ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หนังใหญ่"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ล เพิ่มหมวดหมู่:วัฒนธรรมไทย ด้วยสจห. |
Luckas-bot (คุย | ส่วนร่วม) ล โรบอต เพิ่ม: de:Nang Yai |
||
บรรทัด 23: | บรรทัด 23: | ||
[[หมวดหมู่:วัฒนธรรมไทย]] |
[[หมวดหมู่:วัฒนธรรมไทย]] |
||
{{โครงบันเทิง}} |
{{โครงบันเทิง}} |
||
[[de:Nang Yai]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:00, 11 มีนาคม 2553
หนังใหญ่ คือมหรสพที่แพร่หลายของคนไทยอีกอย่างหนึ่ง ตัวหนังจะใช้แผ่นหนังวัวฉลุเป็นรูปตัวละครในเรื่องรามเกียรติ์ และมีไม้ผูกทาบตัวหนังไว้ทั้งสองข้าง เพื่อให้ตัวหนังตั้งตรงไม่งอ และทำให้มีคันยื่นลงมาใต้ตัวหนังเป็นสองข้างสำหรับจับถือและยกได้ถนัด สถานที่เล่นจะปลูกโรงผ้าใช้ผ้าขาวคาดเป็นจอ ส่วนด้านหลังจอจะจุดไต้และก่อไฟไว้ เพื่อให้แสงทำให้เห็นเงาตัวหนังซึ่งมีลวดลายวิจิตรมาติดอยู่ที่จอผ้าขาว และการเชิดนั้นคนเชิดต้องเต้นไปตามจังหวะดนตรีและบทพากย์บทเจรจาด้วย การแสดงโขนก็ประกอบไปด้วยการพากย์ เจรจา ขับร้อง และการเต้นทำท่าตามบทพากย์ จึงกล่าวได้ว่าโขนนำเอาการพากย์ เจรจา และท่าทางการเต้นการแสดงมาจากหนังใหญ่
ประเภทของตัวหนังใหญ่
ตัวหนังใหญ่สามารถแบ่งได้เป็น ประเภทใหญ่ ๆ ได้แก่ [1]
- หนังเดี่ยว คือ มีตัวละครตัวเดียว ไม่มีภาพอื่นเป็นองค์ประกอบ ได้แก่
- หนังเจ้า หรือ หนังครู ใช้สำหรับพิธีไหว้ครู ไม่ใช้แสดง ปกติมี 3 ตัวคือ หนังฤๅษี หนังพระอิศวร และ หนังพระนารายณ์
- หนังเฝ้า หรือ หนังไหว้ เป็นตัวละคร ทั้งมนุษย์ ยักษ์ ลิง ทำท่าประนมมือ ใช้แสดงตอนเข้าเฝ้า
- หนังคเนจร หรือ หนังเดิน เป็นตัวละครทำท่าเดิน หรือ ลิงทำท่าย่อง
- หนังง่า หรือ หนังเหาะ แสดงท่าเหาะ หรือ ยกขาข้างหนึ่ง แยกได้เป็น หนังโก่งและหนังแผลง คือ ทำท่าโก่งหรือแผลงศร ด้วย
- หนังเรื่อง คือ หนังขนาดใหญ่ที่มีภาพอื่นๆ เป็นองค์ประกอบ หรือ มีตัวละครมากกว่าหนึ่งตัว ได้แก่
- หนังเมือง มีตัวละครตัวเดียว หรือหลายตัว ประกอบด้วยภาพสถานที่เช่น พลับพลา หรือ ราชวัง
- หนังจับ หรือ หนังรบ เป้นตัวละครสองตัวขึ้นไปทำท่ารบกัน
- หนังที่แตกต่างจากสองประเภทข้างต้น ได้แก่
- หนังเบ็ดเตล็ด คือหนังที่จัดท่าทางพิเศษ เช่น หนังรถ ตัวละครนั่งบนราชรถ
อ้างอิง
- ↑ นิตยสารสารคดี ฉบับที่ 45 ปีที่ 4 เดือน พฤศจิกายน พ.ศ. 2531 หน้า 148