ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ยุทธการที่ดันบาร์ (ค.ศ. 1650)"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 28: | บรรทัด 28: | ||
* [[สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ]] |
* [[สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ]] |
||
* [[โอลิเวอร์ ครอมเวลล์]] |
* [[โอลิเวอร์ ครอมเวลล์]] |
||
[[หมวดหมู่:ยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษ|ดันบาร์]] |
|||
* [[สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 3]] |
* [[สงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 3]] |
||
* [[ฝ่ายรัฐสภา]] |
* [[ฝ่ายรัฐสภา]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:53, 17 มีนาคม 2552
ยุทธการดันบาร์ (ค.ศ. 1650) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สงครามสามอาณาจักรในสกอตแลนด์ | |||||||
“ครอมเวลล์ที่ดันบาร์” โดยแอนดรูว์ คาร์ริค เกาว์ | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
กลุ่มพันธสัญญาสกอตแลนด์ | ฝ่ายรัฐสภาอังกฤษ | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
เดวิด เลสลี ลอร์ดนิวอาร์ค | โอลิเวอร์ ครอมเวลล์ | ||||||
กำลัง | |||||||
14,000 (~9500 ทหารราบ, ~4500 ทหารม้า), ปืนใหญ่ 9 กระบอก[1] | 11,000 (~7500 ทหารราบ, ~3500 ทหารม้า) ไม่นับปืนใหญ่[2] | ||||||
ความสูญเสีย | |||||||
เสียชีวิต 3000 คน ถูกจับเป็นเชลย 10000 คน |
เสียชีวิต 20 คน บาดเจ็บ 58 คน |
ยุทธการดันบาร์ (ค.ศ. 1650) (อังกฤษ: Battle of Dunbar (1650)) ยุทธการดันบาร์เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1650 ที่ดันบาร์ในสกอตแลนด์และเป็นยุทธการในสงครามกลางเมืองอังกฤษครั้งที่ 3 ที่ฝ่ายรัฐสภาที่นำโดยโอลิเวอร์ ครอมเวลล์ได้รับชัยชนะต่อกองทัพสกอตแลนด์ที่นำโดยเดวิด เลสลี ลอร์ดนิวอาร์ค (David Leslie, Lord Newark) ที่มีความจงรักภักดีต่อสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษผู้ได้รับการสถาปนาให้เป็นพระมหากษัตริย์ของสกอตแลนด์เมื่อวันที่5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1649