พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย

ก่อตั้ง	4 สิงหาคม พ.ศ. 2536
ที่ตั้ง	ถนนท่าสงกรานต์ ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา 30110
พิกัดภูมิศาสตร์	15°13′29″N 102°29′40″E
ภัณฑารักษ์	กรมศิลปากร

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย เป็นพิพิธภัณฑ์หลักของภาตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง ตั้งอยู่ถนนท่าสงกรานต์ ตำบลในเมือง อำเภอพิมาย จังหวัดนครราชสีมา ภายในจัดแสดงโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุทางด้านโบราณคดี ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

ประวัติ

พ.ศ.2507 มีการดำเนินการขุดแต่งบูรณะปราสาทพิมาย จึงนำโบราณวัตถุที่ขุดค้น มาจัดแสดงเป็นพิพิธภัณฑสถานกลางแจ้งร่วมกับโบราณวัตถุที่ได้จากการ เก็บรวบรวมจากจังหวัดต่างๆ ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ในความดูแลของกองโบราณคดี กรมศิลปากร

พ.ศ.2518 ได้โอนพิพิธภัณฑสถานมาอยู่ในความรับผิดชอบของกองพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เป็นพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติประจำภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง

พ.ศ.2532 กรมศิลปากร ดำเนินการปรับปรุงพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย ให้ถูกต้องตามหลักพิพิธภัณฑสถานวิทยา โดยการจัดสร้างอาคารจัดแสดง สำนักงานและห้องประชุม โดยได้เสนอของบประมาณโครงการน้ำพระทัยจากในหลวง ต่อจากนั้นก็ได้รับงบประมาณอย่างต่อเนื่องมาจนกระทั่ง ดำเนินการจัดแสดงนิทรรศการถาวรแล้วเสร็จ

วันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ.2536 สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เสด็จพระราชดำเนินทรงเปิด พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย อย่างเป็นทางการ

พื้นที่จัดแสดง

พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พิมาย เป็นแหล่งรวบรวมองค์ความรู้ด้านประวัติศาสตร์ โบราณคดี และจัดแสดงรากฐานและพัฒนาการของวัฒนธรรมอีสานตอนล่าง แถบลุ่มแม่น้ำมูล-แม่น้ำชี ในจังหวัดนครราชสีมา ชัยภูมิ และบุรีรัมย์ ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ เมื่อประมาณ 3,000 ปี มาแล้วจนถึงสมัยปัจจุบัน

ส่วนที่ 1 อาคารจัดจัดแสดงชั้นบน

จัดแสดงเรื่องพัฒนาการของสังคมในดินแดนแถบอีสานตอนล่าง รวมถึงรากฐานการกำเนิดวัฒนธรรม ซึ่งมีมาจากความเชื่อด้านต่างๆ ตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์จนถึงปัจจุบัน

ส่วนที่ 2 อาคารจัดแสดงชั้นล่าง

จัดแสดงโบราณวัตถุศิลปะเขมรในเขตอีสานตอนล่าง

ส่วนที่ 3 อาคารจัดแสดงศิลาจำหลัก

จัดแสดงโบราณวัตถุ ซึ่งเป็นองค์ประกอบทางสถาปัตยกรรมหินทราย ซึ่งเป็นส่วนประกอบของปราสาทหินในเขตอีสานตอนล่าง