ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ระเบียบวิธีเกษียณ"
ล ระเบียบวิธีการเกษียณ ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น ระเบียบวิธีเกษียณ |
ล เปลี่ยน หมวดหมู่:เรขาคณิตของยูคลิด → หมวดหมู่:เรขาคณิตแบบยูคลิด ด้วยสจห. |
||
| บรรทัด 8: | บรรทัด 8: | ||
[[หมวดหมู่:ปริมาตร]] |
[[หมวดหมู่:ปริมาตร]] |
||
[[หมวดหมู่:แคลคูลัสเชิงอนุพันธ์]] |
[[หมวดหมู่:แคลคูลัสเชิงอนุพันธ์]] |
||
[[หมวดหมู่:เรขาคณิต |
[[หมวดหมู่:เรขาคณิตแบบยูคลิด]] |
||
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์คณิตศาสตร์]] |
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์คณิตศาสตร์]] |
||
{{โครงคณิตศาสตร์}} |
{{โครงคณิตศาสตร์}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:29, 13 เมษายน 2554
ระเบียบวิธีเกษียณ (อังกฤษ: method of exhaustion; methodus exaustionibus, หรือ méthode des anciens) คือระเบียบวิธีที่ใช้ในการหาพื้นที่ของรูปร่างหนึ่งๆ โดยแบ่งพื้นที่ภายในออกเป็นอนุกรมของรูปหลายเหลี่ยมเล็กๆ หลายๆ รูปซึ่งมีพื้นที่รวมเข้าใกล้พื้นที่ของรูปใหญ่ที่บรรจุรูปเล็กเหล่านั้นเอาไว้ ถ้าเราสามารถสร้างอนุกรมของรูปได้อย่างถูกต้อง ความแตกต่างของพื้นที่ระหว่างรูปหลายเหลี่ยมรูปที่ n กับรูปภาพที่เป็นโจทย์ก็จะน้อยมากเมื่อ n มีจำนวนใหญ่มากๆ แนวคิดนี้มีกำเนิดจาก แอนติฟอน (Antiphon) แม้จะยังไม่ชัดเจนว่าเขาเข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไร[1] ทฤษฎีนี้ถูกพิสูจน์และรับรองโดย เอนโดซุสแห่งคไนดัส มีการนำชื่อนี้มาใช้เป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1647 โดย Grégoire de Saint-Vincent ในงานเขียนเรื่อง Opus geometricum quadraturae circuli et sectionum coni
อ้างอิง
 | บทความคณิตศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |