ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โจฮอง"
ล จัดรูปแบบ +เก็บกวาดด้วยสจห. |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 27: | บรรทัด 27: | ||
}} |
}} |
||
'''โจฮอง''' (เฉาฟาง) เป็นราชโอรสเลี้ยง |
'''พระเจ้าโจฮอง''' (เฉาฟาง) เป็นพระราชโอรสเลี้ยงในพระเจ้า[[โจยอย]] มีฉายาว่าหลันชิง ไม่ทราบว่าเป็นบุตรใครมาแต่เดิม ขึ้นเสวยราชย์ต่อจากพระเจ้าโจยอยเมื่อพระชนมายุ 8 พรรษา โดยมีชื่อ[[โจซอง]] บุตร[[โจจิ๋น]]เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ |
||
โจฮองทรงมีนิสัยดื้อด้าน มัวเมาแต่สุรานารี |
พระเจ้าโจฮองทรงมีนิสัยดื้อด้าน มัวเมาแต่สุรานารี |
||
เมื่อเสวยราชย์ได้๑๐ปี [[สุมาอี้]]ทำรัฐประหารฆ่าโจซองเสีย แล้วตั้งตัวเป็นสมุหนายก คุมอำนาจไว้ทั้งหมด ครั้นสุมาอี้สิ้นชีพ [[สุมาสู]]ยึดอำนาจสืบต่อไปและ รุกรานพระเจ้าโจฮองหนักมือขึ้น พระเจ้าโจฮอง |
เมื่อเสวยราชย์ได้๑๐ปี [[สุมาอี้]]ทำรัฐประหารฆ่าโจซองเสีย แล้วตั้งตัวเป็น[[สมุหนายก]] คุมอำนาจไว้ทั้งหมด ครั้นสุมาอี้สิ้นชีพ [[สุมาสู]]ยึดอำนาจสืบต่อไปและ รุกรานพระเจ้าโจฮองหนักมือขึ้น พระเจ้าโจฮองทรงพระราชดำริจะโค่นอำนาจของสุมาสู แต่สุมาสูจับแผนการได้ จึงถอดเสียราชบัลลังก์ตั้งให้เป็น |
||
ฉีอ๋อง (ในสามก๊กไทยเรียกว่าเจอ่อง) ออกไปอยู่เสียหัวเมืองบ้านนอก อยู่ในราชสมบัติ 15 ปี ระหว่าง [[พ.ศ. 782]] (ค.ศ. 126) ถึง [[พ.ศ. 797]](ค.ศ. 254) |
ฉีอ๋อง (ในสามก๊กไทยเรียกว่าเจอ่อง) ออกไปอยู่เสียหัวเมืองบ้านนอก อยู่ในราชสมบัติ 15 ปี ระหว่าง [[พ.ศ. 782]] (ค.ศ. 126) ถึง [[พ.ศ. 797]](ค.ศ. 254) |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:43, 11 สิงหาคม 2551
บทความนี้ต้องการการจัดหน้า จัดหมวดหมู่ ใส่ลิงก์ภายใน หรือเก็บกวาดเนื้อหา ให้มีคุณภาพดีขึ้น คุณสามารถปรับปรุงแก้ไขบทความนี้ได้ และนำป้ายออก พิจารณาใช้ป้ายข้อความอื่นเพื่อชี้ชัดข้อบกพร่อง |
โจฮอง | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์วุย | |||||||||||||||
ประสูติ | พ.ศ. 774 | ||||||||||||||
สวรรคต | พ.ศ. 817 | ||||||||||||||
ทรงราชสมบัติช่วง | พ.ศ. 782 - พ.ศ. 797 | ||||||||||||||
จักรพรรดิองค์ก่อนหน้า | โจยอย | ||||||||||||||
จักรพรรดิองค์ถัดไป | โจมอ | ||||||||||||||
ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||||
อักษรจีนตัวเต็ม | 曹芳 | ||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 曹芳 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
พระนามรอง | หลันชิง |
พระเจ้าโจฮอง (เฉาฟาง) เป็นพระราชโอรสเลี้ยงในพระเจ้าโจยอย มีฉายาว่าหลันชิง ไม่ทราบว่าเป็นบุตรใครมาแต่เดิม ขึ้นเสวยราชย์ต่อจากพระเจ้าโจยอยเมื่อพระชนมายุ 8 พรรษา โดยมีชื่อโจซอง บุตรโจจิ๋นเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
พระเจ้าโจฮองทรงมีนิสัยดื้อด้าน มัวเมาแต่สุรานารี
เมื่อเสวยราชย์ได้๑๐ปี สุมาอี้ทำรัฐประหารฆ่าโจซองเสีย แล้วตั้งตัวเป็นสมุหนายก คุมอำนาจไว้ทั้งหมด ครั้นสุมาอี้สิ้นชีพ สุมาสูยึดอำนาจสืบต่อไปและ รุกรานพระเจ้าโจฮองหนักมือขึ้น พระเจ้าโจฮองทรงพระราชดำริจะโค่นอำนาจของสุมาสู แต่สุมาสูจับแผนการได้ จึงถอดเสียราชบัลลังก์ตั้งให้เป็น ฉีอ๋อง (ในสามก๊กไทยเรียกว่าเจอ่อง) ออกไปอยู่เสียหัวเมืองบ้านนอก อยู่ในราชสมบัติ 15 ปี ระหว่าง พ.ศ. 782 (ค.ศ. 126) ถึง พ.ศ. 797(ค.ศ. 254)
|- style="text-align: center; vertical-align: middle;"
| rowspan="1" style="width: 26%; background-color: inherit;" | พระเจ้าโจยอย
| rowspan="1" style="width: 4%;" |
| rowspan="1" style="width: 40%; padding: .5em 0; background-color: inherit;" | จักรพรรดิจีน
(พ.ศ. 782 - พ.ศ. 797)
| rowspan="1" style="width: 4%;" |
| rowspan="1" style="width: 26%; background-color: inherit;" | พระเจ้าโจมอ