ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เนยใส"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
CommonsDelinker (คุย | ส่วนร่วม)
ลบภาพ "Ghee_jar.jpg", ซึ่งถูกลบที่คอมมอนส์โดย Jameslwoodward เพราะ Per commons:Commons:Deletion requests/File:Ghee jar.jpg
ZéroBot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.7.1) (โรบอต เพิ่ม: zh:液体黄油
บรรทัด 1: บรรทัด 1:

'''เนยใส''' หรือ '''เนยเหลว''' เป็น[[เนย]]ที่ได้จากการสกัดก้อน[[นม]]และ[[น้ำ]]ออกจาก[[ไขมันเนย]] ผลิตจากการละลายเนยธรรมดา แล้วปล่อยให้ส่วนประกอบตกตะกอนแยกชั้นตาม[[ความหนาแน่น]] น้ำจะระเหยไป ของแข็งที่ลอยอยู่จะถูกตักออก ก้อนนมจะเหลือที่จมอยู่ที่ก้น ไขมันเนยตรงกลางจะถูกเทออกมาใช้เป็นเนยใส ส่วนประกอบอื่นๆ ที่ไม่ใช่ไขมันเนยไม่มีประโยชน์อะไรและมักจะเททิ้งไป
'''เนยใส''' หรือ '''เนยเหลว''' เป็น[[เนย]]ที่ได้จากการสกัดก้อน[[นม]]และ[[น้ำ]]ออกจาก[[ไขมันเนย]] ผลิตจากการละลายเนยธรรมดา แล้วปล่อยให้ส่วนประกอบตกตะกอนแยกชั้นตาม[[ความหนาแน่น]] น้ำจะระเหยไป ของแข็งที่ลอยอยู่จะถูกตักออก ก้อนนมจะเหลือที่จมอยู่ที่ก้น ไขมันเนยตรงกลางจะถูกเทออกมาใช้เป็นเนยใส ส่วนประกอบอื่นๆ ที่ไม่ใช่ไขมันเนยไม่มีประโยชน์อะไรและมักจะเททิ้งไป


บรรทัด 25: บรรทัด 24:
[[os:Царв]]
[[os:Царв]]
[[ru:Топлёное масло]]
[[ru:Топлёное масло]]
[[zh:液体黄油]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 04:34, 23 พฤศจิกายน 2554

เนยใส หรือ เนยเหลว เป็นเนยที่ได้จากการสกัดก้อนนมและน้ำออกจากไขมันเนย ผลิตจากการละลายเนยธรรมดา แล้วปล่อยให้ส่วนประกอบตกตะกอนแยกชั้นตามความหนาแน่น น้ำจะระเหยไป ของแข็งที่ลอยอยู่จะถูกตักออก ก้อนนมจะเหลือที่จมอยู่ที่ก้น ไขมันเนยตรงกลางจะถูกเทออกมาใช้เป็นเนยใส ส่วนประกอบอื่นๆ ที่ไม่ใช่ไขมันเนยไม่มีประโยชน์อะไรและมักจะเททิ้งไป

ประวัติ

เนยใสหรือฆี (ghee ออกเสียง กี) ของอินเดีย ทำจากนมวัวและนมควาย ชาวฮินดูเชื่อว่าบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ นิยมใช้ในพิธีกรรมต่างๆอย่างใช้แทนเชื้อเพลิงใการจุดบูชาเทพเจ้า นิยมนำมาทำขนมและอาหาร เชื่อว่าสามารถรักษาอาหารท้องผูก โรคกระเพาะ รวมถึงทำให้ผิวพรรณดีได้

คุณสมบัติ

เนยใสมีจุดเกิดควัน (smoke point) สูงกว่าเนยธรรมดา ซึ่งจะทำให้อาหารไม่ไหม้และไม่มีควัน เป็นที่ต้องการในการทำอาหารบางอย่างเช่นการทอดหรือการผัดที่ใช้น้ำมันน้อย (sauté) เนยใสยังสามารถเก็บรักษาได้นานกว่าเนยสดอีกด้วย

พุทธศาสนา

เนยใส เป็นหนึ่งในเภสัช 5 ในทางพุทธศาสนาจัดว่าเป็น สัตตาหกาลิก คือของที่ภิกษุเก็บไว้ฉันได้ภายใน 7 วัน