ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชีน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
OctraBot (คุย | ส่วนร่วม)
replaceViaLink
Potapt (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{รอการตรวจสอบ}}
{{รอการตรวจสอบ}}
{{อักษรอาหรับ|ش}}
{{อักษรอาหรับ|ش}}
'''ชีน''' เป็นอักษรตัวที่ 21 ของอักษรตระกูลเซมิติก ได้แก่[[อักษรฟินิเชีย]] [[อักษรอราเมอิก]] [[อักษรฮีบรู]] ש‎ และ[[อักษรอาหรับ]] ﺵ‎ ใช้แทนเสียงไม่ก้อง ออกตามไรฟัน [ʃ] หรือ /s/ อักษรฟินิเชียตัวนี้ไปเป็น[[อักษรกรีก]] Σ [[อักษรละติน]] S และ[[อักษรซีริลลิก]] С และ Ш และอาจไปเป็นอักษร Shaใน[[อักษรกลาโกลิติก ]] มาจาก[[อักษรคานาอันไนต์]]ที่มาจาก[[เฮียโรกลิฟฟิก]]รูป[[พระอาทิตย์]] ซึ่งใช้แทนเสียง [ʃ]:
'''ชีน''' ({{lang-en|Shin}}) เป็นอักษรตัวที่ 21 ของอักษรตระกูลเซมิติก ได้แก่[[อักษรฟินิเชีย]] [[อักษรอราเมอิก]] [[อักษรฮีบรู]] ש‎ และ[[อักษรอาหรับ]] {{lang|ar|ﺵ}}‎ ใช้แทนเสียงไม่ก้อง ออกตามไรฟัน {{IPA|[ʃ]}} หรือ {{IPA|[s]}} อักษรฟินิเชียตัวนี้พัฒนาไปเป็น[[อักษรกรีก]] Σ [[อักษรละติน]] S และ[[อักษรซีริลลิก]] С และ Ш และอาจไปเป็นอักษร Sha ใน[[อักษรกลาโกลิติก ]] มาจาก[[อักษรคานาอันไนต์]]ที่มาจาก[[เฮียโรกลิฟฟิก]]รูป[[พระอาทิตย์]] ซึ่งใช้แทนเสียง {{IPA|[ʃ]}}

[[หมวดหมู่:อักษรอาหรับ]]
[[หมวดหมู่:อักษรอาหรับ]]



รุ่นแก้ไขเมื่อ 06:18, 7 พฤศจิกายน 2554

ชีน
ش
อักษรต่างรูป
ต้นคำ กลางคำ ท้ายคำ
ش‍ ‍ش‍ ‍ش
อักษรอาหรับ
ه
ประวัติอักษรอาหรับ
เครื่องหมายการออกเสียง
ฟัตฮะฮ์ · กัสเราะฮ์ · ء ·ฎ็อมมะฮ์
เลขอาหรับ

ชีน (อังกฤษ: Shin) เป็นอักษรตัวที่ 21 ของอักษรตระกูลเซมิติก ได้แก่อักษรฟินิเชีย อักษรอราเมอิก อักษรฮีบรู ש‎ และอักษรอาหรับ ‎ ใช้แทนเสียงไม่ก้อง ออกตามไรฟัน [ʃ] หรือ [s] อักษรฟินิเชียตัวนี้พัฒนาไปเป็นอักษรกรีก Σ อักษรละติน S และอักษรซีริลลิก С และ Ш และอาจไปเป็นอักษร Sha ในอักษรกลาโกลิติก มาจากอักษรคานาอันไนต์ที่มาจากเฮียโรกลิฟฟิกรูปพระอาทิตย์ ซึ่งใช้แทนเสียง [ʃ]