ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวเอเฟซัส"
ล แทนที่คำอัตโนมัติ (-<references/> +{{รายการอ้างอิง}}) ด้วยบอต |
ล ใส่ลิงก์ข้ามภาษาด้วยบอต |
||
บรรทัด 43: | บรรทัด 43: | ||
[[หมวดหมู่:พันธสัญญาใหม่|กิจการ]] |
[[หมวดหมู่:พันธสัญญาใหม่|กิจการ]] |
||
{{โครงศาสนา}} |
{{โครงศาสนา}} |
||
[[ar:سفر أعمال الرسل]] |
[[ar:سفر أعمال الرسل]] |
||
บรรทัด 49: | บรรทัด 48: | ||
[[ca:Fets dels Apòstols]] |
[[ca:Fets dels Apòstols]] |
||
[[cs:Skutky apoštolů]] |
[[cs:Skutky apoštolů]] |
||
[[cy:Actau'r Apostolion]] |
|||
[[da:Apostlenes Gerninger]] |
[[da:Apostlenes Gerninger]] |
||
[[de:Apostelgeschichte des Lukas]] |
[[de:Apostelgeschichte des Lukas]] |
||
บรรทัด 65: | บรรทัด 65: | ||
[[ht:Akdèzapot]] |
[[ht:Akdèzapot]] |
||
[[hu:Apostolok cselekedetei]] |
[[hu:Apostolok cselekedetei]] |
||
[[hy:Գործք առաքելոց]] |
|||
[[ia:Actos del Apostolos]] |
[[ia:Actos del Apostolos]] |
||
[[id:Kisah Para Rasul]] |
[[id:Kisah Para Rasul]] |
||
บรรทัด 74: | บรรทัด 75: | ||
[[ln:Misála ya Bantoma]] |
[[ln:Misála ya Bantoma]] |
||
[[lt:Apaštalų darbai]] |
[[lt:Apaštalų darbai]] |
||
[[lv:Apustuļu darbi]] |
|||
[[ml:അപ്പസ്തോലന്മാരുടെ |
[[ml:അപ്പസ്തോലന്മാരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ]] |
||
[[mt:Atti ta' l-Appostli]] |
[[mt:Atti ta' l-Appostli]] |
||
[[nl:Handelingen van de Apostelen]] |
[[nl:Handelingen van de Apostelen]] |
||
บรรทัด 98: | บรรทัด 100: | ||
[[wa:Ouve des Apoisses]] |
[[wa:Ouve des Apoisses]] |
||
[[wo:Jëf ya]] |
[[wo:Jëf ya]] |
||
[[yo:Ìṣe àwọn Àpóstélì]] |
|||
[[zh:使徒行传]] |
[[zh:使徒行传]] |
||
[[zh-min-nan:Sù-tô͘ Hēng-toān]] |
[[zh-min-nan:Sù-tô͘ Hēng-toān]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:12, 1 พฤษภาคม 2553
ส่วนหนึ่งของ |
ศาสนาคริสต์ |
---|
สถานีย่อย |
เอเฟซัส (ภาษาอังกฤษ: Ephesians) เป็นเอกสารฉบับที่ 10 ของพระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาใหม่
จากหลักฐานโดยทั่วไปถือว่าผู้เขียนพระธรรมเล่มนี้คือ นักบุญเปาโล เอเฟซัส เป็นจดหมายที่นักบุญเปาโลไม่ได้เขียนถึงคริสตจักรในเมืองเอเฟซัสเพียงเมืองเดียวเท่านั้น แต่ยังถูกส่งไปถึงคริสตจักรในเมืองอื่นๆแถบเอเซียด้วย นักบุญเปาโลน่าจะเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้นในราวปีค.ศ. 60 และจากเนื้อความในจดหมายที่ว่า "เพราะข่าวประเสริฐนี้เองทำให้ข้าพเจ้าเป็นทูตผู้ต้องติดโซ่อยู่ เพื่อข้าพเจ้าจะเล่าข่าวประเสริฐด้วยใจกล้าตามที่ข้าพเจ้าควรจะกล่าว"[1] ทำให้ทราบได้ว่า ในขณะที่เขียนจดหมายนั้น นักบุญเปาโลกำลังถูกจำคุกอยู่เป็นระยะเวลา 2 ปีในกรุงโรม
เอเฟซัส เป็นเมืองที่ตั้งอยู่บนฝั่งทะเลตะวันตกของเอเชียไมเนอร์ (ปัจจุบันคือประเทศตุรกี) ในสมัยนั้นเป็นจุดตัดของเส้นทางการค้าที่สำคัญหลายสาย จึงทำให้เมืองนี้กลายเป็นศูนย์กลางธุรกิจ นอกจากนี้ยังเป็นที่ตั้งวิหารเทพเจ้าไดอาน่าของชาวโรมันด้วย (ชาวกรีกเรียกว่า อารเทมิส) นักบุญเปาโลได้เดินทางมาที่นี่ เมื่อครั้งการเดินทางเพื่อประกาศข่าวประเสริฐครั้งที่สอง และให้ปริสสิลลากับอาควิลลาอยู่ที่เมืองนี้[2] ส่วนนักบุญเปาโลเองได้เดินทางต่อไป ภายหลังได้มีโอกาสกลับมายังเมืองนี้อีกครั้ง และได้ทำการประกาศข่าวประเสริฐในเมืองนี้อยู่ระยะเวลาหนึ่ง ก่อนที่จะเกิดการจราจลในเมือง[3] เพราะวิหารเทพเจ้าในเมืองนั้นขาดรายได้ เนื่องจากนักบุญเปาโลเทศนาว่ารูปเคารพไม่มีความหมาย ประชาชนจึงไม่บริจาคเงินเข้าวิหารเทพเจ้าอารเทมิส[4] ส่งผลให้นักบุญเปาโลถูกบีบบังคับให้ออกจากเมืองไป
เอเฟซัส แตกต่างไปจากจดหมายฉบับอื่นที่นักบุญเปาโลเขียน เนื่องจากเนื้อหาในจดหมายไม่ได้เจาะจงถึงปัญหา หรือความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในคริสตจักร แต่นักบุญเปาโลเขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้น เพื่อช่วยให้ผู้อ่านเข้าใจถึงพระคุณของพระเจ้า แนวทางในการปฏิบัติต่อกันและกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดมุ่งหมายสูงสุดของพระเจ้าที่มีต่อมนุษย์ นักบุญเปาโลให้ความสำคัญกับความสามัคคีมาก โดยสรุปว่าคริสเตียนทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกันในพระเยซู จึงควรปฏิบัติต่อกันและกันด้วยความรักที่มีต่อกัน นอกจากนี้ นักบุญเปาโลยังได้เขียนเกี่ยวกับคริสตจักร ที่ไม่ใช่อาคารหรือสิ่งก่อสร้าง แต่หมายถึงคริสตจักรที่เป็นการอยู่ร่วมกันของกลุ่มคริสเตียน ซึ่งภายในกลุ่มมีความแตกต่างกันทั้งทางอายุ ฐานะ เชื้อชาติ ฯลฯ แต่สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข
นักบุญเปาโลมีวัตถุประสงค์อยู่ 3 ประการในการเขียนพระธรรมเล่มนี้ ประการแรกคือ ต้องการเน้นให้ผู้อ่านทราบถึงความคิดรวบยอดของความรอดที่มาจากพระเจ้า[5] คือพระเจ้าทรงรักมนุษย์ จึงประทานความรอดผ่านทางความเชื่อในพระเยซู
ประการที่สอง คือ นักบุญเปาโลต้องการอธิบายว่า ไม่ว่าจะเป็นชาวยิวหรือชาวต่างชาติก็สามารถรับความรอดได้เหมือนกัน[6] เพราะทุกคนเหมือนกันในสายพระเนตรของพระเจ้า ความรักจากพระเจ้าไม่ได้เลือกเชื้อชาติหรือสีผิว
ประการสุดท้าย นักบุญเปาโลต้องการสอนเรื่องการดำเนินชีวิตคริสเตียนที่ดี โดยกล่าวถึงคริสเตียนที่อยู่ในสถานะต่างๆว่า ควรจะปฏิบัติต่อผู้ที่อยู่ในอีกสถานะหนึ่งอย่างไร เช่น การปฏิบัติตัวระหว่างสามีและภรรยา[7] ระหว่างบุตรและบิดามารดา[8] ระหว่างทาสและนายของตน[9] เป็นต้น
โครงร่าง
1. ลักษณะอันทรงสิริของความรอด 1:1 - 23
2. เอกภาพของทุกคนที่เชื่อในพระคริสต์ 2:1 - 22
3. ความลี้ลับแห่งความรักของพระคริสต์ 3:1 - 21
4. ลักษณะชีวิตคริสเตียน 4:1 - 6:24
อ้างอิง
Thai Holy Bible, Thailand Bible Society, 1998
Walter A. Elwell, The Pocket Bible Handbook, Harold Shaw Publisher, 1997
ดูเพิ่ม