ตูโบ้
 โบโบ้จาจ่า (摩摩喳喳) | |
| ชื่ออื่น | ตูโบ้, โบโบ้จาจ่า (ฮกเกี้ยนสิงคโปร์) |
|---|---|
| มื้อ | ขนม |
| แหล่งกำเนิด | ประเทศจีนหรือมาเลเซีย |
| ภูมิภาค | ฮกเกี้ยนหรือปีนัง |
| ผู้สร้างสรรค์ | ไม่ปรากฏ |
| อุณหภูมิเสิร์ฟ | เย็นหรือร้อน |
| ส่วนผสมหลัก | แป้งมันสำปะหลัง, กะทิ |
ตูโบ้, โบโบจาจ้า หรือ ต้มบวดรวมมิตร เป็นอาหารหวานท้องถิ่นภูเก็ต[1] และตรัง[2] ทำจากถั่วแดงเม็ดเล็ก (คนภูเก็ตเรียกว่า "ถั่วย้อแย้") มันเทศ เผือก (คนภูเก็ตเรียกว่า "หัวบอน") และแป้งมันสำปะหลัง (คนภูเก็ตเรียกว่า "แป้งตั่วจูหุ้น") ต้มรวมกันในน้ำกะทิเติมน้ำตาลและเกลือพอให้มีรสหวานนำและเค็มปะแล่ม จะกินร้อน ๆ หรือเติมน้ำแข็งก็ได้
ที่มาของชื่อ[แก้]
ตู หมายถึง "หมู" และ โบ้ หมายถึง "แม่" รวมความแล้ว ตูโบ้ หมายถึง "แม่หมู" ที่เรียกเช่นนี้น่าจะเป็นเพราะลักษณะของหวานเป็นแบบรวมมิตร เอาของกินหลายอย่างมาต้มรวมกันเหมือนต้มอาหารให้แม่หมูกิน
ส่วนโบโบ จาจ้า คำว่า โบโบ แปลว่า โจ๊ก คำว่า จาจ้า หมายถึง เต้นรำ ชื่อนี้มักเรียกกันในแถบจังหวัดตรัง และบางพื้นที่ในตรังเองก็มีการออกเสียงที่หลากหลาย และแตกต่างกันออกไป เช่น โบโบ ชิชิ หรือโบโบ เจี๊ยะเจี๊ยะ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ ปราณี สกุลพิพัฒน์ (มีนาคม 2000). "กินอย่างคนภูเก็ต". สารคดี. ISSN 0857-1538.
- ↑ ภานุภน บุลสุวรรณ (2018). "กินดี อยู่สบายแบบบาบ๋า-ยะหยา ในสำรับอาหารเพอรานากัน". Greenery.
{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- ตูโบ้...รวมมิตรความอร่อย, 20 สิงหาคม 2009
- ตูโบ้ (บวดรวมมิตร), 28 เมษายน 2010, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 มิถุนายน 2013