ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วงจรซีเอ็นโอ"
ล r2.6.4) (โรบอต เพิ่ม: ar, ca, de, es, fi, fr, gl, hu, id, it, ja, ko, lt, ml, nl, pl, pt, ru, sk, sv, tr, uk, zh |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
[[Image:CNO Cycle.svg|300px|right|thumbnail|ภาพโดยรวมของวงจรซีเอ็นโอ]] |
[[Image:CNO Cycle.svg|300px|right|thumbnail|ภาพโดยรวมของวงจรซีเอ็นโอ]] |
||
'''วงจรซีเอ็นโอ''' ({{lang-en|CNO |
'''วงจรซีเอ็นโอ''' ({{lang-en|CNO Cycle}}) มาจากวงจรปฏิกิริยา[[คาร์บอน]]-[[ไนโตรเจน]]-[[ออกซิเจน]] บางครั้งก็เรียกว่า '''วงจรเบเทอ-ไวซ์เซกเกอร์''' ({{lang-en|Bethe-Weizsäcker-cycle}})) คือปฏิกิริยาฟิวชั่นชนิดหนึ่งในจำนวนสองชนิดซึ่ง[[ดาวฤกษ์]]ใช้ในการแปลง[[ไฮโดรเจน]]ไปเป็น[[ฮีเลียม]] ปฏิกิริยาอีกชนิดหนึ่งคือ[[ห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอน]] สิ่งที่วงจรซีเอ็นโอต่างจากห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอนคือมันเป็นวงจรเร่งปฏิกิริยา (catalytic cycle) แบบจำลองทางทฤษฎีแสดงให้เห็นว่าวงจรซีเอ็นโอนั้นเป็นแหล่งกำเนิดหลักของพลังงานในดาวฤกษ์ที่มีมวลมากกว่า 1.3 เท่าของ[[มวลดวงอาทิตย์]] ส่วนห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอนนั้นจะมีความสำคัญในดาวฤกษ์ที่มีมวลประมาณเท่ากับดวงอาทิตย์หรือน้อยกว่า ความแตกต่างนี้มีเหตุจากระดับอุณหภูมิที่แตกต่างกัน คือ ในห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอน ปฏิกิริยาจะเริ่มต้นที่อุณหภูมิประมาณ 4 x 10<sup>6</sup> [[เคลวิน]] ซึ่งทำให้มันเป็นแรงหลักในดาวฤกษ์ขนาดเล็ก ห่วงโซ่ซีเอ็นโอเริ่มต้นที่อุณหภูมิประมาณ 13 x 10<sup>6</sup> [[เคลวิน]] แต่พลังงานที่ได้ออกมานั้นเพิ่มขึ้นเร็วกว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ ที่ประมาณ 17 x 10<sup>6</sup> [[เคลวิน]] วงจรซีเอ็นโอก็จะเริ่มเป็นแหล่งกำเนิดพลังงานหลัก<ref>{{cite journal |
||
| url=http://arxiv.org/abs/0906.4812v1 |
| url=http://arxiv.org/abs/0906.4812v1 |
||
| author=Schuler, Simon C.; King, Jeremy R.; The, Lih-Sin | title=Stellar Nucleosynthesis in the Hyades Open Cluster | journal=the Astrophysical Journal |
| author=Schuler, Simon C.; King, Jeremy R.; The, Lih-Sin | title=Stellar Nucleosynthesis in the Hyades Open Cluster | journal=the Astrophysical Journal |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 09:25, 7 มีนาคม 2554
วงจรซีเอ็นโอ (อังกฤษ: CNO Cycle) มาจากวงจรปฏิกิริยาคาร์บอน-ไนโตรเจน-ออกซิเจน บางครั้งก็เรียกว่า วงจรเบเทอ-ไวซ์เซกเกอร์ (อังกฤษ: Bethe-Weizsäcker-cycle)) คือปฏิกิริยาฟิวชั่นชนิดหนึ่งในจำนวนสองชนิดซึ่งดาวฤกษ์ใช้ในการแปลงไฮโดรเจนไปเป็นฮีเลียม ปฏิกิริยาอีกชนิดหนึ่งคือห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอน สิ่งที่วงจรซีเอ็นโอต่างจากห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอนคือมันเป็นวงจรเร่งปฏิกิริยา (catalytic cycle) แบบจำลองทางทฤษฎีแสดงให้เห็นว่าวงจรซีเอ็นโอนั้นเป็นแหล่งกำเนิดหลักของพลังงานในดาวฤกษ์ที่มีมวลมากกว่า 1.3 เท่าของมวลดวงอาทิตย์ ส่วนห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอนนั้นจะมีความสำคัญในดาวฤกษ์ที่มีมวลประมาณเท่ากับดวงอาทิตย์หรือน้อยกว่า ความแตกต่างนี้มีเหตุจากระดับอุณหภูมิที่แตกต่างกัน คือ ในห่วงโซ่โปรตอน-โปรตอน ปฏิกิริยาจะเริ่มต้นที่อุณหภูมิประมาณ 4 x 106 เคลวิน ซึ่งทำให้มันเป็นแรงหลักในดาวฤกษ์ขนาดเล็ก ห่วงโซ่ซีเอ็นโอเริ่มต้นที่อุณหภูมิประมาณ 13 x 106 เคลวิน แต่พลังงานที่ได้ออกมานั้นเพิ่มขึ้นเร็วกว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ ที่ประมาณ 17 x 106 เคลวิน วงจรซีเอ็นโอก็จะเริ่มเป็นแหล่งกำเนิดพลังงานหลัก[1] ดวงอาทิตย์มีอุณหภูมิที่แกนกลางประมาณ 15.7 x 106 เคลวิน และมีเพียง 1.7% ของนิวเคลียสฮีเลียมที่เกิดขึ้นในดวงอาทิตย์ที่มีกำเนิดมาจากวงจรซีเอ็นโอ
ผู้เสนอกระบวนการซีเอ็นโอมี 2 คนซึ่งต่างก็ทำงานแยกกัน ได้แก่ คาร์ล ฟอน ไวซ์เซกเกอร์[2] และ ฮานส์ เบเทอ[3] โดยค้นพบในปี ค.ศ. 1938 และ 1939 ตามลำดับ
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ Schuler, Simon C.; King, Jeremy R.; The, Lih-Sin (2009). "Stellar Nucleosynthesis in the Hyades Open Cluster". the Astrophysical Journal. 701 (1): 6. doi:10.1088/0004-637X/701/1/837.
{{cite journal}}
: ระบุ|pages=
และ|page=
มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ไม่รู้จักพารามิเตอร์|month=
ถูกละเว้น (help)CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ von Weizsäcker, C. F. (1938). "Über Elementumwandlungen in Innern der Sterne II (Element Transformation Inside Stars, II)". Physikalische Zeitschrift. 39: 633–46.
- ↑ Bethe, H. A. (1939). "Energy Production in Stars". Physical Review. 55 (5): 434–56. doi:10.1103/PhysRev.55.434.