ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 17: | บรรทัด 17: | ||
ในค.ศ. 983 ฮ่องเต้[[จักรพรรดิเหลียวเซิ่งจง|เหลียวเซิ่งจง]] (遼聖宗) มีพระราชโองการให้ทัพคิตันบุกยึดลุ่ม[[แม่น้ำยาลู]] ทำให้ต้องทำสงครามกับ[[ราชวงศ์ซ้อง]] ฮ่องเต้เซิ่งจงสร้างป้อมปราการขึ้นตามลุ่มแม่น้ำยาลูเพื่อกันไม่ให้พวก[[นูร์เชน]]ให้ความช่วยเหลือราชวงศ์ซ้อง แต่พระเจ้าซองจงทรงเห็นว่าพวกคิตันอาจจะมาบุกโครยอจึงสร้างป้อมปราการขึ้นบ้างตามแม่น้ำยาลู ฮ่องเต้เซิ่งจงเห็นดังนั้นก็เข้าใจว่าโครยอจะเป็นปฏิปักษ์ต่อตน จึงส่งทัพคิตันมาบุกภายใต้การนำของเสี้ยวซุนหนิง (蕭遜寧) ทัพคิต้นบุกเข้ามาอย่างรวดเร็ว เผาทำลายบ้านเมือง แต่ถูกทัพโครยอหยุดไว้ได้ที่แม่น้ำชองชอน เซี่ยวซุนหนิงจึงมาเจรจาสงบศึกกับพระเจ้าซองจง |
ในค.ศ. 983 ฮ่องเต้[[จักรพรรดิเหลียวเซิ่งจง|เหลียวเซิ่งจง]] (遼聖宗) มีพระราชโองการให้ทัพคิตันบุกยึดลุ่ม[[แม่น้ำยาลู]] ทำให้ต้องทำสงครามกับ[[ราชวงศ์ซ้อง]] ฮ่องเต้เซิ่งจงสร้างป้อมปราการขึ้นตามลุ่มแม่น้ำยาลูเพื่อกันไม่ให้พวก[[นูร์เชน]]ให้ความช่วยเหลือราชวงศ์ซ้อง แต่พระเจ้าซองจงทรงเห็นว่าพวกคิตันอาจจะมาบุกโครยอจึงสร้างป้อมปราการขึ้นบ้างตามแม่น้ำยาลู ฮ่องเต้เซิ่งจงเห็นดังนั้นก็เข้าใจว่าโครยอจะเป็นปฏิปักษ์ต่อตน จึงส่งทัพคิตันมาบุกภายใต้การนำของเสี้ยวซุนหนิง (蕭遜寧) ทัพคิต้นบุกเข้ามาอย่างรวดเร็ว เผาทำลายบ้านเมือง แต่ถูกทัพโครยอหยุดไว้ได้ที่แม่น้ำชองชอน เซี่ยวซุนหนิงจึงมาเจรจาสงบศึกกับพระเจ้าซองจง |
||
แต่ข้อเรียกร้องของ |
แต่ข้อเรียกร้องของเสี้ยวซุนหนิงนั้นรุนแรง คือต้องการให้โครยอยกดินแดนตอนเหนือให้เหลียว ตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้อง และมาเป็นประเทศราชของเหลียว ทำให้ราชสำนักโครยอแตกเป็นสองฝ่าย คือ ฝ่ายที่เห็นว่าควรยอมจำนนกับฝ่ายที่เห็นว่าควรสู้ต่อไป นำโดยแม่ทัพซอ ฮี แม่ทัพโครยอในศึกครั้งนี้ ระหว่างที่ราชสำนักกำลังถกเถียงกันอยู่เสี้ยวซุนหนิงก็ยกทัพบุกเข้ามาอีกทำให้ราชสำนักตกใจแทบสิ้นสติ แม่ทัพซอ ฮี จึงของอาสาเป็นผู้แทนเจรจากับพวกคิตัน แม่ทัพซอฮี (서희) หลอกเสี้ยวซุนหนิงว่า ดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลทางตอนเหนือรวมทั้ง[[คาบสมุทรเหลียวตง]]เป็นของอาณาจักรโคกูรยอ ดังนั้นจึงควรจะเป็นของโครยอด้วย และบอกอีกว่าโครยอจะยอมเป็นข้าของราชวงศ์เหลียวต่อเมื่อราชวงศ์เหลียวกำจัดพวกนูร์เชนที่อยู่ตามแม่น้ำยาลูออกไป เสี้ยวซุนหนิงเห็นว่า เหลียวก็ทำสงครามกับซ้องหนักอยู่แล้ว จะต้องมาปราบพวกนูร์เชนอีกคงไม่ไหว<ref>http://www.koreanhistoryproject.org/Ket/C04/E0406.htm</ref> จึงยกดินแดนทางตอนเหนือจรดแม่น้ำยาลูที่พวกนูร์เชนอาศัยอยู่ ให้โครยอไปเลยดีกว่า |
||
สิ้นสุดสงครามราชสำนักโครยอเริ่มความสัมพันธ์ทางการทูตกับราชวงศ์เหลียว และตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้องไปชั่วคราว แม่ทัพซอ ฮี นำทัพเข้าปราบปรามชาวนูร์เชน ได้ดินแดนเพิ่มขึ้นไปจรดแม่น้ำยาลู พระเจ้าซองจงมีพระราชโองการให้สะสมกำลังกองทัพและสร้างป้อมปราการขนาดใหญ่ขึ้นหกแห่งที่ชายแดน |
สิ้นสุดสงครามราชสำนักโครยอเริ่มความสัมพันธ์ทางการทูตกับราชวงศ์เหลียว และตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้องไปชั่วคราว แม่ทัพซอ ฮี นำทัพเข้าปราบปรามชาวนูร์เชน ได้ดินแดนเพิ่มขึ้นไปจรดแม่น้ำยาลู พระเจ้าซองจงมีพระราชโองการให้สะสมกำลังกองทัพและสร้างป้อมปราการขนาดใหญ่ขึ้นหกแห่งที่ชายแดน |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:02, 11 สิงหาคม 2553
| พระเจ้าซองจง | |
|---|---|
| ฮันกึล | 성종 |
| ฮันจา | 成宗 |
| อักษรโรมันฉบับปรับปรุง | Seongjong |
พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ (เกาหลี: 성종; ฮันจา: 成宗; อาร์อาร์: Seongjong; เอ็มอาร์: Sŏngchong ค.ศ. 960 - ค.ศ. 997) กษัตริย์องค์ที่ 6 แห่งราชวงศ์โครยอ (ค.ศ. 981 - ค.ศ. 997) ในรัชสมัยของพระองค์มีการปฏิรูปการปกครองครั้งใหญ่เพื่อกำจัดอำนาจขุนนางท้องถิ่น และมีสงครามกับพวกคิตันราชวงศ์เหลียว
องค์ชายวัง ชี (왕치, 王治) เป็นพระโอรสขององค์ชายวัง อก (왕욱, 王旭) พระราชโอรสของพระเจ้าแทโจ ในค.ศ. 981 พระเจ้าคยองจงสวรรคตแต่พระเยาว์ พระราชโอรสองค์ชายวัง ซง (왕송, 王訟 ภายหลังขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้ามกจง) ก็พระชนมายุเพียง 2 พรรษา ไม่อาจขึ้นครองบ้านเมืองได้ บัลลังก์จึงตกมาสู่องค์ชายวัง ชี ซึ่งเป็นพระโอรสขององค์ชายวังอก และเป็นพระราชนัดดาของพระเจ้าแทโจ เมื่อขึ้นครองราชย์แล้ว พระเจ้าซองจงก็ทรงสถาปนาพระราชบิดาองค์ชายวัง อกเป็นพระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)
ในค.ศ. 982 พระเจ้าซองจงทรงปฏิรูปการปกครองท้องถิ่นเสียใหม่ตามแบบจีน เดิมที่การปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นของขุนนางที่ยึดครองดินแดนเหล่านั้นมาตั้งแต่ปลายสมัยชิลลา และตำแหน่งผู้ครองนครนั้นก็สามารถตกไปให้ลูกหลานได้[1] แต่พระเจ้าซองจงทรงเปลี่ยนใหม่ ทรงแบ่งอาณาจักรออกเป็น 12 ส่วน แต่ละส่วนมีเจ้าครองนครให้มีวาระการดำรงตำแหน่ง และสืบทอดไปยังลูกหลานไม่ได้ต้องได้รับการแต่งตั้งจากส่วนกลางเท่านั้น เป็นการล้มล้างอำนาจของขุนนางท้องถิ่นที่มีมานานตั้งแต่ก่อตั้งอาณาจักร พระเจ้าซองจงยังทรงตั้งโรงเรียนขึ้นตามท้องถิ่นต่างๆเพื่อให้บุคคลที่มีความสามารถสอบจอหงวนเข้ารับราชการมาแทนที่กลุ่มขุนนางเดิม
ในค.ศ. 983 ฮ่องเต้เหลียวเซิ่งจง (遼聖宗) มีพระราชโองการให้ทัพคิตันบุกยึดลุ่มแม่น้ำยาลู ทำให้ต้องทำสงครามกับราชวงศ์ซ้อง ฮ่องเต้เซิ่งจงสร้างป้อมปราการขึ้นตามลุ่มแม่น้ำยาลูเพื่อกันไม่ให้พวกนูร์เชนให้ความช่วยเหลือราชวงศ์ซ้อง แต่พระเจ้าซองจงทรงเห็นว่าพวกคิตันอาจจะมาบุกโครยอจึงสร้างป้อมปราการขึ้นบ้างตามแม่น้ำยาลู ฮ่องเต้เซิ่งจงเห็นดังนั้นก็เข้าใจว่าโครยอจะเป็นปฏิปักษ์ต่อตน จึงส่งทัพคิตันมาบุกภายใต้การนำของเสี้ยวซุนหนิง (蕭遜寧) ทัพคิต้นบุกเข้ามาอย่างรวดเร็ว เผาทำลายบ้านเมือง แต่ถูกทัพโครยอหยุดไว้ได้ที่แม่น้ำชองชอน เซี่ยวซุนหนิงจึงมาเจรจาสงบศึกกับพระเจ้าซองจง
แต่ข้อเรียกร้องของเสี้ยวซุนหนิงนั้นรุนแรง คือต้องการให้โครยอยกดินแดนตอนเหนือให้เหลียว ตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้อง และมาเป็นประเทศราชของเหลียว ทำให้ราชสำนักโครยอแตกเป็นสองฝ่าย คือ ฝ่ายที่เห็นว่าควรยอมจำนนกับฝ่ายที่เห็นว่าควรสู้ต่อไป นำโดยแม่ทัพซอ ฮี แม่ทัพโครยอในศึกครั้งนี้ ระหว่างที่ราชสำนักกำลังถกเถียงกันอยู่เสี้ยวซุนหนิงก็ยกทัพบุกเข้ามาอีกทำให้ราชสำนักตกใจแทบสิ้นสติ แม่ทัพซอ ฮี จึงของอาสาเป็นผู้แทนเจรจากับพวกคิตัน แม่ทัพซอฮี (서희) หลอกเสี้ยวซุนหนิงว่า ดินแดนอันกว้างใหญ่ไพศาลทางตอนเหนือรวมทั้งคาบสมุทรเหลียวตงเป็นของอาณาจักรโคกูรยอ ดังนั้นจึงควรจะเป็นของโครยอด้วย และบอกอีกว่าโครยอจะยอมเป็นข้าของราชวงศ์เหลียวต่อเมื่อราชวงศ์เหลียวกำจัดพวกนูร์เชนที่อยู่ตามแม่น้ำยาลูออกไป เสี้ยวซุนหนิงเห็นว่า เหลียวก็ทำสงครามกับซ้องหนักอยู่แล้ว จะต้องมาปราบพวกนูร์เชนอีกคงไม่ไหว[2] จึงยกดินแดนทางตอนเหนือจรดแม่น้ำยาลูที่พวกนูร์เชนอาศัยอยู่ ให้โครยอไปเลยดีกว่า
สิ้นสุดสงครามราชสำนักโครยอเริ่มความสัมพันธ์ทางการทูตกับราชวงศ์เหลียว และตัดความสัมพันธ์กับราชวงศ์ซ้องไปชั่วคราว แม่ทัพซอ ฮี นำทัพเข้าปราบปรามชาวนูร์เชน ได้ดินแดนเพิ่มขึ้นไปจรดแม่น้ำยาลู พระเจ้าซองจงมีพระราชโองการให้สะสมกำลังกองทัพและสร้างป้อมปราการขนาดใหญ่ขึ้นหกแห่งที่ชายแดน
ค.ศ. 997 พระเจ้าซองจงสวรรคตไม่มีพระราชโอรสสืบบัลลังก์ องค์ชายวังซงพระราชโอรสของพระเจ้าคยองจงจึงขึ้นครองราชย์ต่อเป็นพระเจ้ามกจง
พระราชวงศ์
- พระราชบิดา องค์ชายวัง อก (왕욱, 王旭) ภายหลังได้รับการสถาปนาเป็น พระเจ้าแทจง (대종, 戴宗)
- พระราชมารดา พระมเหสีซอนอี ตระกูลยู (선의왕후 유씨, 宣義王后 劉氏) พระธิดาของพระเจ้าแทโจ
พระมเหสี
- พระมเหสีมุนด๊อก ตระกูลยู (문덕왕후 유씨, 文德王后) พระธิดาของพระเจ้าควางจง
- พระมเหสีมุนฮวา ตระกูลคิม (문화왕후 김씨, 文和王后)
พระสนม
- องค์หญิงนังนัง ตระกูลชเว (낙랑군대부인 최씨, 樂浪郡大夫人)
พระขนิษฐา
- พระมเหสีฮอนแอ ตระกูลฮวางโบ (헌애왕후 황보씨, 獻哀王后) พระราชมารดาของพระเจ้ามกจง
- พระมเหสีฮอนจอง ตระกูลฮวางโบ (헌정왕후 황보씨, 獻貞王后) พระราชมารดาของพระเจ้าฮยอนจง
| ก่อนหน้า | พระเจ้าซองจงแห่งโครยอ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าคยองจง | 
|
กษัตริย์แห่งโครยอ (พ.ศ. 1524 - พ.ศ. 1540) |
|
พระเจ้ามกจง|} |