พลซุ่มยิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พลซุ่มยิง (อังกฤษ: sniper) เป็นหน่วยหนึ่งในกองกำลังทหารและตำรวจ มีความสามารถสูงในเรื่องของการยิงปืนในระยะไกล ทำหน้าที่ยิงเพื่อหวังผลจำกัดการเคลื่อนไหวหรือการปฏิบัติการของข้าศึกจากระยะไกล รวมถึงมีการอำพรางตัว เพื่อไม่ให้ข้าศึกรู้ตัวระหว่างรอยิง พลซุ่มยิงมักทำงานร่วมกับพลชี้เป้า (Spotter) พลซุ่มยิงเป็นงานที่ใช้ความอดทนในการรอคอย ช่วงอายุที่ดีที่สุดของสไนเปอร์คืออายุ 35 ปี ถึง 49 ปี[1] มีการบันทึกระยะซุ่มยิงที่ไกลที่สุดคือ 2,430 เมตร โดยสิบโทร็อบ เฟอร์ลอง เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2545 ในอัฟกานิสถาน โดยใช้กระสุนฮอร์นาดี A-MAX เวรี่ โลว์ แดร็ก หนัก 70 เกรนขนาด .50 คาลิเบอร์และปืน TAC-50 แมคมิลแลนด์[2]

อาวุธที่ใช้งานโดยพลซุ่มยิง[แก้]

M14

อ้างอิง[แก้]

  1. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-27. สืบค้นเมื่อ 2021-10-14.
  2. สรศักดิ์ สุบงกชช, พลซุ่มยิง...1 นัด 1 ชีวิต, หน้า 30, มติชน สุดสัปดาห์ ฉบับที่ 1445

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]