ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษาแอราเมอิก"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Loveless (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต แก้ไข: de:Aramäische Sprachen
Saeng Petchchai (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 63: บรรทัด 63:
[[หมวดหมู่:ภาษาโบราณในทวีปเอเชีย|อราเมอิก]]
[[หมวดหมู่:ภาษาโบราณในทวีปเอเชีย|อราเมอิก]]
[[หมวดหมู่:ภาษาสูญพันธุ์|อราเมอิก]]
[[หมวดหมู่:ภาษาสูญพันธุ์|อราเมอิก]]
[[หมวดหมู่:ภาษาอราเมอิก| ]]

[[af:Aramees]]
[[af:Aramees]]
[[an:Idioma arameu]]
[[an:Idioma arameu]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:37, 11 สิงหาคม 2552

ภาษาอราเมอิก
ארמית Arāmît อระมิต , ܐܪܡܝܐ Ārāmāyâ อะระมะยะ
ออกเสียง/arɑmiθ/, /arɑmit/,
/ɑrɑmɑjɑ/, /ɔrɔmɔjɔ/
ประเทศที่มีการพูดอาร์เมเนีย, อาเซอร์ไบจาน, อินเดีย (สมัยพระเจ้าอโศกมหาราช), อิหร่าน, อิรัก, อิสราเอล, ปาเลสไตน์, ประเทศจอร์เจีย, เลบานอน, รัสเซีย, ซีเรีย, ตุรกี
ภูมิภาคตลอดตะวันออกกลาง, เอเชียกลาง, ยุโรป, สหรัฐอเมริกา และ ออสเตรเลีย
จำนวนผู้พูด445,000 คน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา
ระบบการเขียนอักษรอราเมอิก, อักษรซีเรียค, อักษรฮีบรู, อักษรมันดาอิก
รหัสภาษา
ISO 639-2arc
ISO 639-3มีหลากหลาย:
arc – ภาษาอราเมอิก (ตายแล้ว)
aii – ภาษาอราเมอิกใหม่อัสซีเรีย
aij – ภาษาลิชานิด โนชาน
amw – ภาษาอราเมอิกใหม่ตะวันตก
bhn – ภาษาอราเมอิกใหม่โบห์ตัน
bjf – ภาษาอราเมอิกใหม่บาร์ซานีของชาวยิว
cld – ภาษาอราเมอิกใหม่คัลเดีย
hrt – ภาษาเฮทเตวิน
huy – ภาษาฮูลัวลา
kqd – ภาษากอย ซันจัก ซูรัต
lhs – ภาษามลาห์โซ
lsd – ภาษาลิชานา เดนี
mid – ภาษามันดาอิกใหม่
myz – ภาษามันดาอิกคลาสสิก
sam – ภาษาอราเมอิกซามาริทัน
syc – ภาษาซีเรียค (คลาสสิก)
syn – ภาษาเซยานา
tmr – ภาษาอราเมอิกบาบิโลเนียของชาวยิว
trg – ภาษาลิชาน ดิดาน
tru – ภาษาตูโรโย

ภาษาอราเมอิก เป็นภาษาตระกูลเซมิติกที่มีความเป็นมายาวนานกว่า 3,000 ปืเป็นภาษากลางของบริเวณตะวันออกใกล้ในช่วง 157 ปีก่อนพุทธศักราชถึง พ.ศ. 1243 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยภาษาอาหรับ ภาษาอราเมอิกโบราณเป็นภาษาหลักของจักรวรรดิเปอร์เซีย บาบิโลเนีย และอัสซีเรีย แพร่กระจายไปจนถึงกรีซและอินเดีย หลังจากพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชทำลายจักรวรรดิเปอร์เซีย ภาษาอราเมอิกกลายเป็นภาษาราชการของรัฐสำคัญๆในสมัยนั้น เมื่อมีการใช้พูดแพร่หลายจึงเกิดความแตกต่างเป็นสำเนียงตะวันตกและตะวันออก เป็นภาษาเริ่มต้นของหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลของดาเนียลและเอซรา และเป็นภาษาหลักในทัลมุด เชื่อกันว่าภาษาอราเมอิกเป็นภาษาแม่ของพระเยซู ภาษาอราเมอิกใหม่ยังคงใช้พูดเป็นภาษาแม่ โดยเฉพาะในหมู่ชาวอัสซีเรีย

ภาษาอราเมอิกเป็นภาษาสำคัญภาษาหนึ่งของชาวยิว ปรากฏในม้วนหนังสือแห่งทะเลสาบเดดซี ยังคงใช้ในพิธีสวดของชุมชนชาวคริสต์ในซีเรีย เลบานอน และอิรัก ยังคงใช้พูดโดยคนกลุ่มเล็กๆในอิหร่าน อาร์เมเนีย จอร์เจีย ซีเรีย และอิรัก โดยทั่วไปปัจจุบันเขียนด้วยอักษรซีเรียค แต่สามารถเขียนด้วยอักษรละติน อักษรฮีบรู และอักษรซีริลลิกได้

สำเนียง

ภาษาอราเมอิกอยู่ในตระกูลแอฟโฟร-เอเชียติก สาขาเซมิติก สาขาย่อยเซมิติกตะวันออกเฉียงเหนือ อยู่ในสาขาเดียวกับภาษาคานาอันไนต์และภาษาฮีบรู แต่ละสำเนียงของภาษาอราเมอิกมีการออกเสียงต่างกันออกไป มีหน่วยพื้นฐานของเสียงต่างกันถึง 25 - 40 หน่วยเสียง โดยสำเนียงเก่าจะมีเสียงมากกว่าสำเนียงใหม่ ตัวอย่างเช่น การออกเสียงภาษาอราเมอิกของชาวยิวจะไม่มีลำดับของพยัญชนะที่เน้นเสียง สำเนียงต่างๆมักเกิดจากจากการยืมคำและอิทธิพลของภาษาข้างเคียงเช่น ภาษาอาหรับ ภาษาเคิร์ด ภาษาอาเซอรีและภาษาตุรกี

ไวยากรณ์

รากศัพท์ในภาษาอราเมอิกเป็นเช่นเดียวกับภาษากลุ่มเซมิติกทั่วไปคือเป็นรากศัพท์พยัญชนะสามตัว ซึ่งสื่อความหมายอย่างกว้าง เช่น k-t-b หมายถึงการเขียน เมื่อเพิ่มเสียงสระเข้าไประหว่างพยัญชนะจะได้ความหมายที่เปลี่ยนไป เช่น

  • Kṯāḇâ, ลายมือเขียน จารึก ตัวหนังสือ
  • Kṯāḇê, คัมภีร์ไบเบิล
  • Kāṯûḇâ, เลขานุการ
  • Kṯāḇeṯ, ฉันเขียนแล้ว
  • Eḵtûḇ, ฉันจะเขียน

คำนามแบ่งเป็นสองเพศคือบุรุษลึงค์และสตรีลึงค์ มีรูปเอกพจน์และพหูพจน์ รวมทั้งรูปทวิพจน์สำหรับนามที่ต้องอยู่เป็นคู่ ปัจจุบันนามทวิพจน์ค่อยๆหายไปจากภาษาอราเมอิกสมัยใหม่ คำนามและคำคุณศัพท์มีสามสถานะ ซึ่งใกล้เคียงกับการกในภาษาอื่น สถานะสัมบูรณ์ เป็นรูปแบบพื้นฐานของคำนาม (เช่น, kṯâḇâ, 'ลายมือเขียน') สถานะโครงสร้างเป็นรุปแบบที่ใช้กับวลีแสดงความเป็นเจ้าของ (เช่น, kṯāḇaṯ malkṯâ, ลายมือของพระราชินี) สถานะเน้นใช้เหมือนกับคำนำหน้านามในภาษาอังกฤษ (เช่น, kṯāḇtâ, ลายมือเขียน (เน้น)) ภาษาอราเมอิกไม่มีคำนำหน้านาม

คำกริยาในภาษาอราเมอิก เมื่อมีการเปลี่ยนรูปรากศัพท์จะทำให้หน้าที่ของคำเปลี่ยนไป เช่น รูปถูกกระทำ (eṯkṯeḇ, มันถูกเขียน), การเน้นหนัก (katteḇ, เขาสั่งให้เขียน'ความหมายกว้างขึ้น (aḵteḇ, เขาประพันธ์) หรือการรวมกันระหว่างหน้าที่ดังกล่าว มีสองกาลคือ กาลสมบูรณ์และกาลไม่สมบูรณ์ การเรียงประโยคโดยมากเป็นแบบกริยา-ประธาน-กรรม ภาษาอราเมอิกในเปอร์เซียเรียงประโยคแบบ ประธาน-กรร-กริยา แบบเดียวกับภาษาอัคคาเดีย ซึ่งเป็นอิทธพลมาจากภาษาเปอร์เซีย

อ้างอิง

แม่แบบ:Link FA

แม่แบบ:Link FA