ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อิชิมารุ งิน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Tobiume~thwiki (คุย | ส่วนร่วม)
JBot (คุย | ส่วนร่วม)
ย้อนการแก้ไขที่อาจเป็นการทดลอง หรือก่อกวนด้วยบอต ไม่ควรย้อน? แจ้งที่นี่
บรรทัด 18: บรรทัด 18:


== ลักษณะ/อุปนิสัย ==
== ลักษณะ/อุปนิสัย ==
งิน เป็นชายร่างผอมสูง ตาตี่ ผมสีเงิน ใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาภายใต้ความโหดเหี้ยม เขาเป็นคนลึกลับ ไม่สามารถอ่านความคิดของเขาออกได้ และมักจะทำอะไรไปโดยไม่บอกกล่าวใคร งินรักรันงิคุ รันงิคุนมโต !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
งิน เป็นชายร่างผอมสูง ตาตี่ ผมสีเงิน ใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาภายใต้ความโหดเหี้ยม เขาเป็นคนลึกลับ ไม่สามารถอ่านความคิดของเขาออกได้ และมักจะทำอะไรไปโดยไม่บอกกล่าวใคร งินรักรันงิคุ หน้าเอ๋อ


== ประวัติ ==
== ประวัติ ==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 22:21, 7 กุมภาพันธ์ 2553

ตัวละคร เทพมรณะ
ไฟล์:Ichimaru Gin.jpg
อิชิมารุ งิน
อาชีพ อดีตยมทูต หัวหน้าหน่วยที่ 3,
รองหัวหน้าอารันคาร์
วันเกิด 10 กันยายน
สีผม สีขาว
สีตา สีแดง
ส่วนสูง 185 เซนติเมตร
น้ำหนัก 69 กิโลกรัม
ดาบฟันวิญญาณ ชินโซ
พากย์เสียงโดย โคจิ ยูสะ

อิชิมารุ งิน ญี่ปุ่น: 市丸 ギンโรมาจิIchimaru Gin ตัวละครการ์ตูนจากเรื่องเทพมรณะ เป็นอดีตยมทูตหัวหน้าหน่วยที่ 3 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์ ปัจจุบันเป็นรองหัวหน้าฝั่งอารันคาร์

ลักษณะ/อุปนิสัย

งิน เป็นชายร่างผอมสูง ตาตี่ ผมสีเงิน ใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาภายใต้ความโหดเหี้ยม เขาเป็นคนลึกลับ ไม่สามารถอ่านความคิดของเขาออกได้ และมักจะทำอะไรไปโดยไม่บอกกล่าวใคร งินรักรันงิคุ หน้าเอ๋อ

ประวัติ

งิน ในตอนเด็กนั้นอาศัยอยู่ที่เมืองลูคอน ได้เจอกับมัตสึโมโตะ รันงิคุที่กำลังนอนหมดสติอยู่ เขาจึงให้ผลไม้เธอ โดยเขาได้บอกกับรันงิคุว่าวันที่รันงิคุพบเจอเขา คือ วันเกิดของเธอ จากนั้นวันต่อมาเข้าได้หายตัวไป โดยอิชิมารุนั้นได้เข้าสังกัดหน่วยที่ 5 โดนดำรงตำแหน่งเป็นรองหัวหน้า และมีไอเซ็น โซสึเกะเป็นหัวหน้าหน่วย ต่อมาด้วยความสามารถของเขาจึงได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าหน่วยที่ 3

  • วันเกิด / 10 กันยายน
  • ส่วนสูง / 185 เซนติเมตร
  • น้ำหนัก / 69 กิโลกรัม
  • ดาบฟันวิญญาณ / ชินโซ
  • คำปลดปล่อย / “เล็งสังหาร ชินโซ”
  • ความชอบส่วนตัว / สังเกตพฤติกรรมมนุษย์
  • ความถนัดส่วนตัว / ร้อยด้ายผ่านเข็ม
  • อาหาร / อาหารที่ชอบ - ลูกพลับตากแห้ง
  • อาหารที่ไม่ชอบ - มันตากแห้ง
  • การพักผ่อนสบายๆในวันหยุด / เดินเล่น

ความสามารถในการรบ

  • พลังโจมตี 80
  • พลังป้องกัน 80
  • การเคลื่อนไหว 80
  • วิถีมาร/แรงกดดันวิญญาณ 80
  • ภูมิปัญญา 80
  • พลังกาย 80

เป็นคนที่มีพลังในระดับสมดุลในทุกด้าน จึงถนัดในการต่อสู้ทุกรูปแบบ

บทบาท

ภาคโซลโซไซตี้

อิชิมารุ งิน ได้พบจิดันโบที่กำลังเปิดประตูให้พวกอิจิโกะเข้าไปในเซย์เรย์เทย์ เขาจึงฟันแขนจิดันโบ และได้ต่อสู้กับอิจิโกะ ซึ่งเขาก็สามารถขับไล่พวกอิจิโกะออกไปจากเซย์เรย์เทย์ได้ ต่อมาเขาได้ถูกหัวหน้าใหญ่ยามาโมโตะตำหนิที่ปล่อยให้เรียวกะอย่างพวกอิจิโกะหนีไป แต่สุดท้ายก็ไม่เอาความ จนกระทั่งเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉิน ไอเซ็นได้พูดคุยกับอิชิมารุอย่างมีลับลมคมใน จนะกระทั่งไอเซ็นถูกฆ่าตาย ขณะนั้นฮินาโมริเศร้าเสียใจอย่างมาก เธอคิดว่าเป็นฝีมือของอิชิมารุ จึงได้พลั้งดาบใส่ แต่ถูกคิระขัดขวางเอาไว้ ทั้งสองได้ต่อสู้กันจนกระทั่งหัวหน้าฮิตสึกายะเข้ามาห้ามปราม ต่อมาเมื่อฮินาโมริได้แหกคุกออกมาและกำลังจะทำร้ายหัวหน้าฮิตสึกายะ อิชิมารุได้มองทั้งสองคนที่กำลังต่อสู้แล้วยิ้ม หัวหน้าฮิตสึกายะจึงได้เข้าต่อสู้กับหัวหน้าอิชิมารุ แต่ดาบของอิชิมารุได้พลั้งจะแทงฮินาโมริเข้า แต่โชคดีที่มัตสึโมโตะขวางไว้ทัน ต่อมาขณะที่ฮินาโมริสะกดรอยฮิตสึกายะไปที่ 46 วังกลาง อิชิมารุที่ตามหลังมาจึงได้พาฮินาโมริไปหาหัวหน้าไอเซ็น จากนั้นก็ยืนดูไอเซ็นฆ่าฮินาโมริ จนเมื่อความจริงเปิดเผยจึงได้หายตัวที่ไปเนินโซเคียคุ และได้บอกความจริงของแผนการจนหมด หลังจากไอเซ็นนำลูกแก้วโฮเคียขุออกมาจากตัวของลูเคียแล้ว อิชิมารุก็ได้ปลดปล่อยดาบเพื่อจะฆ่าลูเคีย แต่โชคดีที่เบียคุยะเข้ามาขวางไว้ แต่สุดท้ายพวกไอเซ็นก็หนีไปได้

ภาคอารันคาร์

หลังจากโทเซ็นได้ลงโทษกริมจอว์ที่บุกโลกมนุษย์โดยพลการ หลังจากลงโทษเสร็จไอเซ็นเดินออกมา อิชิมารุได้พูดกับไอเซ็นว่าปั่นหัวลูกน้องอยู่หรือ แต่ไอเซ็นก็นิ่งเฉยพร้อมบอกว่าพวกนั้นก็เป็นเพียงแค่กิลเลี่ยน แล้วก็บอกกับอิชิมารุว่าจะทำการคัดวาสโตรเด้เพื่อให้เป็นเอสปาดาใหม่ก็ได้

ดาบฟันวิญญาณ

ขั้นต้น (ชิไค)

รูปแบบที่ 2 เอาดาบพุ่งลงดิน ดาบจะโผล่ขึ้นมาหลายเล่มจากพื้นดินบนตัวศัตรู

  • ความสามารถ : ดาบจะยาวเข้าพุ่งหาศัตรู

ขั้นปลดปล่อยสวัสดิกะ (บังไค)

  • ยังไม่ปรากฏ


ลับสุดยอด

พลับตากแห้งนั้นเป็นของโปรดของงินตั้งแต่สมัยเด็ก ที่ทำการของหน่วยที่สามนั้นมีต้นพลับที่งินปลูกเองอยู่ แล้วพอทำพลับตากแห้งเสร็จก็แจกจ่ายให้กับหน่วยอื่นๆ ส่วนมันตากแห้งนั้น พอมองแล้วเจ้าตัวนึกว่าพลับตากแห้ง แต่พอกินไปแล้วกลับเป็นมันตากแห้ง จึงเกลียดด้วยเหตุนี้