ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สตู เบนเนตต์"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Luckas-bot (คุย | ส่วนร่วม)
r2.7.1) (โรบอต เพิ่ม: vi:Wade Barrett
บรรทัด 50: บรรทัด 50:
*'''เพลงเปิดตัว'''
*'''เพลงเปิดตัว'''
**"We Are One" โดย 12 Stones (2010-2011)
**"We Are One" โดย 12 Stones (2010-2011)
**"End of Days" โดย 9 Electric (2011-ปัจจุบัน)
**'''"End of Days"''' โดย 9 Electric (2011-ปัจจุบัน)


== ผลงานแชมป์ต่างๆ ==
== ผลงานแชมป์ต่างๆ ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:49, 11 กุมภาพันธ์ 2554

สตู เบนเนตต์
เกิด (1980-08-10) 10 สิงหาคม ค.ศ. 1980 (43 ปี)
Preston, England
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนLawrence Knight
Stu Bennett
Stu Sanders
Wade Barrett
ส่วนสูง6 ft 5 in (1.96 m)
น้ำหนัก265 lb (120 kg)
มาจากManchester, England
ฝึกหัดโดยJon Richie
Al Snow
เปิดตัวมิถุนายน ค.ศ. 2004

สจวร์ท "สตู" อเล็กซานเดอร์ เบนเนตต์ (อังกฤษ: Stuart "Stu" Alexander Bennett) เกิดวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 1980 ที่ Preston, England มาจาก Manchester, England อายุ 30 ปี เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวอังกฤษ ได้รับการฝึกหัดมาจาก Jon Richie ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในนามของวงการสังเวียนมวยปล้ำที่มีชื่อว่า เวด แบร์เรตต์ (อังกฤษ: Wade Barrett) ในปัจจุบันเขาได้เซ็นสัญญาปล้ำให้กับสมาคม เวิลด์เรสต์ลิงเอ็นเตอร์เทนเมนต์ หรือ (WWE) ในค่ายสังกัด RAW และเป็นผู้ชนะในรายการ WWE NXT รูกี้ ซีซั่น 1

ประวัติในวงการมวยปล้ำ

ใน FCW เวด แบร์เรตต์ เป็นคู่แทคทีมกับ ดรูว์ แมคอินไตย์ ในนามของ The Empire และสามารถเอาชนะ พรีโม่ และ เอริค เอสโคบาร์ จนได้เป็นแชมป์ ฟลอริด้า แทคทีม แชมเปียนชิพ ไปในที่สุด และใน OVW เวด แบร์เรตต์ ได้จับคู่แทคทีมกับ พอล เบอร์ชิลล์ และยังสามารถคว้าแชมป์ OVW Southern Tag Team Championship มาได้ในที่สุด ใน WWE เวด แบร์เรตต์ เป็นผู้ชนะในรายการ WWE NXT ซีซั่นที่ 1 และเป็นหัวหน้ากลุ่ม The Nexus

ปี 2010

ในศึก ซัมเมอร์สแลม (2010) กลุ่ม The Nexus จะต้องปล้ำแทคทีม 7 ต่อ 7 ในแมตช์การปล้ำ Elimination Match โดยสมาชิกในกลุ่มของ เวด แบร์เรตต์ มี ดาร์เรน ยัง, เดวิด โอทังก้า, ฮีท สเลเตอร์, จัสติน เกเบรียล, ไมเคิล ทาร์เวอร์ และ สคิฟ เชฟฟิลด์ เจอกับ Team WWE มี จอห์น ซีนา, เบรท ฮาร์ท, คริส เจอริโก้, เอดจ์, จอห์น มอร์ริสัน, อาร์ ทรูต และ เดอะ เกรท คาลี โดยก่อนที่จะถึงศึก ซัมเมอร์สแลม นั้น The Nexus ได้มาลอบทำร้าย เดอะ เกรท คาลี จนทำให้ไม่สามารถร่วมปล้ำในครั้งนี้ได้ แต่ จอห์น ซีนา ได้นำ เดเนียล ไบรอัน อดีตกลุ่ม The Nexus มาร่วม Team WWE แทน เดอะ เกรท คาลี และสุดท้ายทีม The Nexus ก็เป็นฝ่ายแพ้ให้กับ Team WWE โดย เวด แบร์เรตต์ ถูก จอห์น ซีนา เล่นงาน ด้วยท่า STF จนต้องตบพื้นยอมแพ้ไปในที่สุด ต่อมา ในศึก Night of Champions 2010 เวด แบร์เรตต์ จะต้องเจอกับ แรนดี ออร์ตัน, จอห์น ซีนา, เชมัส, เอดจ์, คริส เจอริโค ในแมตช์การปล้ำ Elimination Champions เพื่อชิงแชมป์โลก WWE แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาได้ และในศึก เฮลล์อินเอเซลล์ (2010) เวด แบร์เรตต์ จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา โดยถ้า จอห์น ซีนา ชนะ The Nexus ต้องแตกทีมกันไปแต่ถ้า เวด แบร์เรตต์ ชนะ จอห์น ซีนา จะต้องเข้ากลุ่ม The Nexus ในระหว่างการปล้ำ ก็ถูก ไมเคิล แมคกิลลิคัตตี้ และ ฮัสกี้ แฮร์ริส จากรายการ WWE NXT รูกี้ ซีซั่น 2 เข้ามาก่อกวนการปล้ำ และเล่นงาน จอห์น ซีนา ทำให้ เวด แบร์เรตต์ เป็นฝ่ายเอาชนะ จอห์น ซีนา มาได้ และทำให้ จอห์น ซีนา ต้องเข้ามาร่วมเป็นสมาชิกของกลุ่ม The Nexus ในที่สุด ต่อมา ในศึก แบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) เวด แบร์เรตต์ จะต้องเจอกับ แรนดี ออร์ตัน ในแมตช์การปล้ำชิงแชมป์โลก WWE โดยมี จอห์น ซีนา ยืนอยู่ข้างเวที โดย เวด แบร์เรตต์ ถูก จอห์น ซีนา ใส่ Attitude Adjustment ทำให้ เวด แบร์เรตต์ ชนะฟาล์ว แต่สุดท้าย แรนดี ออร์ตัน ก็ยังเป็นแชมป์ต่อไป และในศึก เซอร์ไวเวอร์ ซีรีส์ 2010 เวด แบร์เรตต์ ได้ขอท้าชิงแชมป์โลก WWE กับ แรนดี ออร์ตัน อีกครั้ง และมี จอห์น ซีนา เป็นกรรมการพิเศษ โดยถ้า เวด แบร์เรตต์ เป็นฝ่ายชนะก็จะได้เป็น แชมป์โลก WWE และ จอห์น ซีนา ก็จะได้ออกจากการเป็นสมาชิกของกลุ่ม The Nexus อย่างถาวรแต่ถ้า เวด แบร์เรตต์ แพ้ จอห์น ซีนา ก็ต้องออกจาก WWE และสุดท้าย เวด แบร์เรตต์ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ ทำให้ จอห์น ซีนา ก็ต้องออกจาก WWE ไปในที่สุด และในศึก RAW ต่อมา เวด แบร์เรตต์ ได้ขอท้าชิงแชมป์โลก WWE กับ แรนดี ออร์ตัน อีกครั้ง โดยก่อนปล้ำ เวด แบร์เรตต์ ให้กลุ่ม The Nexus มาเล่นงาน แรนดี ออร์ตัน ทำให้ เวด แบร์เรตต์ ได้เปรียบมากเพราะ แรนดี ออร์ตัน เจ็บหัวเข่า แต่สุดท้าย เวด แบร์เรตต์ ก็ไม่สามารถคว้า แชมป์โลก WWE มาได้ เพราะ จอห์น ซีนา ได้มาก่อกวนการปล้ำของ เวด แบร์เรตต์ ทำให้ เวด แบร์เรตต์ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับ แรนดี ออร์ตัน ไปในที่สุด ต่อมา เวด แบร์เรตต์ จึงต้องเรียก จอห์น ซีนา กลับมา WWE อีกครั้ง และในศึก TLC: Tables, Ladders & Chairs (2010) เวด แบร์เรตต์ จะต้องเจอกับ จอห์น ซีนา ในรูปแบบการปล้ำ Chairs Match แต่สุดท้าย เวด แบร์เรตต์ ก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับ จอห์น ซีนา ไปในที่สุด ต่อมา ซีเอ็ม พังค์ ได้มาเป็นหัวหน้ากลุ่ม The Nexus แทน เวด แบร์เรตต์ ทำให้ เวด แบร์เรตต์ ออกจากการเป็นสมาชิกของกลุ่ม The Nexus ไปในที่สุด

ปี 2011

ในศึก RAW ต่อมา เวด แบร์เรตต์ จะต้องเจอกับ เชมัส และ แรนดี ออร์ตัน ในการปล้ำ 3 เส้า โดยถ้าใครชนะก็จะได้เป็นผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์โลก WWE กับ เดอะ มิซ ในศึก Royal Rumble (2011) สุดท้ายกลายเป็น แรนดี ออร์ตัน ที่เป็นฝ่ายชนะ เพราะ ซีเอ็ม พังค์ หัวหน้ากลุ่ม The Nexus คนใหม่ ได้มาก่อกวนการปล้ำของ เวด แบร์เรตต์ ทำให้ เวด แบร์เรตต์ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับ แรนดี ออร์ตัน ไปในที่สุด ต่อมา เวด แบร์เรตต์ ได้ย้ายไปอยู่ค่าย SmackDown และได้มาก่อกวนการปล้ำของ บิ๊กโชว์ ทำให้ บิ๊กโชว์ แค้นมาก จึงไปขอท้าเจอกับ เวด แบร์เรตต์ ในศึก SmackDown ต่อมา ผลสรุป คือ แมตช์จบลงโดยไม่มีผลการตัดสิน เพราะ ฮีท สเลเตอร์ กับ จัสติน เกเบรียล ออกมาช่วย เวด แบร์เรตต์ รุมเล่นงาน บิ๊กโชว์ และยังมี อีเซเคียล แจ็คสัน ออกมาช่วยรุมเล่นงาน บิ๊กโชว์ อีกคน จนทำให้ บิ๊กโชว์ หมดสภาพ และต่อมา เวด แบร์เรตต์ ได้ตั้งชื่อกลุ่ม The Corre ต่อมาในศึก Royal Rumble (2011) เวด แบร์เรตต์ ได้เข้าร่วมในแมตช์การปล้ำ รอยัลรัมเบิล โดยออกมาเป็นคนที่ 30 แต่สุดท้าย เวด แบร์เรตต์ ก็ไม่ได้เป็นผู้ชนะ

เกี่ยวกับมวยปล้ำ

เวด แบร์เรตต์ ใช้ท่า Wasteland เล่นงาน แรนดี ออร์ตัน
  • ท่าไม้ตาย
    • Spinebuster – FCW
    • The Wasteland (Fireman's carry slam) – 2010–ปัจจุบัน
  • ท่าเอกลักษณ์
    • Big boot
    • Diving elbow drop from the second rope
    • European uppercut
    • Powerbomb, sometimes dropped into a sitout position
    • Slingshot backbreaker
    • Spinning side slam
  • ฉายา
    • "The Pinnacle" Stu Sanders
  • เพลงเปิดตัว
    • "We Are One" โดย 12 Stones (2010-2011)
    • "End of Days" โดย 9 Electric (2011-ปัจจุบัน)

ผลงานแชมป์ต่างๆ

เวด แบร์เรตต์ กับ กลุ่มเดอะเน็กซัส
  • Dropkixx
    • Dropkixx IWC European Heavyweight Championship (1 time)
  • Florida Championship Wrestling
    • FCW Florida Tag Team Championship (1 time) – with Drew McIntyre
  • Ohio Valley Wrestling
    • OVW Southern Tag Team Championship (1 time) – with Paul Burchill[1]
  • Pro Wrestling Illustrated
    • PWI Feud of the Year (2010) – The Nexus vs. WWE
    • PWI Most Hated Wrestler of the Year (2010) – as part of The Nexus
    • PWI ranked him #109 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2010[2]
  • Pro Wrestling Report
    • Breakthru Star of the Year (2010)
  • World Wrestling Entertainment
    • NXT (Season one)
    • Slammy Award for the Shocker of the Year (2010) The debut of The Nexus.

ดูเพิ่ม

อ้างอิง

  1. "OVW Southern Tag Team Championship history". Ohio Valley Wrestling. สืบค้นเมื่อ 2009-07-05.
  2. ""PWI 500": 101–200". Pro Wrestling Illustrated. 2010-07-31. สืบค้นเมื่อ 2010-07-31.

แหล่งข้อมูลอื่น

แม่แบบ:WWE NXT winners