ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กลุ่มภาษาไท"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
OffCc-BY-SA3.0 ป้ายระบุ: ถูกย้อนกลับแล้ว การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ระวังสับสน|ภาษาไทย}} |
{{ระวังสับสน|ภาษาไทย}} |
||
{{Infobox language family |
{{Infobox language family |
||
|name= |
|name=ภาษาไท |
||
|altname= |
|altname=ไท |
||
|region=ภาคใต้ของ[[จีน]] (โดยเฉพาะ[[ยูนนาน]], [[กุ้ยโจว]], [[กว่างซี]] และ[[กว่างตง]]), [[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]] และในอดีตใน[[อินเดีย]] ([[อัสสัม]]) |
|region=ภาคใต้ของ[[จีน]] (โดยเฉพาะ[[ยูนนาน]], [[กุ้ยโจว]], [[กว่างซี]] และ[[กว่างตง]]), [[เอเชียตะวันออกเฉียงใต้]] และในอดีตใน[[อินเดีย]] ([[อัสสัม]]) |
||
|familycolor=Tai-Kadai |
|familycolor=Tai-Kadai |
||
บรรทัด 8: | บรรทัด 8: | ||
|fam2=เบ-ไท? |
|fam2=เบ-ไท? |
||
|protoname=[[ภาษาไทดั้งเดิม|ไทดั้งเดิม]] |
|protoname=[[ภาษาไทดั้งเดิม|ไทดั้งเดิม]] |
||
|child1= |
|child1=<nowiki>ภาษาไทเหนือ|ไทเหนือ]]</nowiki> |
||
|child2=[[กลุ่มภาษาไทกลาง|ไทกลาง]] |
|child2=[[กลุ่มภาษาไทกลาง|ไทกลาง]] |
||
|child3=[[กลุ่มภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้|ไทตะวันตกเฉียงใต้]] |
|child3=[[กลุ่มภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้|ไทตะวันตกเฉียงใต้]] |
||
|child4=(ดูเพิ่มที่[[ภาษาจ้วง|กลุ่มภาษาจ้วง]]) |
|child4=(ดูเพิ่มที่[[ภาษาจ้วง|กลุ่มภาษาจ้วง]]) |
||
|iso2=tai |
|||
|iso5=tai |
|||
|glotto=daic1237 |
|||
|glottorefname=Daic |
|||
|map=Tai languages-th.svg |
|||
|mapcaption=การกระจายของภาษากลุ่มไท:<br/> |
|||
{{legend|#FFEC19|ไทเหนือ / จ้วงเหนือ}} |
|||
{{legend|#FF4C00|ไทกลาง / จ้วงใต้}} |
|||
{{legend|#FF9D00|ไทตะวันตกเฉียงใต้ / ไทย}} |
|||
}} |
}} |
||
'''กลุ่มภาษาไท''' ({{lang-en|Tai languages}}) หรือ '''กลุ่มภาษาจ้วง-ไท''' ({{lang|en|Zhuang–Tai languages}})<ref |
'''กลุ่มภาษาไท''' ({{lang-en|Tai languages}}) หรือ '''กลุ่มภาษาจ้วง-ไท''' ({{lang|en|Zhuang–Tai languages}})<ref'The Tai–Kadai Languages''.</ref> เป็นกลุ่มภาษาย่อยกลุ่มหนึ่งของ[[ตระกูลภาษาขร้า-ไท]] ประกอบด้วย[[ภาษาไทย]]ใน[[ประเทศไทย]] [[ภาษาลาว]]ใน[[ประเทศลาว]] [[ภาษาไทใหญ่]]ใน[[รัฐชาน]]ของ[[ประเทศพม่า]] และ[[ภาษาจ้วง]] หนึ่งในภาษาหลักของ[[ประเทศจีน]]ตอนใต้ |
||
== ตารางการเปรียบเทียบ == |
== ตารางการเปรียบเทียบ == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:11, 25 มิถุนายน 2565
ภาษาไท | |
---|---|
ไท | |
ภูมิภาค: | ภาคใต้ของจีน (โดยเฉพาะยูนนาน, กุ้ยโจว, กว่างซี และกว่างตง), เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และในอดีตในอินเดีย (อัสสัม) |
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | ขร้า-ไท
|
ภาษาดั้งเดิม: | ไทดั้งเดิม |
กลุ่มย่อย: |
|
กลุ่มภาษาไท (อังกฤษ: Tai languages) หรือ กลุ่มภาษาจ้วง-ไท (Zhuang–Tai languages)<ref'The Tai–Kadai Languages.</ref> เป็นกลุ่มภาษาย่อยกลุ่มหนึ่งของตระกูลภาษาขร้า-ไท ประกอบด้วยภาษาไทยในประเทศไทย ภาษาลาวในประเทศลาว ภาษาไทใหญ่ในรัฐชานของประเทศพม่า และภาษาจ้วง หนึ่งในภาษาหลักของประเทศจีนตอนใต้
ตารางการเปรียบเทียบ
ไทย | ลาว[1] | คำเมือง[2] | ไทใหญ่ | ไทลื้อ |
---|---|---|---|---|
ลม | /lóm/ | /lōm/ | /lóm/ | /lôm/ |
เมือง | /mɯ́aŋ/ | /mɯ̄aŋ/ | /mə̂ŋ/ | /mə̂ŋ/ |
ดิน (โลก) | /dìn/ | /dīn/ | /lǐn/ | /dín/ |
ไฟ | /fáj/ | /fāj/ | /fâj/ | /fâj/ |
หัวใจ | /hǔa.t͡ɕàj/ | /hǔa.t͡ɕǎj/ | /hǒ.t͡sǎɯ/ | /hó.t͡sáj/ |
รัก | /hāk/ | /hak/ | /hâk/ | /hâk/ |
น้ำ | /nâm/ | /ná(a)m/ | /nâm/ | /nàm/ |
หมี | /mǐi/ | /mǐi/ | /mǐi/ | /míi/ |
ป่า | /pāa/ | /pàa/ | /pāa/ | /pāa/ |
ไทย | ลาว | คำเมือง | ไทใหญ่ | ไทลื้อ |
รายชื่อภาษา
- กลุ่มภาษาไทเหนือ
- ภาษาแสก (ลาว)
- ภาษาจ้วงเหนือ (จีน)
- ภาษาปู้อี (Buyi) (จีน)
- ภาษาไทแมน (ลาว)
- E (จีน)
- กลุ่มภาษาไทกลาง
- ภาษาจ้วงใต้ (จีน)
- ภาษาม่านเชาลาน (เวียดนาม)
- ภาษานุง (เวียดนาม)
- ภาษาตั่ย (เวียดนาม)
- ภาษาซึนลาว (Ts'ün-Lao) (เวียดนาม)
- ภาษานาง (เวียดนาม)
- กลุ่มภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้
- ภาษาไทหย่า (จีน)
- ภาษาพูโก (ลาว)
- ภาษาปาดี (จีน)
- ภาษาไททัญ (เวียดนาม)
- ภาษาตั่ยซาปา (เวียดนาม)
- ภาษาไทโหลง (ไทหลวง) (ลาว)
- ภาษาไทฮ้องจีน (จีน)
- ภาษาตุรุง (อินเดีย)
- ภาษายอง (ไทย)
- ภาษาไทยถิ่นใต้ (ปักษ์ใต้) (ไทย)
- กลุ่มภาษาไทกลาง-ตะวันออก
- ภาษาเชียงแสน
- ภาษาไทดำ (เวียดนาม)
- ภาษาไทยถิ่นเหนือ (ภาษาล้านนา, ภาษาไทยวน) (ไทย, ลาว, พม่า)
- ภาษาไทโซ่ง (ไทย)
- ภาษาไทย (ไทย)
- ภาษาไทฮ่างตง (เวียดนาม)
- ภาษาไทขาว (ภาษาไทด่อน) (เวียดนาม)
- ภาษาไทแดง (ภาษาไทโด) (เวียดนาม)
- ภาษาไทเติ๊ก (เวียดนาม)
- ภาษาทูลาว (เวียดนาม)
- ภาษาลาว-ผู้ไท
- ภาษาไทตะวันตกเฉียงเหนือ (พายัพ)
- ภาษาอาหม (รัฐอัสสัม - สูญแล้ว ภาษาอัสสัมสมัยใหม่จัดอยู่ในตระกูลอินโด-ยูโรเปียน)
- ภาษาอ่ายตน (รัฐอัสสัม)
- ภาษาลื้อ (ภาษาไทลื้อ) (จีน, เวียดนาม, ไทย, ลาว, พม่า)
- ภาษาคำตี่ (รัฐอัสสัม, พม่า)
- ภาษาเขิน (พม่า)
- ภาษาคำยัง (รัฐอัสสัม)
- ภาษาพ่าเก (รัฐอัสสัม)
- ภาษาไทใหญ่ (ภาษาชาน) (พม่า)
- ภาษาไทใต้คง (ภาษาไทเหนือ) (จีน, เวียดนาม, ไทย, ลาว)
- ภาษาเชียงแสน
อ้างอิง
- ↑ สำเนียงเวียงจันทน์
- ↑ สำเนียงเชียงใหม่