ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลุ่มภาษามอญ-เขมร"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
WikitanvirBot (คุย | ส่วนร่วม) ล r2.7.1) (โรบอต แก้ไข: vi:Nhóm ngôn ngữ Môn-Khmer |
ล r2.6.4) (โรบอต แก้ไข: vi:Ngữ tộc Môn-Khmer |
||
บรรทัด 38: | บรรทัด 38: | ||
[[ta:மோன்கிமர் மொழிகள்]] |
[[ta:மோன்கிமர் மொழிகள்]] |
||
[[tl:Mga wikang Mon-Khmer]] |
[[tl:Mga wikang Mon-Khmer]] |
||
[[vi: |
[[vi:Ngữ tộc Môn-Khmer]] |
||
[[zh:孟-高棉语族]] |
[[zh:孟-高棉语族]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:33, 6 กรกฎาคม 2554
กลุ่มภาษามอญ-เขมร เป็นกลุ่มของภาษาพื้นเมืองในแถบอินโดจีน อยู่ในตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติกเช่นเดียวกับกลุ่มภาษามุนดาในอินเดีย การแบ่งกลุ่มย่อยของภาษาในกลุ่มนี้ ตามการแบ่งของ Diffloth ที่เขียนไว้ใน Encyclopedia Britannica เมื่อ พ.ศ. 2517 แบ่งได้ดังนี้
- กลุ่มตะวันออก ได้แก่ภาษาเขมรที่ใช้พูดในกัมพูชา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย และภาคใต้ของเวียดนาม ราว 15-22 ล้านคน กลุ่มภาษาเบียริกในภาคใต้ของกัมพูชา กลุ่มภาษาบะห์นาริก ในเวียดนาม กัมพูชาและลาว กลุ่มภาษากะตูในลาวภาคกลาง กลุ่มภาษาเวียตติกในเวียดนาม (66-73 ล้านคน)
- กลุ่มเหนือ ได้แก่ภาษากาสีในรัฐเมฆาลัย อินเดีย กลุ่มภาษาปะหล่องในชายแดนจีน-พม่า และภาคเหนือของไทย กลุ่มภาษาขมุในลาวภาคเหนือ กลุ่มภาษาม้งในเวียดนามและจีน กลุ่มภาษาปยูในจีน
- กลุ่มใต้ ได้แก่กลุ่มภาษามอญในพม่าและไทย กลุ่มภาษาอัสเลียนในภาคใต้ของไทยและมาเลเซีย (มีสามกลุ่มคือ จาฮาอิก ซีนอยติก และ เซเมลาอิก) กลุ่มภาษานิโคบาร์ในหมู่เกาะนิโคบาร์
- กลุ่มที่จำแนกไม่ได้ ได้แก่กลุ่มภาษาบูกัน บูซินชัว เกเมียฮัวและกวนฮัวในจีน
อ้างอิง
- Shorto, Harry L. edited by Sidwell, Paul, Cooper, Doug and Bauer, Christian (2006). A Mon-Khmer comparative dictionary. Canberra: Australian National University. Pacific Linguistics. ISBN 0-85883-570-3