สะพานหลูผู่
สะพานหลูผู่ | |
|---|---|
卢浦大桥 Lupu Bridge | |
 | |
| พิกัด | 31°11′26″N 121°28′33″E / 31.19056°N 121.47583°E |
| เส้นทาง | 6 lanes of North–South Elevated Road, 2 pedestrian walkways[1] |
| ข้าม | แม่น้ำหวงผู่ |
| ที่ตั้ง | เซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน |
| เจ้าของ | Shanghai Lupu Bridge Investment Development Co., Ltd.[1] |
| เหนือน้ำ | Xupu Bridge |
| ท้ายน้ำ | Nanpu Bridge |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| ประเภท | Through arch |
| วัสดุ | เหล็กกล้า |
| ความยาว | 750 m (2,461 ft)[2] |
| ความกว้าง | 28.7 m (94 ft)[3] |
| ความสูง | 100 m (328 ft)[4] |
| ช่วงยาวที่สุด | 550 m (1,804 ft)[2] |
| เคลียร์ตอนล่าง | 46 m (151 ft)[3] |
| ประวัติ | |
| ผู้ออกแบบ | Shanghai Municipal Engineering Design Institute[5] |
| ผู้สร้าง | Shanghai Foundation Engineering Company of Shanghai Construction Group[1] |
| วันเริ่มสร้าง | October 2000[6] |
| งบก่อสร้าง | 2.5 พันล้าน หยวน (302 ล้านเหรียญสหรัฐ)[2] |
| เปิดตัว | June 27, 2003[7] |
| วันเปิด | June 28, 2003[2] |
| ที่ตั้ง | |
 | |
สะพานหลูผู่ (จีนตัวย่อ: 卢浦大桥; จีนตัวเต็ม: 盧浦大橋; พินอิน: Lúpǔ Dàqiáo; อังกฤษ: Lupu Bridge) ตั้งชื่อตามเขตหลูวาน เป็นสะพานโค้งข้ามแม่น้ำหวงผู่ในเซี่ยงไฮ้ ประเทศจีน เชื่อมระหว่างเขตหวงผู่และผู่ตง และเป็นสะพานโค้งเหล็กที่ยาวที่สุดเป็นอันดับสองของโลก รองจากสะพานเฉาเทียนเหมินในฉงชิ่ง มีความยาวรวมทางขึ้นลง 3,900 ม. (12,795 ฟุต) เปิดใช้บริการเมื่อวันที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2546 โครงสร้างโค้งสะพานหลักยาว 750 เมตร ซึ่งรวมช่วงปีกสองข้างของสะพานแต่ละฝั่ง 100 เมตร[8] และส่วนโค้งหลัก 550 เมตร (1,804 ฟุต)[2] สูงเหนือแม่น้ำหวงผู่กว่า 32 เมตร (105 ฟุต) สะพานหลูผู่เคยเป็นสะพานโค้งที่ยาวที่สุดในช่วง 2546-2552 ทำลายสถิติสะพาน New River Gorge ในเมืองฟาเยตต์วิลล์ รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย[5] สะพานมีมูลค่า 2.5 พันล้านหยวน (302 ล้านเหรียญสหรัฐ)[5][2] แบ่งเป็น 78.04 ล้านเหรียญสหรัฐสำหรับโครงสร้างเหล็กหลักเพียงอย่างเดียว[8] ตั้งอยู่ในบริเวณสถานที่จัดงานเอ็กซ์โป 2010 และทำหน้าที่เป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างที่เป็นหัวใจของงานระดับโลกในเซี่ยงไฮ้
ชื่อ
ชื่อของสะพานหลูผู่ มาจากตัวย่อชื่อของสองเขตในเซี่ยงไฮ้ที่รวมเข้าด้วยกัน ฝั่งเหนือของแม่น้ำเคยขึ้นกับเขตลู่วานจนถึงปี 2011 ปัจจุบันเขตนี้ถูกผนวกรวมกับเขตหวงผู่ แต่สะพานนี้ยังคงชื่อเดิมไว้ ฝั่งใต้ของแม่น้ำขึ้นกับเขตผู่ตงใหม่ ซึ่งเป็นไปตามแบบแผนการตั้งชื่อสะพานที่ข้ามแม่น้ำหวงผู่สามแห่งก่อนหน้า ได้แก่ สะพานหนานผู่ (หนานซี-ผู่ตง), สะพานหยางผู่ (หยางผู่-ผู่ตง) และสะพานสูผู่ (สูฮุ่ย-ผู่ตง)
ประวัติ
สะพานหลูผู่ได้รับการออกแบบเพื่อลดความแออัดของการขนส่งระหว่างพื้นที่ที่กำลังพัฒนาอย่างรวดเร็วทางด้านใต้ของผู่ซี รวมทั้งการเตรียมรับมือกับการจราจรที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในช่วงงานเอ็กซ์โป 2010 สะพานตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของพื้นที่จัดงานบนฝั่งผู่ซี และอยู่กลางทางพื้นที่จัดงานบนฝั่งผู่ตง
การก่อสร้างเริ่มในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2543 โดยใช้วิธีคานยื่นและยึดสายเคเบิลชั่วคราว ใช้เหล็กมากกว่า 35,000 ตันในการก่อสร้าง สะพานโค้งเชื่อมเข้ากันเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2545[2][6] เมื่อสะพานสร้างเสร็จในขณะนั้นเป็นสะพานโค้งที่ยาวที่สุดในโลก แซงหน้าสะพาน New River Gorge ในเมืองฟาเยตต์วิลล์ รัฐเวสต์เวอร์จิเนีย พิธีเปิดจัดขึ้นเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2546 โดยมีกลุ่มนักวิ่ง รวมทั้งเหยาหมิง ซึ่งเป็นกลุ่มแรกที่ข้ามสะพาน[7] สะพานเปิดให้สัญจรไปมาได้ในวันถัดมา[2]
ในปี พ.ศ. 2552 สะพานหลูผู่เสียสถิติสะพานโค้งที่ยาวที่สุดในโลกให้กับสะพานเฉาเทียนเหมิน ในเมืองฉงชิ่ง[9] ซึ่งสะพานเฉาเทียนเหมินมีความยาวมากกว่าสะพานหลูผู่เพียง 2 เมตร (7 ฟุต) ที่ความยาว 552 เมตร (1,811 ฟุต)[10]
สะพานหลูผู่เป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างที่เป็นหัวใจทางสถาปัตยกรรมของงานเอ็กซ์โป 2010 ในเซี่ยงไฮ้ เนื่องจากเป็นส่วนหนึ่งภายในเขตบริเวณการจัดงานทางฝั่งผู่ตงในส่วนฝากตะวันตกของพื้นที่งาน แม้ไม่สามารถเชื่อมต่อภายในโดยตรงทางรถยนต์
การเชื่อมต่อทางถนน
สะพานหลูผู่มีช่องทางจราจร 6 ช่อง ต่อเข้ากับทางยกระดับเหนือ-ใต้ ทางขึ้นสะพานฝั่งผู่ตงที่ถนนเหย้าหฺวาและถนนจี่หยาง
การวิจารณ์
โครงสร้างโค้งของสะพานถูกมองว่าเป็นการใช้งบประมาณฟุ่มเฟือยเกินกว่าที่ควรเป็น ซึ่งโครงสร้างสะพานแบบอื่นที่แพงน้อยกว่าได้ถูกปฏิเสธด้วยสาเหตุของความต้องการให้สะพานนี้มีความแตกต่างทางทัศนียภาพและเป็นสิ่งเชิดหน้าชูตาของเมืองเซี่ยงไฮ้ โดยสะพานนี้เป็นสะพานแรกที่มีโครงสร้างโค้งข้ามแม่น้ำหวงผู่ต่างจากสะพานอื่นที่เป็นโครงสร้างแบบขึง
แหล่งดึงดูดการท่องเที่ยว
นักท่องเที่ยวสามารถปีนขึ้นไป สะพานหลูผู่เคยเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวที่สามารถปีนขึ้นไปบนชั้นสังเกตการณ์บนยอดของโค้งสะพาน เรียก เซี่ยงไฮ้ไคลมป์ (Shanghai Climb) ด้วยการโดยสารลิฟต์ความเร็วสูงหรือปีนขั้นบันได 367 ขั้นตลอดแนวโค้ง ซึ่งเปิดในช่วงเอ็กซ์โป 2010 ปัจจุบันปิดการบริการนี้
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 1.2 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อiabse2 - ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 Lupu Bridge
- ↑ 3.0 3.1 光纤光栅传感器应用于上海卢浦大桥 เก็บถาวร 2012-01-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (ในภาษาจีน)
- ↑ Lupu Bridge Walk เก็บถาวร 2013-02-10 ที่ archive.today
- ↑ 5.0 5.1 5.2 L. J. H. Ellis, Critical Analysis of the Lupu Bridge in Shanghai เก็บถาวร 2016-03-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ 6.0 6.1 Recent development of arch bridges in China เก็บถาวร 2011-10-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ 7.0 7.1 Lupu Bridge Opens - 6/27/03
- ↑ 8.0 8.1 Biao Ma; Yuanpei Lin; Junjie Zhang (March 2013), Decade Review: Bridge Type Selection and Challenges of Lupu Bridge (PDF), Structural Engineering International, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 8 August 2014, สืบค้นเมื่อ 3 August 2014
- ↑ Chongqing completes world's longest arch bridge เก็บถาวร 2011-07-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ↑ Chaotianmen Bridge เก็บถาวร 2011-07-22 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน