ข้ามไปเนื้อหา

พายุเฮอริเคนไอโอตา (พ.ศ. 2563)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พายุเฮอริเคนไอโอตา
พายุเฮอริเคนไอโอตาขณะมีกำลังแรงสูงสุด
เมื่อวันที่ 16 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563
ประวัติทางอุตุนิยมวิทยา
ก่อตัว13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563
สลายตัว18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563
พายุเฮอริเคนรุนแรงระดับ 5
1-นาที ของเฉลี่ยลม (SSHWS/NWS)
ความเร็วลมสูงสุด180 ไมล์/ชม. (285 กม./ชม.)
ความกดอากาศต่ำสุด900 มิลลิบาร์ (เฮกโตปาสกาล)
; 26.58 นิ้วปรอท
ผลกระทบ
ผู้เสียชีวิต84 ราย
ความเสียหาย$1.4 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
(ค่าเงินปี พ.ศ. 2563 USD)
พื้นที่ได้รับผลกระทบหมู่เกาะเอบีซี, โคลอมเบีย,
จาเมกา, ฮอนดูรัส, นิการากัว
IBTrACS
ส่วนหนึ่งของ ฤดูพายุเฮอริเคนแอตแลนติก
พ.ศ. 2563

พายุเฮอริเคนไอโอตา (อักษรโรมัน: Iota)[nb 1] เป็นพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแอตแลนติกลูกล่าสุดที่มีความเร็วลมอยู่ในระดับ 5 และเป็นเฮอริเคนแอตแลนติกระดับ 5 ลูกที่สองที่ก่อตัวในเดือนพฤศจิกายนเท่าที่มีการบันทึกไว้ (อีกลูกคือเฮอริเคนคิวบา พ.ศ. 2475) ไอโอตาสร้างความเสียหายอย่างหนักแก่ภูมิภาคอเมริกากลางซึ่งเพิ่งถูกเฮอริเคนอีตาพัดถล่มเมื่อสองสัปดาห์ก่อน

ไอโอตาเป็นพายุหมุนเขตร้อนลูกที่สามสิบเอ็ด พายุที่ได้รับการตั้งชื่อลูกที่สามสิบ และเฮอริเคนลูกที่สิบสาม และเฮอริเคนใหญ่ลูกที่หกของฤดูเฮอริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2563 ซึ่งมีพายุเกิดขึ้นชุกเป็นประวัติการณ์ ไอโอตามีต้นกำเนิดจากคลื่นเขตร้อนที่เคลื่อนเข้าสู่ทะเลแคริบเบียนด้านตะวันออกในวันที่ 10 พฤศจิกายน[1][2] คลื่นดังกล่าวเริ่มก่อตัวเป็นระบบในอีกไม่กี่วันถัดมาและพัฒนาเป็นดีเปรสชันเขตร้อนทางทิศเหนือของโคลอมเบียเมื่อถึงวันที่ 13 พฤศจิกายน[2][3][4] ดีเปรสชันลูกนี้ทวีความรุนแรงขึ้นเป็น พายุโซนร้อนไอโอตา ในอีกหกชั่วโมงถัดมา[5] ในช่วงแรกพายุได้รับผลกระทบจากลมเฉือน แต่การย้ายศูนย์กลางและลมเฉือนที่ผ่อนกำลังลงทำให้ไอโอตาสามารถทวีกำลังขึ้นเป็นเฮอริเคนในวันที่ 15 พฤศจิกายน หลังจากนั้นก็เพิ่มกำลังแรงขึ้นอย่างรวดเร็วและกลายเป็นเฮอริเคนระดับ 5 ในวันรุ่งขึ้น[6] สถานการณ์นี้ทำให้ พ.ศ. 2563 เป็นฤดูกาลที่ห้าติดต่อกันนับตั้งแต่ พ.ศ. 2559 ที่มีเฮอริเคนระดับ 5 อย่างน้อยหนึ่งลูก หลังจากที่อ่อนกำลังลงเล็กน้อยเป็นเฮอริเคนระดับ 4 ไอโอตาได้ขึ้นฝั่งทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของนิการากัว กลายเป็นเฮอริเคนที่มีกำลังแรงที่สุดที่เคยขึ้นฝั่งที่นิการากัวในเดือนพฤศจิกายนเท่าที่มีการบันทึกไว้[7] จากนั้นไอโอตาก็อ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็วในขณะที่เคลื่อนตัวลึกเข้าไปในแผ่นดิน ก่อนที่จะสลายตัวไปในวันที่ 18 พฤศจิกายน[8]

คลื่นเขตร้อนที่เป็นต้นกำเนิดของไอโอตาได้ก่อให้เกิดน้ำท่วมฉับพลันในเกาะต่าง ๆ ในทะเลแคริบเบียน มีการออกประกาศเฝ้าระวังและคำเตือนเกี่ยวกับพายุหมุนเขตร้อนเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายนในบางพื้นที่ของโคลอมเบีย[9] นิการากัว และฮอนดูรัส[10] โดยสองประเทศหลังยังอยู่ระหว่างการฟื้นตัวจากความเสียหายที่อีตาเพิ่งก่อไว้เมื่อสองสัปดาห์ก่อน คลื่นเขตร้อนและไอโอตาได้นำพาฝนปริมาณมากไปยังพื้นที่บางส่วนของโคลอมเบีย ทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลันและดินโคลนถล่ม น้ำขึ้นจากพายุรวมทั้งฝนที่ตกลงมาอย่างหนักในพื้นที่ส่วนใหญ่ของนิการากัวทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลันที่ขยายเป็นวงกว้าง เหตุโคลนถล่มตามสถานที่ต่าง ๆ สร้างความเสียหายอย่างกว้างขวางและส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตหลายราย มีผู้เสียชีวิตจากไอโอตาอย่างน้อย 54 คน ซึ่งรวมถึง 21 คนในนิการากัว และ 16 คนในฮอนดูรัสในบรรดาประเทศต่าง ๆ[11][12][13][14] มีผู้สูญหายมากถึง 41 คน

การวางแผนเพื่อการบรรเทาทุกข์ตามมาในไม่ช้า ได้แก่ การตั้งเต็นท์ การเปิดโรงพยาบาลชั่วคราว และการส่งอาหารและน้ำให้แก่ผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ ไฟฟ้าที่ดับหลายแห่งเริ่มกลับมาใช้ได้ภายในเวลาไม่กี่วันหลังการพัดถล่มของไอโอตา[15] ต้นไม้ที่ล้มขวางทางและเส้นทางที่ถูกตัดขาดเป็นอุปสรรคต่องานกู้ภัยบางส่วน[16]

ดูเพิ่ม

[แก้]

หมายเหตุ

[แก้]
  1. ↑ "ไอโอตา" เป็นชื่อพายุหมุนเขตร้อนในรายชื่อเพิ่มเติมลำดับที่ 9 ของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "NHC Graphical Outlook Archive". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ November 13, 2020.
  2. 1 2 "NHC Graphical Outlook Archive". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ November 13, 2020.
  3. ↑ Pedersen, Joe Mario (November 13, 2020). "31st tropical depression of record season to form, Eta chills out as an extratropical low". orlandosentinel.com.
  4. ↑ Brown, Daniel. "Tropical Depression Thirty-One Advisory Number 1". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ November 13, 2020.
  5. ↑ Brown, Daniel. "Tropical Storm Iota Discussion Number 2". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ November 13, 2020.
  6. ↑ "Hurricane Iota Advisory Number 13". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ 16 November 2020.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  7. ↑ Emily Shapiro, Max Golembo (November 17, 2020). "Record-breaking Hurricane Iota to bring dangerous flooding to Central America". abcnews.go.com. ABC News. สืบค้นเมื่อ November 17, 2020.
  8. ↑ Richard Pasch (November 18, 2020). "Remnants of Iota Discussion Number 21". www.nhc.noaa.gov. Miami, Florida: National Hurricane Center. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  9. ↑ "Tropical Storm Iota Advisory Number 5". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ 16 November 2020.
  10. ↑ "Tropical Storm Iota Intermediate Advisory Number 5A". www.nhc.noaa.gov. สืบค้นเมื่อ 16 November 2020.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  11. ↑ Digital, Por Edición (2020-11-18). "EN VIVO | Iota deja al menos 16 muertos en Nicaragua, según fuentes oficiales". La Prensa (ภาษาสเปน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-18. สืบค้นเมื่อ 2020-11-18.
  12. ↑ Ariel Trigueros (November 18, 2020). "A la fecha se registran 16 hondureños muertos tras paso de Iota". La Prensa (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ November 18, 2020.
  13. ↑ Gustavo Palencia & Ismael Lopez (November 19, 2020). "Central America faces havoc, more than 30 killed, from latest storm". reuters.com. สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.
  14. ↑ Carlos Mario Marquez (2020-11-18). "La tempête tropicale Iota s'affaiblit après avoir fait 38 morts". La Presse (ภาษาฝรั่งเศส). Agence France-Presse. สืบค้นเมื่อ 2020-11-18.
  15. ↑ "Sin agua, sin energía eléctrica, ni redes de comunicación. Costa Caribe Norte queda aislada por Iota". La Prensa (ภาษาสเปน). November 17, 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-26. สืบค้นเมื่อ November 17, 2020.
  16. ↑ Herrera, Carlos. "Iota's devastation comes into focus in storm-weary Nicaragua". สืบค้นเมื่อ November 19, 2020.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

แม่แบบ:พายุเฮอริเคนของแอตแลนติก พ.ศ. 2563

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พายุเฮอริเคนไอโอตา_(พ.ศ._2563)&oldid=12512865"