ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วากยสัมพันธ์"
ล ใส่ลิงก์ข้ามภาษาด้วยบอต |
|||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{รอการตรวจสอบ}} |
|||
{{ภาษาศาสตร์}} |
{{ภาษาศาสตร์}} |
||
ในทาง[[ภาษาศาสตร์]] '''วากยสัมพันธ์''' หมายถึง การศึกษาว่าด้วยกฏของความสัมพันธ์ของแบบแผนองค์ประกอบของประโยคในภาษา อันเป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ของภาษา ในภาษาไทย "วากยสัมพันธ์" เป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ไทยที่กำหนดขึ้นเป็นหนึ่งในแบบแผนหรือไวยกรณ์ของภาษาไทย ซึ่งประกอบด้วย 4 แบบแผนหลัก ได้แก่ [[อักขรวิธี]] ซึ่งศึกษาว่าด้วยอักษร, [[วจีวิภาค]] ศึกษาว่าด้วยคำ, วากยสัมพันธ์ ศึกษาว่าด้วยความสัมพันธ์ของคำในประโยค, และ [[ฉันทลักษณ์]] คือ |
ในทาง[[ภาษาศาสตร์]] '''วากยสัมพันธ์''' หมายถึง การศึกษาว่าด้วยกฏของความสัมพันธ์ของแบบแผนองค์ประกอบของประโยคในภาษา อันเป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ของภาษา ในภาษาไทย "วากยสัมพันธ์" เป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ไทยที่กำหนดขึ้นเป็นหนึ่งในแบบแผนหรือไวยกรณ์ของภาษาไทย ซึ่งประกอบด้วย 4 แบบแผนหลัก ได้แก่ [[อักขรวิธี]] ซึ่งศึกษาว่าด้วยอักษร, [[วจีวิภาค]] ศึกษาว่าด้วยคำ, วากยสัมพันธ์ ศึกษาว่าด้วยความสัมพันธ์ของคำในประโยค, และ [[ฉันทลักษณ์]] คือ กฎเกณฑ์ของการเขียนภาษาในรูปแบบต่างๆ |
||
'''วากยสัมพันธ์''' ยังเป็นชื่อตำราไวยากรณ์ไทยว่าด้วยประโยค และความเกี่ยวข้องของส่วนต่างๆ ในประโยค การศึกษากฎหรือความสัมพันธ์ของ[[ภาษา]]อย่างเป็นแบบแผน ที่ควบคุมการเรียง[[คำ]]เป็น[[วลี]] และวลีเป็น[[ประโยค]] |
'''วากยสัมพันธ์''' ยังเป็นชื่อตำราไวยากรณ์ไทยว่าด้วยประโยค และความเกี่ยวข้องของส่วนต่างๆ ในประโยค การศึกษากฎหรือความสัมพันธ์ของ[[ภาษา]]อย่างเป็นแบบแผน ที่ควบคุมการเรียง[[คำ]]เป็น[[วลี]] และวลีเป็น[[ประโยค]] |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:14, 13 มิถุนายน 2551
| ส่วนหนึ่งของรายการเรื่อง |
| ภาษาศาสตร์ |
|---|
 |
 สถานีย่อย |
ในทางภาษาศาสตร์ วากยสัมพันธ์ หมายถึง การศึกษาว่าด้วยกฏของความสัมพันธ์ของแบบแผนองค์ประกอบของประโยคในภาษา อันเป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ของภาษา ในภาษาไทย "วากยสัมพันธ์" เป็นส่วนหนึ่งของหลักไวยกรณ์ไทยที่กำหนดขึ้นเป็นหนึ่งในแบบแผนหรือไวยกรณ์ของภาษาไทย ซึ่งประกอบด้วย 4 แบบแผนหลัก ได้แก่ อักขรวิธี ซึ่งศึกษาว่าด้วยอักษร, วจีวิภาค ศึกษาว่าด้วยคำ, วากยสัมพันธ์ ศึกษาว่าด้วยความสัมพันธ์ของคำในประโยค, และ ฉันทลักษณ์ คือ กฎเกณฑ์ของการเขียนภาษาในรูปแบบต่างๆ
วากยสัมพันธ์ ยังเป็นชื่อตำราไวยากรณ์ไทยว่าด้วยประโยค และความเกี่ยวข้องของส่วนต่างๆ ในประโยค การศึกษากฎหรือความสัมพันธ์ของภาษาอย่างเป็นแบบแผน ที่ควบคุมการเรียงคำเป็นวลี และวลีเป็นประโยค
การเรียงลำดับคำในประโยค
ในภาษาต่างๆมีการเรียงลำดับคำในประโยคดังนี้[1] (แสดงประธานด้วยคำว่าฉัน แสดงกรรมด้วยคำว่าข้าวและแสดงกริยาด้วยคำว่ากิน)
- ประธาน-กริยา-กรรม เรียงคำเป็น ฉัน-กิน-ข้าว เช่น ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน
- ประธาน-กรรม-กริยา เรียงคำเป็น ฉัน-ข้าว-กิน เช่น ภาษาฮินดี ภาษาพม่า ภาษาตุรกี
- กริยา-ประธาน-กรรม เรียงคำเป็น กิน-ฉัน-ข้าว เช่น ภาษาเวลส์
- กริยา-กรรม-ประธาน เรียงคำเป็น กิน-ข้าว-ฉัน เช่น ภาษาปาซะห์ ภาษามาลากาซี
- กรรม-กริยา-ประธาน เรียงคำเป็น ข้าว-กิน-ฉัน เช่น ภาษาอปาลัย
- กรรม-ประธาน-กริยา เรียงคำเป็น ข้าว-ฉัน-กิน เช่น ภาษาฟาซุ
ภาษาส่วนใหญ่ในโลกเรียงประโยคแบบประธาน-กริยา-กรรม และ ประธาน-กรรม-กริยา ส่วนแบบกรรม-ประธาน-กริยา พบน้อยมาก
อ้างอิง
- ↑ จรัลวิไล จรูญโรจน์. ภาษาศาสตร์เบื้องต้น.สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.2548
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |