ผลต่างระหว่างรุ่นของ "งูกระด้าง"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
| บรรทัด 25: | บรรทัด 25: | ||
'''งูกระด้าง''' ({{lang-en|Tentacled snake, Fishing snake}}, {{ชื่อวิทยาศาสตร์|Erpeton tentaculatum}}) เป็น[[งูพิษ|งูพิษอ่อน]]ชนิดหนึ่ง อยู่ใน[[วงศ์งูพิษเขี้ยวหลัง]] (Colubridae) ซึ่งจัดเป็นเพียง[[สปีชีส์|ชนิด]]เดียวเท่านั้นที่อยู่ใน[[genus|สกุล]] ''Erpeton''<ref>[http://zipcodezoo.com/Key/Animalia/Erpeton_Genus.asp จาก zipcodezoo.com {{en}}]</ref> |
'''งูกระด้าง''' ({{lang-en|Tentacled snake, Fishing snake}}, {{ชื่อวิทยาศาสตร์|Erpeton tentaculatum}}) เป็น[[งูพิษ|งูพิษอ่อน]]ชนิดหนึ่ง อยู่ใน[[วงศ์งูพิษเขี้ยวหลัง]] (Colubridae) ซึ่งจัดเป็นเพียง[[สปีชีส์|ชนิด]]เดียวเท่านั้นที่อยู่ใน[[genus|สกุล]] ''Erpeton''<ref>[http://zipcodezoo.com/Key/Animalia/Erpeton_Genus.asp จาก zipcodezoo.com {{en}}]</ref> |
||
งูกระด้าง มี |
งูกระด้าง มีลำตัว[[สีน้ำตาล]]และ[[สีดำ|ดำ]] หรือบางครั้งจะพบมี[[สีสัน]]ที่หลากหลายมากกว่านี้ แต่ก็จะเป็นไปในกลุ่มสีที่แฝงตัวเข้ากับธรรมชาติได้ มีส่วนหัวเป็น[[รูปสี่เหลี่ยม]]แบน มีจุดเด่นที่สังเกตได้ชัด คือ มีอวัยวะที่คล้าย[[หนวด]]สั้นหุ้มด้วยเกล็ดเล็ก ๆ อยู่ 2 เส้น |
||
มีความยาวเต็มที่ประมาณ 50-90 [[เซนติเมตร]] อาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำในธรรมชาติต่าง ๆ รวมทั้งใน[[นาข้าว]] หรือ |
มีความยาวเต็มที่ประมาณ 50-90 [[เซนติเมตร]] อาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำในธรรมชาติต่าง ๆ รวมทั้งใน[[นาข้าว]] หรือกระทั่งในแหล่ง[[น้ำกร่อย]]หรือ[[น้ำเค็ม]]ด้วย เป็นงูที่มีลักษณะแปลก คือ เมื่อถูกรบกวนหรือถูกจับจะทำตัวแข็งทื่อคล้าย[[กิ่งไม้]] จึงเป็นที่มาของชื่อเรียกว่า "งูกระด้าง"<ref>[http://rirs3.royin.go.th/new-search/word-1-search.asp กระด้าง ๒ ตาม[[พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542]]]</ref> |
||
แพร่กระจายพันธุ์ทั่วไปในภูมิภาค[[เอเชียอาคเนย์]] เป็นงูที่มีพิษอ่อนมาก ไม่ปรากฏว่า[[พิษ]]จะสามารถทำอันตราย[[มนุษย์]]ได้ หากินในเวลา[[กลางคืน]] โดยจับ[[ปลา]]ขนาดเล็กกินเป็นอาหาร |
แพร่กระจายพันธุ์ทั่วไปในภูมิภาค[[เอเชียอาคเนย์]] เป็นงูที่มีพิษอ่อนมาก ไม่ปรากฏว่า[[พิษ]]จะสามารถทำอันตราย[[มนุษย์]]ได้ หากินในเวลา[[กลางคืน]] โดยจับ[[ปลา]]ขนาดเล็กกินเป็นอาหาร |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:09, 2 มกราคม 2555
| งูกระด้าง | |
|---|---|
| |
| งูกระด้างในสวนสัตว์ | |
| |
| ส่วนหัวของูกระด้าง | |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
Not evaluated (IUCN 3.1)
| |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ชั้น: | Reptilia |
| อันดับ: | Squamata |
| อันดับย่อย: | Serpentes |
| วงศ์: | Colubridae |
| วงศ์ย่อย: | Homalopsinae |
| สกุล: | Erpeton |
| สปีชีส์: | E. tentaculatum |
| ชื่อทวินาม | |
| Erpeton tentaculatum Lacépède, 1800[1] | |
| ชื่อพ้อง | |
งูกระด้าง (อังกฤษ: Tentacled snake, Fishing snake, ชื่อวิทยาศาสตร์: Erpeton tentaculatum) เป็นงูพิษอ่อนชนิดหนึ่ง อยู่ในวงศ์งูพิษเขี้ยวหลัง (Colubridae) ซึ่งจัดเป็นเพียงชนิดเดียวเท่านั้นที่อยู่ในสกุล Erpeton[2]
งูกระด้าง มีลำตัวสีน้ำตาลและดำ หรือบางครั้งจะพบมีสีสันที่หลากหลายมากกว่านี้ แต่ก็จะเป็นไปในกลุ่มสีที่แฝงตัวเข้ากับธรรมชาติได้ มีส่วนหัวเป็นรูปสี่เหลี่ยมแบน มีจุดเด่นที่สังเกตได้ชัด คือ มีอวัยวะที่คล้ายหนวดสั้นหุ้มด้วยเกล็ดเล็ก ๆ อยู่ 2 เส้น
มีความยาวเต็มที่ประมาณ 50-90 เซนติเมตร อาศัยอยู่ตามแหล่งน้ำในธรรมชาติต่าง ๆ รวมทั้งในนาข้าว หรือกระทั่งในแหล่งน้ำกร่อยหรือน้ำเค็มด้วย เป็นงูที่มีลักษณะแปลก คือ เมื่อถูกรบกวนหรือถูกจับจะทำตัวแข็งทื่อคล้ายกิ่งไม้ จึงเป็นที่มาของชื่อเรียกว่า "งูกระด้าง"[3]
แพร่กระจายพันธุ์ทั่วไปในภูมิภาคเอเชียอาคเนย์ เป็นงูที่มีพิษอ่อนมาก ไม่ปรากฏว่าพิษจะสามารถทำอันตรายมนุษย์ได้ หากินในเวลากลางคืน โดยจับปลาขนาดเล็กกินเป็นอาหาร
จากความแปลกประหลาดและไม่เป็นอันตรายนี้ อีกทั้งยังเป็นงูที่หาได้มายาก ราคาจึงไม่แพง ทำให้งูกระด้างเป็นที่นิยมเลี้ยงเป็นสัตว์เลี้ยง สำหรับผู้ที่นิยมเลี้ยงสัตว์เลื้อยคลานหรือสัตว์แปลก ๆ โดยสามารถเลี้ยงได้ในตู้ปลา โดยการจัดสภาพแวดล้อมในที่เลี้ยงให้เลียนแบบธรรมชาติ โดยใส่น้ำเพียงตื้น ๆ ให้งูพออาศัยและใช้กิ่งไม้หรือขอนไม้วางไว้ เพื่อให้งูเกาะเกี่ยวได้ ให้อาหารโดยใช้ลูกปลาขนาดเล็กที่ว่ายน้ำช้า เช่น ปลากัด, ปลาสอด และปลาหางนกยูง เป็นต้น
ซึ่งในแวดวงสัตว์เลี้ยง บางครั้งจะมีภาษาเฉพาะเรียกงูกระด้างว่า "งูอะโรวาน่า" อันเนื่องจากหนวด 2 เส้นนี้ที่แลดูคล้ายหนวดของปลาอะโรวาน่า[4]
อ้างอิง
- ↑ EOL.org
- ↑ จาก zipcodezoo.com (อังกฤษ)
- ↑ กระด้าง ๒ ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542
- ↑ PaaYuu, งูกระด้าง คอลัมน์ เราไม่แปลก, นิตยสารโลกวันนี้วันสุข ปีที่ 6 ฉบับ 269 วันที่ 24-30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 หน้า 54