ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กบิลพัสดุ์"
Aquapatinth (คุย | ส่วนร่วม) ล +pi +sa |
ล โรบอต เพิ่ม: ne:बाणगंङ्गा; ปรับแต่งให้อ่านง่าย |
||
บรรทัด 10: | บรรทัด 10: | ||
=== เมืองกบิลพัสดุ์ในปัจจุบัน === |
=== เมืองกบิลพัสดุ์ในปัจจุบัน === |
||
ในปี พ.ศ. 2442 นักโบราณคดีได้แกะรอยแนวที่ตั้งของเสา[[พระเจ้าอโศก]] และตำนานการสร้างเมืองมาจนพบกับเมืองโบราณร้างชื่อ "ติเลาราโกต" อยู่ในตำแหน่งที่ตรงกับกรุงกบิลพัสดุ์ตามที่ระบุในเอกสารหลายฉบับ |
ในปี พ.ศ. 2442 นักโบราณคดีได้แกะรอยแนวที่ตั้งของเสา[[พระเจ้าอโศก]] และตำนานการสร้างเมืองมาจนพบกับเมืองโบราณร้างชื่อ "ติเลาราโกต" อยู่ในตำแหน่งที่ตรงกับกรุงกบิลพัสดุ์ตามที่ระบุในเอกสารหลายฉบับ |
||
<br><br> |
<br /><br /> |
||
''อยู่ทางใต้ของเชิงเขาหิมาลัย 16 กิโลเมตร'' <br> |
''อยู่ทางใต้ของเชิงเขาหิมาลัย 16 กิโลเมตร'' <br /> |
||
''สวนลุมพินีวันห่างออกไป 35 กิโลเมตร ทางตะวันออก'' <br> |
''สวนลุมพินีวันห่างออกไป 35 กิโลเมตร ทางตะวันออก'' <br /> |
||
''ทางตะวันตกมีลำน้ำสาขาของแม่น้ำคงคาไหลผ่าน'' <br> |
''ทางตะวันตกมีลำน้ำสาขาของแม่น้ำคงคาไหลผ่าน'' <br /> |
||
<br> |
<br /> |
||
หลักฐานจากการขุดค้นทางโบราณคดียืนยันว่ามีความเป็นเมืองโบราณตั้งแต่ก่อนพุทธกาลประมาณ 100 ปี และได้ความเจริญต่อเนื่องมาจนถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 7 ก่อนที่จะถูกทิ้งร้างไป |
หลักฐานจากการขุดค้นทางโบราณคดียืนยันว่ามีความเป็นเมืองโบราณตั้งแต่ก่อนพุทธกาลประมาณ 100 ปี และได้ความเจริญต่อเนื่องมาจนถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 7 ก่อนที่จะถูกทิ้งร้างไป |
||
<br> |
<br /> |
||
ปัจจุบันเมืองโบราณติเลาราโกตแห่งนี้รวมทั้งลุมพินีวันได้รับการประกาศจากยูเนสโกให้นับเป็น[[มรดกโลก]]ที่อยู่ในประเทศเนปาล |
ปัจจุบันเมืองโบราณติเลาราโกตแห่งนี้รวมทั้งลุมพินีวันได้รับการประกาศจากยูเนสโกให้นับเป็น[[มรดกโลก]]ที่อยู่ในประเทศเนปาล |
||
<br> |
<br /> |
||
<gallery> |
<gallery> |
||
ไฟล์:kapilavastu.jpg|ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์ |
ไฟล์:kapilavastu.jpg|ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์ |
||
บรรทัด 41: | บรรทัด 41: | ||
{{แคว้นพุทธกาล}} |
{{แคว้นพุทธกาล}} |
||
⚫ | |||
[[หมวดหมู่:ประเทศเนปาล]] |
[[หมวดหมู่:ประเทศเนปาล]] |
||
บรรทัด 47: | บรรทัด 48: | ||
[[หมวดหมู่:อภิธานศัพท์พุทธศาสนา]] |
[[หมวดหมู่:อภิธานศัพท์พุทธศาสนา]] |
||
[[หมวดหมู่:สถานที่เนื่องด้วยพระพุทธองค์]] |
[[หมวดหมู่:สถานที่เนื่องด้วยพระพุทธองค์]] |
||
⚫ | |||
[[ca:Kapilavastu]] |
[[ca:Kapilavastu]] |
||
บรรทัด 60: | บรรทัด 59: | ||
[[ml:കപിലവസ്തു]] |
[[ml:കപിലവസ്തു]] |
||
[[my:ကပိလဝတ်]] |
[[my:ကပိလဝတ်]] |
||
[[ne:बाणगंङ्गा]] |
|||
[[new:कपिलवस्तु नगरपालिका]] |
[[new:कपिलवस्तु नगरपालिका]] |
||
[[no:Kapilvastu]] |
[[no:Kapilvastu]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 05:23, 28 สิงหาคม 2553
จุดหมายแสวงบุญใน |
แดนพุทธภูมิ |
---|
กบิลพัสดุ์ (บาลี: Kapilavatthu กปิลวัตถุ; สันสกฤต: Kapilavastu กปิลวัสตุ; อังกฤษ: Kapilavastu) เป็นชื่อเมืองหลวงของแคว้นสักกะ เป็นเมืองของพระเจ้าสุทโธทนะผู้เป็นพระราชบิดาของเจ้าชายสิทธัตถะซึ่งต่อมาได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า เป็นเมืองที่พระพุทธเจ้าทรงเจริญเติบโตและประทับอยู่จนกระทั่งพระชนมายุ 29 ปี ปัจจุบันอยู่ในเขตประเทศเนปาล ติดชายแดนตอนเหนือประเทศอินเดีย ยังเหลือซากเมืองอยู่เป็นหลักฐาน และไม่ห่างจากเมืองนี้มีสังเวชนียสถานที่สำคัญคือสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้าซึ่งเรียกว่าลุมพินีวันปรากฏอยู่ บริเวณลุมพินีมีวัดพุทธของประเทศไทยและของประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาอีกหลายวัด เป็นดินแดนที่พุทธศาสนิกชนทั่วโลกนิยมไปแสวงบุญกัน
กบิลพัสดุ์ แปลตามศัพท์ว่า "ที่อยู่ของกบิลดาบส"เพราะบริเวณที่ตั้งเมืองนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของดาบสชื่อ กบิล พวกเจ้าศากยะได้มาจับจองตั้งเป็นเมืองขึ้นและตั้งชื่อเมืองใหม่นี้ว่ากบิลพัสดุ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่กบิลดาบส
ความสำคัญ
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
เมืองกบิลพัสดุ์ในปัจจุบัน
ในปี พ.ศ. 2442 นักโบราณคดีได้แกะรอยแนวที่ตั้งของเสาพระเจ้าอโศก และตำนานการสร้างเมืองมาจนพบกับเมืองโบราณร้างชื่อ "ติเลาราโกต" อยู่ในตำแหน่งที่ตรงกับกรุงกบิลพัสดุ์ตามที่ระบุในเอกสารหลายฉบับ
อยู่ทางใต้ของเชิงเขาหิมาลัย 16 กิโลเมตร
สวนลุมพินีวันห่างออกไป 35 กิโลเมตร ทางตะวันออก
ทางตะวันตกมีลำน้ำสาขาของแม่น้ำคงคาไหลผ่าน
หลักฐานจากการขุดค้นทางโบราณคดียืนยันว่ามีความเป็นเมืองโบราณตั้งแต่ก่อนพุทธกาลประมาณ 100 ปี และได้ความเจริญต่อเนื่องมาจนถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 7 ก่อนที่จะถูกทิ้งร้างไป
ปัจจุบันเมืองโบราณติเลาราโกตแห่งนี้รวมทั้งลุมพินีวันได้รับการประกาศจากยูเนสโกให้นับเป็นมรดกโลกที่อยู่ในประเทศเนปาล
-
ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์
-
ซากอาคารพระราชวัง
-
ซากประตูเมืองทิศตะวันตก
อ้างอิง
- พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. 9 ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
- ลักษณา จีระจันทร์, ตามรอยพระพุทธเจ้า, แพรวสำนักพิมพ์, กรุงเทพฯ พ.ศ. 2549
ดูเพิ่ม
แหล่งข้อมูลอื่น