ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อิชิมารุ งิน"
ล ย้อนการแก้ไขที่อาจเป็นการทดลอง หรือก่อกวนด้วยบอต ไม่ควรย้อน? แจ้งที่นี่ |
|||
บรรทัด 18: | บรรทัด 18: | ||
== ลักษณะ/อุปนิสัย == |
== ลักษณะ/อุปนิสัย == |
||
งิน เป็นชายร่างผอมสูง ตาตี่ ผมสีเงิน ใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาภายใต้ความโหดเหี้ยม เขาเป็นคนลึกลับ ไม่สามารถอ่านความคิดของเขาออกได้ และมักจะทำอะไรไปโดยไม่บอกกล่าวใคร งินรักรันงิคุ |
งิน เป็นชายร่างผอมสูง ตาตี่ ผมสีเงิน ใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาภายใต้ความโหดเหี้ยม เขาเป็นคนลึกลับ ไม่สามารถอ่านความคิดของเขาออกได้ และมักจะทำอะไรไปโดยไม่บอกกล่าวใคร งินรักรันงิคุ หน้าเอ๋อ |
||
== ประวัติ == |
== ประวัติ == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:21, 7 กุมภาพันธ์ 2553
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ตัวละคร เทพมรณะ | |
---|---|
ไฟล์:Ichimaru Gin.jpg | |
อิชิมารุ งิน | |
อาชีพ | อดีตยมทูต หัวหน้าหน่วยที่ 3, รองหัวหน้าอารันคาร์ |
วันเกิด | 10 กันยายน |
สีผม | สีขาว |
สีตา | สีแดง |
ส่วนสูง | 185 เซนติเมตร |
น้ำหนัก | 69 กิโลกรัม |
ดาบฟันวิญญาณ | ชินโซ |
พากย์เสียงโดย | โคจิ ยูสะ |
อิชิมารุ งิน ญี่ปุ่น: 市丸 ギン; โรมาจิ: Ichimaru Gin ตัวละครการ์ตูนจากเรื่องเทพมรณะ เป็นอดีตยมทูตหัวหน้าหน่วยที่ 3 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์ ปัจจุบันเป็นรองหัวหน้าฝั่งอารันคาร์
ลักษณะ/อุปนิสัย
งิน เป็นชายร่างผอมสูง ตาตี่ ผมสีเงิน ใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาภายใต้ความโหดเหี้ยม เขาเป็นคนลึกลับ ไม่สามารถอ่านความคิดของเขาออกได้ และมักจะทำอะไรไปโดยไม่บอกกล่าวใคร งินรักรันงิคุ หน้าเอ๋อ
ประวัติ
งิน ในตอนเด็กนั้นอาศัยอยู่ที่เมืองลูคอน ได้เจอกับมัตสึโมโตะ รันงิคุที่กำลังนอนหมดสติอยู่ เขาจึงให้ผลไม้เธอ โดยเขาได้บอกกับรันงิคุว่าวันที่รันงิคุพบเจอเขา คือ วันเกิดของเธอ จากนั้นวันต่อมาเข้าได้หายตัวไป โดยอิชิมารุนั้นได้เข้าสังกัดหน่วยที่ 5 โดนดำรงตำแหน่งเป็นรองหัวหน้า และมีไอเซ็น โซสึเกะเป็นหัวหน้าหน่วย ต่อมาด้วยความสามารถของเขาจึงได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าหน่วยที่ 3
- วันเกิด / 10 กันยายน
- ส่วนสูง / 185 เซนติเมตร
- น้ำหนัก / 69 กิโลกรัม
- ดาบฟันวิญญาณ / ชินโซ
- คำปลดปล่อย / “เล็งสังหาร ชินโซ”
- ความชอบส่วนตัว / สังเกตพฤติกรรมมนุษย์
- ความถนัดส่วนตัว / ร้อยด้ายผ่านเข็ม
- อาหาร / อาหารที่ชอบ - ลูกพลับตากแห้ง
- อาหารที่ไม่ชอบ - มันตากแห้ง
- การพักผ่อนสบายๆในวันหยุด / เดินเล่น
ความสามารถในการรบ
- พลังโจมตี 80
- พลังป้องกัน 80
- การเคลื่อนไหว 80
- วิถีมาร/แรงกดดันวิญญาณ 80
- ภูมิปัญญา 80
- พลังกาย 80
เป็นคนที่มีพลังในระดับสมดุลในทุกด้าน จึงถนัดในการต่อสู้ทุกรูปแบบ
บทบาท
ภาคโซลโซไซตี้
อิชิมารุ งิน ได้พบจิดันโบที่กำลังเปิดประตูให้พวกอิจิโกะเข้าไปในเซย์เรย์เทย์ เขาจึงฟันแขนจิดันโบ และได้ต่อสู้กับอิจิโกะ ซึ่งเขาก็สามารถขับไล่พวกอิจิโกะออกไปจากเซย์เรย์เทย์ได้ ต่อมาเขาได้ถูกหัวหน้าใหญ่ยามาโมโตะตำหนิที่ปล่อยให้เรียวกะอย่างพวกอิจิโกะหนีไป แต่สุดท้ายก็ไม่เอาความ จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน ไอเซ็นได้พูดคุยกับอิชิมารุอย่างมีลับลมคมใน จนะกระทั่งไอเซ็นถูกฆ่าตาย ขณะนั้นฮินาโมริเศร้าเสียใจอย่างมาก เธอคิดว่าเป็นฝีมือของอิชิมารุ จึงได้พลั้งดาบใส่ แต่ถูกคิระขัดขวางเอาไว้ ทั้งสองได้ต่อสู้กันจนกระทั่งหัวหน้าฮิตสึกายะเข้ามาห้ามปราม ต่อมาเมื่อฮินาโมริได้แหกคุกออกมาและกำลังจะทำร้ายหัวหน้าฮิตสึกายะ อิชิมารุได้มองทั้งสองคนที่กำลังต่อสู้แล้วยิ้ม หัวหน้าฮิตสึกายะจึงได้เข้าต่อสู้กับหัวหน้าอิชิมารุ แต่ดาบของอิชิมารุได้พลั้งจะแทงฮินาโมริเข้า แต่โชคดีที่มัตสึโมโตะขวางไว้ทัน ต่อมาขณะที่ฮินาโมริสะกดรอยฮิตสึกายะไปที่ 46 วังกลาง อิชิมารุที่ตามหลังมาจึงได้พาฮินาโมริไปหาหัวหน้าไอเซ็น จากนั้นก็ยืนดูไอเซ็นฆ่าฮินาโมริ จนเมื่อความจริงเปิดเผยจึงได้หายตัวที่ไปเนินโซเคียคุ และได้บอกความจริงของแผนการจนหมด หลังจากไอเซ็นนำลูกแก้วโฮเคียขุออกมาจากตัวของลูเคียแล้ว อิชิมารุก็ได้ปลดปล่อยดาบเพื่อจะฆ่าลูเคีย แต่โชคดีที่เบียคุยะเข้ามาขวางไว้ แต่สุดท้ายพวกไอเซ็นก็หนีไปได้
ภาคอารันคาร์
หลังจากโทเซ็นได้ลงโทษกริมจอว์ที่บุกโลกมนุษย์โดยพลการ หลังจากลงโทษเสร็จไอเซ็นเดินออกมา อิชิมารุได้พูดกับไอเซ็นว่าปั่นหัวลูกน้องอยู่หรือ แต่ไอเซ็นก็นิ่งเฉยพร้อมบอกว่าพวกนั้นก็เป็นเพียงแค่กิลเลี่ยน แล้วก็บอกกับอิชิมารุว่าจะทำการคัดวาสโตรเด้เพื่อให้เป็นเอสปาดาใหม่ก็ได้
ดาบฟันวิญญาณ
ขั้นต้น (ชิไค)
- ชื่อ : ชินโซ ญี่ปุ่น: 神鎗; โรมาจิ: Shinso; ทับศัพท์: หอกเทวะ
- คำปลดปล่อย : เล็งสังหารญี่ปุ่น: 射殺せ; โรมาจิ: ikorose
- ลักษณะ : รูปแบบที่ 1ดาบจะสั้นไม่เปลี่ยนรูปร่าง แต่เมื่อเล็งไปที่ศัตรูดาบจะยาว
รูปแบบที่ 2 เอาดาบพุ่งลงดิน ดาบจะโผล่ขึ้นมาหลายเล่มจากพื้นดินบนตัวศัตรู
- ความสามารถ : ดาบจะยาวเข้าพุ่งหาศัตรู
ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บังไค)
- ยังไม่ปรากฏ
ลับสุดยอด
พลับตากแห้งนั้นเป็นของโปรดของงินตั้งแต่สมัยเด็ก ที่ทำการของหน่วยที่สามนั้นมีต้นพลับที่งินปลูกเองอยู่ แล้วพอทำพลับตากแห้งเสร็จก็แจกจ่ายให้กับหน่วยอื่นๆ ส่วนมันตากแห้งนั้น พอมองแล้วเจ้าตัวนึกว่าพลับตากแห้ง แต่พอกินไปแล้วกลับเป็นมันตากแห้ง จึงเกลียดด้วยเหตุนี้