรูปได้แก่ คะตะกะนะ 𛀀 (U+1B000) มีที่มาจากส่วนบนของมันโยงะนะ 衣 และฮิระงะนะ 𛀁 (U+1B001) มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 江 (ตัวหลังใช้แทนเสียง เยะ) กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ มีแหล่งที่มาสลับกันเมื่อเทียบกับแบบปัจจุบัน <ref>[http://daijirin.dual-d.net/extra/katakana.html 片仮名], 大辞林</ref>
+* คะตะกะนะ 𛀀 (U+1B000) มีที่มาจากส่วนบนของมันโยงะนะ 衣 เป็นคะตะกะนะดั้งเดิมของ え ใช้แทนเสียง เอะ <ref name="archaic">[http://www.akenotsuki.com/eyeben/fonts/wftest.html ตัวอย่างรูปร่างของ 𛀀 และ 𛀁]</ref>
+* ฮิระงะนะ 𛀁 (U+1B001) มีที่มาจากตัวเขียนหวัดของมันโยงะนะ 江 เป็นฮิระงะนะดั้งเดิมของ エ ใช้แทนเสียง เยะ <ref name="archaic" /> เช่นในคำว่า 江戸 (เอะโดะ) เดิมอ่านว่า 𛀁ど (เยะโดะ) <ref>[http://www.akenotsuki.com/eyeben/fonts/ ตัวอย่างคำ 江戸 ที่กำกับด้วยฮิระงะนะ]</ref>
+ซึ่งในเวลาต่อมา エ กลายมาเป็นคะตะกะนะของ え ซึ่งใช้แทนเสียงเอะและเยะได้ทั้งคู่ <ref>[http://daijirin.dual-d.net/extra/katakana.html 片仮名], 大辞林</ref>
 == ลำดับขีด ==