ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ถนนคนเดิน"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 6: | บรรทัด 6: | ||
* [[ประตูเมืองขอนแก่น]] [[จังหวัดขอนแก่น]] |
* [[ประตูเมืองขอนแก่น]] [[จังหวัดขอนแก่น]] |
||
* [[ตลาดโคยกี๊]] [[จังหวัดราชบุรี]] |
* [[ตลาดโคยกี๊]] [[จังหวัดราชบุรี]] |
||
* [[ตลาดโต้รุ่งหัวหิน]] [[จังหวัดประจวบคีรีขันธ์]] |
* [[ตลาดโต้รุ่งหัวหิน]] [[จังหวัดประจวบคีรีขันธ์]] |
||
* [[กาดเจียงฮายรำลึก]] [[จังหวัดเชียงราย]] |
* [[กาดเจียงฮายรำลึก]] [[จังหวัดเชียงราย]] และ |
||
* [[กาดกองต้า]] [[จังหวัดลำปาง]]เป็นต้น |
|||
==แนวคิด== |
==แนวคิด== |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:12, 9 ตุลาคม 2553
ถนนคนเดิน (อังกฤษ: Pedestrian mall) เป็นการใช้พื้นที่ถนนสำหรับการจัดกิจกรรม อาจมีการปิดการจราจรชั่วคราว หรือถาวร เพื่อให้คนเดินเท้าสามารถใช้พื้นที่ถนนในการทำกิจกรรมต่างๆได้ เช่น เป็นที่จัดงานทางด้านวัฒนธรรม การแสดง ขายสินค้า ขายอาหาร งานพาเรด ตัวอย่างถนนที่มีการจัดเป็นถนนคนเดินในกรุงเทพฯ เช่น ถนนสีลม, ถนนข้าวสาร, ถนนพระอาทิตย์, ถนนพระจันทร์, ซอยประชานฤมิตร (ตรอกข้าวหลาม), ถนนเยาวราช, ถนนราชดำเนิน, ฯลฯ นอกจากกรุงเทพแล้ว ต่างจังหวัดยังมีถนนคนเดินอีกเป็นจำนวนมาก เช่น
- ถนนข้าวเหนียว จังหวัดอุดรธานี
- ข่วงประตูท่าแพ และ ถนนวัวลาย จังหวัดเชียงใหม่
- ถนนคนเดินปาย จังหวัดแม่ฮ่องสอน
- Pattaya Walking Street เมืองพัทยา
- ประตูเมืองขอนแก่น จังหวัดขอนแก่น
- ตลาดโคยกี๊ จังหวัดราชบุรี
- ตลาดโต้รุ่งหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
- กาดเจียงฮายรำลึก จังหวัดเชียงราย และ
- กาดกองต้า จังหวัดลำปางเป็นต้น
แนวคิด
แนวความคิดถนนคนเดินในประเทศไทยเริ่มต้นในสมัยที่ ดร.พิจิตต รัตตกุล เป็นผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ราวปี พ.ศ. 2540 และเป็นที่นิยมอย่างสูงสุด ในช่วงปี พ.ศ. 2544-2545 เกิดโครงการถนนสายวัฒนธรรมสายต่างๆ ทั่วประเทศ
รูปภาพ
-
ซอยประชานฤมิตร หรือตรอกข้าวหลาม ขณะจัดงานถนนสายไม้
-
ถนนเยาวราชเมื่อมีการจัดเป็นพื้นที่ถนนคนเดิน
-
ถนนสีลมเมื่อครั้งจัดเป็นถนนคนเดิน โดยใช้ชื่อว่า "โครงการ 7 มหัศจรรย์ที่สีลม" (7 Wonders @ Silom Street) ในปี 2544
-
ถนนอาทิตย์เมื่อครั้งจัดเป็นถนนคนเดิน