รัฐบัญญัติการโยกย้ายอินเดียน

ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันเรียกร้องให้ผ่านรัฐบัญญัติใน “คำปราศัยต่อรัฐสภาสหรัฐอเมริกาประจำปี” ของปี ค.ศ. 1829)

รัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานของชาวอเมริกันอินเดียน หรือ รัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้ายอินเดียน ค.ศ. 1830 (อังกฤษ: Indian Removal Act) เป็นส่วนหนึ่งของนโยบายของรัฐบาลของสหรัฐอเมริกาที่เรียกว่าการโยกย้ายถิ่นฐานของชาวอเมริกันอินเดียน (Indian removal) ที่ได้รับการลงนามและประกาศใช้เป็นกฎหมายโดยประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม ค.ศ. 1830

รัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้ายถิ่นฐานสนับสนุนส่วนใหญ่โดยรัฐทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกา ที่พยายามจะขยายตัวเข้าไปในดินแดนที่เป็นของ “ชนเผ่าผู้มีวัฒนธรรมทั้งห้า” โดยเฉพาะรัฐจอร์เจียซึ่งเป็นรัฐที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐในขณะนั้นผู้มีข้อพิพาทเรื่องพรมแดนกับชาติเชอโรคี ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันหวังว่าการผ่านรัฐบัญญัติจะเป็นการผ่อนคลายวิกฤติการณ์ในจอร์เจีย รัฐบัญญัติฉบับนี้เป็นรัฐบัญญัติที่สร้างความขัดแย้งขึ้นเป็นอันมาก ขณะที่การโยกย้ายตามทฤษฎีแล้วเป็นการโยกย้ายที่เกิดขึ้นโดยความสมัครใจ แต่ตามความเป็นจริงแล้วเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากความกดดันต่อผู้นำของชาติอินเดียนต่างๆ ที่สร้างขึ้นโดยรัฐบาลสหรัฐให้ยอมลงนามในสนธิสัญญาตกลงการโยกย้ายที่ฝ่ายอเมริกันอินเดียนเป็นฝ่ายเสียเปรียบต่างๆ

ผู้สังเกตการณ์ส่วนใหญ่ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่เห็นด้วยกับการโยกย้ายของชาวอเมริกันอินเดียนหรือไม่ก็ตามต่างก็ทราบดีว่าเนื้อหาของรัฐบัญญัติก็คือการพยายามโยกย้ายชาวอเมริกันอินเดียนเกือบทั้งหมดออกจากรัฐต่างๆ ทางตะวันออกของสหรัฐอเมริกา ผู้นำชาวอเมริกันอินเดียนบางเผ่าที่เดิมเคยต่อต้านการโยกย้ายต่างก็เริ่มพิจารณาถึงสถานภาพของตนเอง โดยเฉพาะหลังจากที่ประธานาธิบดีแอนดรูว์ แจ็คสันได้รับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดีสมัยที่สองด้วยคะแนนเสียงที่ท่วมท้นในปี ค.ศ. 1832

ชาวอเมริกันเชื้อสายยุโรปส่วนใหญ่เห็นพ้องกับรัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้าย แต่ก็มีผู้คัดค้านกันพอสมควร นักสอนศาสนาคริสเตียนโดยเฉพาะเจอเรอไมห์ อีวาร์ทส์ (Jeremiah Evarts) ประท้วงต่อต้านรัฐบัญญัติ ในสภาคองเกรสวุฒิสมาชิกจากนิวเจอร์ซีย์ธีโอดอร์ เฟรลิงฮูสเซนและสมาชิกสภาคองเกรสเดวิด คร็อคเค็ทจากเทนเนสซีต่างก็กล่าวต่อต้านรัฐบัญญัติ แต่รัฐบัญญัติก็ได้รับการอนุมัติหลังจากการโต้แย้งกันอย่างรุนแรงในรัฐสภา

รัฐบัญญัติว่าด้วยการโยกย้ายปูทางให้รัฐบาลดำเนินการบังคับโยกย้ายชนพื้นเมืองอเมริกันเป็นจำนวนหมื่นไปทางตะวันตกของประเทศ สนธิสัญญาการโยกย้ายฉบับแรกหลังจากการอนุมัติรัฐบัญญัติคือสนธิสัญญาลำธารแดนซิงแรบบิท (Treaty of Dancing Rabbit Creek) ที่ลงนามกันเมื่อวันที่ 27 กันยายน ค.ศ. 1830 ที่ชอคทอว์ในมิสซิสซิปปีเสียดินแดนทางตะวันออกของแม่น้ำเป็นการแลกเปลี่ยนกับดินแดนทางตะวันตก หลังจากที่เดินทางกันด้วยความยากลำบากไปถึงดินแดนใหม่หัวหน้าของชอคทอว์ก็กล่าวต่อผู้สัมภาษณ์ของหนังสือพิมพ์อาร์คันซอกาเซ็ตต์ว่าการโยกย้ายเป็น “เส้นทางแห่งน้ำตาและความตาย” (trail of tears and death) สนธิสัญญานิวอีโคตา (ลงนาม ค.ศ. 1835) เป็นผลให้เชอโรคีต้องทำการเดินทางบนเส้นทางธารน้ำตา ส่วนเซมิโนเลต่อต้านการโยกย้ายและชนบางเผ่าที่รวมทั้งทาสที่หนีมา ซึ่งเป็นชนวนที่ทำให้เกิดสงครามเซมิโนเลครั้งที่สองระหว่างปี ค.ศ. 1835 ถึงปี ค.ศ. 1842 ที่ทำให้เซมิโนเลถูกบังคับให้โยกย้ายและเหลืออยู่เพียงจำนวนไม่กี่คนที่ยังคงอยู่ ราว 3,000 คนเสียชีวิตไปในการต่อสู้กับทหารอเมริกัน

ในปี ค.ศ. 1823 ศาลยุติธรรมสูงสุดแห่งสหรัฐอเมริกา (Supreme Court of the United States) ตัดสินในคดี “จอห์นสัน v. มินทอช” (Johnson v. M'Intosh) ว่าอินเดียนสามารถที่จะอยู่ในดินแดนในสหรัฐอเมริกาได้ แต่จะไม่มีสิทธิที่จะเป็นเจ้าของโฉนดของที่ดินที่อาศัยอยู่ ฉะนั้นจึงไม่มีสิทธิที่จะขายที่ดินโดยตรงให้แก่พลเมืองอเมริกัน

บรรณานุกรม

• Howe, Daniel Walker. What Has God Wrought: The Transformation of America, 1815-1848. (2007) ISBN 978-0-19-507894-7

ดูเพิ่ม

• อเมริกันอินเดียน
• ประวัติศาสตร์สหรัฐอเมริกา

แหล่งข้อมูลอื่น

• Indian Removal Act and related resources, at the Library of Congress
• Indian Removal Act of 1830 Transcript, at www.civics-online.org
• Text of 1829 State of the Union at The American Presidency Project