ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กรรณะ"

กรรณะได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ใจบุญสุนทานอย่างหาที่เปรียบได้ยาก วันที่เขาได้รับการแต่งตังเป็นอังคราชา เขาปฏิญาณว่าทุกเที่ยงวัน ในเวลาที่เขาบูชาสุริยะเทพ เขาจะอนุญาตในประชาชนมารับบริจาคทานจากเขา โดยไม่มีครั้งใดที่เขาจะไห้ไครกลับให้ใครกลับบ้านมือเปล่า กรรณะเป็นเพื่อนแท้ เป็นคนจริงใจและเป็นลูกผู้ชายตัวจริง จนมีคนกล่าวว่า มิตรภาพของพระกฤษณะกับอรชุนยิ่งใหญ่กว่ามิตรภาพในใดในโลก ยกเว้นแต่มิตรภาพของทุรโยธน์และกรรณะ ถึงจะไม่เห็นด้วยในการไช้ใช้วิธีสกปรกในการกำจัดศัตรู ในฐานะนักรบ เขาเป็นผู้กล้า เด็ดเดี่ยว และเป็นนักการทหารที่มีความสามารถ หลังจากที่ปาณฑพต้องถูกเนรเทศไปอยู่ป่า กรรณะช่วยทุรโยธน์ทำพิธีราชสูรยะโดยยกทัพไปพิชิตแค้วนแคว้นต่างๆไห้ ให้มาอยู่ไต้ใต้การปกครองของเการพ แต่บางครั้งเขาก็ถูกมองว่าเป็นคนอาฆาตแค้น และเป็นแม่ทัพผู้โหดเหี้ยม เห็นได้จากการที่เขาร่วมรุมสังหาร อภิมันยุที่ไร้ทางสู้ เขายังเป็นคนแข็งกร้าว ที่เลือกจะทำสงครามมากกว่าการไช้ใช้สันติวิธี หรือการเจรจา

เรื่องราวการเสียชีวิตของกรรณะมีสองรูปแบบ หนึ่งคือเขาตายทันทีหลังจากอรชุนยิงศรอันจาลิกา (หัวลูกศรทรงจันทร์เสี้ยว) ตัดศีรษะเขา เขาถูกเปิดเผยว่าเป็นพี่คนโตของปาณฑพหลังสงครามสิ้นสุดโดยกุนตี อีกรูปแบบหนึ่งคือเขานอนรอความตายต่อไป หลังสงครามสิ้นสุด สุริยะเทพแปลงกายเป็นขอทานมาหากรรณะที่กำลังจะตาย ขอทานจำแลงขอบริจาคทานจากเขา กรรณะตอบว่า เราหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ไม่มีอะไรจะไห้ให้อีกแล้ว ขอทานตอบกลับไปว่า ในปากของเธอ มีฟันทองอยู่ นึกได้ดังนั้นกรรณะไม่รีรอ เอาก้อนหินกระแทกปากและเอาฟันทองที่หลุดร่วงไห้ให้ขอทานไป สุริยะเทพซึ้งในน้ำใจของกรรณะและพาเขาขึ้นสวรรค์