ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อักษรมองโกเลีย"
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{รอการตรวจสอบ}} |
|||
เมื่อพ.ศ. 1751 [[เจงกิสข่าน]]รบชนะไนมันและนำอักษรอุยกูร์ ตาตาร์-ตอนกา ซึ่งต่อมาพัฒนาเป็น[[อักษรอุยกูร์]] มาเขียน[[ภาษามองโกเลีย]] อักษรอุยกูร์เหล่านี้มาจาก[[อักษรซอกเดีย]] ที่มาจาก[[อักษรอราเมอิก]]อีกต่อหนึ่ง |
เมื่อพ.ศ. 1751 [[เจงกิสข่าน]]รบชนะไนมันและนำอักษรอุยกูร์ ตาตาร์-ตอนกา ซึ่งต่อมาพัฒนาเป็น[[อักษรอุยกูร์]] มาเขียน[[ภาษามองโกเลีย]] อักษรอุยกูร์เหล่านี้มาจาก[[อักษรซอกเดีย]] ที่มาจาก[[อักษรอราเมอิก]]อีกต่อหนึ่ง |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 06:03, 13 มิถุนายน 2551
เมื่อพ.ศ. 1751 เจงกิสข่านรบชนะไนมันและนำอักษรอุยกูร์ ตาตาร์-ตอนกา ซึ่งต่อมาพัฒนาเป็นอักษรอุยกูร์ มาเขียนภาษามองโกเลีย อักษรอุยกูร์เหล่านี้มาจากอักษรซอกเดีย ที่มาจากอักษรอราเมอิกอีกต่อหนึ่ง
ระหว่างพ.ศ. 1800 – 2000 ภาษามองโกเลียเขียนด้วยอักษรจีน อักษรอาหรับและอักษรพัก-ปา ในช่วงที่ได้รับอิทธิพลจากสหภาพโซเวียต ภาษามองโกเลียเขียนด้วยอักษรละตินเมื่อ พ.ศ. 2474 และใช้อักษรซีริลลิกเมื่อ พ.ศ. 2480 ใน พ.ศ. 2484 รัฐบาลออกกฎหมายล้มเลิกอักษรมองโกเลีย แต่ได้มีการฟื้นฟูอักษรดังกล่าวอีกเมื่อ พ.ศ. 2537 ปัจจุบันมีการสอนการใช้อักษรนี้ในโรงเรียน ประชาชนราวครึ่งหนึ่งในมองโกเลียรู้อักษรนี้นิดหน่อยหรือไม่รู้เลย ส่วนใหญ่จะอ่านได้เฉพาะอักษรซีริลลิก อักษรมองโกเลียนี้ยังใช้อยู่ในเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ในประเทศจีน
อักษรนี้แยกสระและพยัญชนะออกจากกัน เขียนในแนวตั้งจากบนลงล่าง จากซ้ายไปขวา ซึ่งต่างจากอักษรที่เขียนในแนวตั้งอื่นๆที่มักจะเขียนจากขวาไปซ้าย อักษรมีรูปร่างต่างกันขึ้นกับตำแหน่างภายในคำ
อ้างอิง
- อักษรมองโกเลีย (อังกฤษ)