ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สภาพผสมเข้ากันได้"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:56, 14 เมษายน 2552

สภาพผสมเข้ากันได้ เป็นคำที่ใช้ในทางเคมี เพื่ออธิบายสมบัติของของเหลวที่ผสมกันในทุกอัตราส่วน ทำให้เกิดสารละลายเนื้อเดียว ตามหลักการแล้ว สภาพผสมเข้ากันได้สามารถหมายถึงสารในสถานะอื่นก็ได้ (ของแข็งและแก๊ส) แต่จุดสนใจหลักอยู่ที่สภาพละลายได้ของของเหลวชนิดหนึ่ง ในของเหลวอีกชนิดหนึ่ง น้ำและเอทานอลเป็นตัวอย่างของสารที่สามารถผสมเข้ากันได้ในทุกอัตราส่วน

ในทางตรงข้าม สสารสองชนิดจะกล่าวว่าไม่สามารถผสมเข้ากันได้ ถ้าหากเมื่อผสมสารทั้งสองด้วยอัตราส่วนบางค่าแล้วไม่เกิดสารละลาย ตัวอย่างเช่น ไดเอทิลอีเทอร์เป็นสารที่ละลายได้ในน้ำพอสมควร แต่ตัวทำละลายทั้งสองไม่สามารถผสมเข้ากันได้ เนื่องจากไม่สามารถละลายได้ในทุกอัตราส่วน

บทความเคมีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

@@ บรรทัด 1: / บรรทัด 1: @@
 '''สภาพผสมเข้ากันได้''' เป็นคำที่ใช้ในทาง[[เคมี]] เพื่ออธิบายสมบัติของ[[ของเหลว]]ที่ผสมกันในทุกอัตราส่วน ทำให้เกิด[[สารละลาย]]เนื้อเดียว ตามหลักการแล้ว สภาพผสมเข้ากันได้สามารถหมายถึงสารใน[[สถานะ]]อื่นก็ได้ ([[ของแข็ง]]และ[[แก๊ส]]) แต่จุดสนใจหลักอยู่ที่[[สภาพละลายได้]]ของของเหลวชนิดหนึ่ง ในของเหลวอีกชนิดหนึ่ง [[น้ำ]]และ[[เอทานอล]]เป็นตัวอย่างของสารที่สามารถผสมเข้ากันได้ในทุกอัตราส่วน
-ในทางตรงข้าม สสารสองชนิดจะกล่าวว่าไม่สามารถผสมเข้ากันได้ ถ้าหากเมื่อผสมสารทั้งสองแล้วไม่เกิดสารละลายด้วยอัตราส่วนใด ๆ ตัวอย่างเช่น [[ไดเอทิลอีเทอร์]]เป็นสารที่ละลายได้ในน้ำพอสมควร แต่[[ตัวทำละลาย]]ทั้งสองไม่สามารถผสมเข้ากันได้ เนื่องจากไม่สามารถละลายได้ในทุกอัราส่วน
+ในทางตรงข้าม สสารสองชนิดจะกล่าวว่าไม่สามารถผสมเข้ากันได้ ถ้าหากเมื่อผสมสารทั้งสองด้วยอัตราส่วนบางค่าแล้วไม่เกิดสารละลาย ตัวอย่างเช่น [[ไดเอทิลอีเทอร์]]เป็นสารที่ละลายได้ในน้ำพอสมควร แต่[[ตัวทำละลาย]]ทั้งสองไม่สามารถผสมเข้ากันได้ เนื่องจากไม่สามารถละลายได้ในทุกอัตราส่วน
 [[หมวดหมู่:สมบัติทางเคมี]]