ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ถนนคนเดิน"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล โรบอต เพิ่ม: fr:Rue piétonne |
||
| บรรทัด 19: | บรรทัด 19: | ||
[[en:Pedestrian mall]] |
[[en:Pedestrian mall]] |
||
[[fr:Rue piétonne]] |
|||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:28, 18 กันยายน 2552
ถนนคนเดิน (อังกฤษ: Pedestrian mall) เป็นการใช้พื้นที่ถนนสำหรับการจัดกิจกรรม อาจมีการปิดการจราจรชั่วคราว หรือถาวร เพื่อให้คนเดินเท้าสามารถใช้พื้นที่ถนนในการทำกิจกรรมต่างๆได้ เช่น เป็นที่จัดงานทางด้านวัฒนธรรม การแสดง ขายสินค้า ขายอาหาร งานพาเรด ตัวอย่างถนนที่มีการจัดเป็นถนนคนเดินในกรุงเทพฯ เช่น ถนนสีลม, ถนนข้าวสาร, ถนนพระอาทิตย์, ถนนพระจันทร์, ซอยประชานฤมิตร (ตรอกข้าวหลาม), ถนนเยาวราช, ถนนราชดำเนิน, ฯลฯ นอกจากกรุงเทพแล้ว ต่างจังหวัดยังมีถนนคนเดินอีกเป็นจำนวนมาก เช่น ถนนข้าวเหนียว จังหวัดอุดรธานี ข่วงประตูท่าแพ จังหวัดเชียงใหม่ และ ถนนธนารักษ์ จังหวัดนครศรีธรรมราช เป็นต้น
แนวคิด
แนวความคิดถนนคนเดินในประเทศไทยเริ่มต้นในสมัยที่ ดร.พิจิตต รัตตกุล เป็นผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ราวปี พ.ศ. 2540 และเป็นที่นิยมอย่างสูงสุด ในช่วงปี พ.ศ. 2544-2545 เกิดโครงการถนนสายวัฒนธรรมสายต่างๆ ทั่วประเทศ
รูปภาพ
-
ซอยประชานฤมิตร หรือตรอกข้าวหลาม ขณะจัดงานถนนสายไม้
-
ถนนเยาวราชเมื่อมีการจัดเป็นพื้นที่ถนนคนเดิน -
ถนนสีลมเมื่อครั้งจัดเป็นถนนคนเดิน โดยใช้ชื่อว่า "โครงการ 7 มหัศจรรย์ที่สีลม" (7 Wonders @ Silom Street) ในปี 2544
-
ถนนอาทิตย์เมื่อครั้งจัดเป็นถนนคนเดิน
