ข้ามไปเนื้อหา

พราวด์บอยส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พราวด์บอยส์
รู้จักในชื่อPOYB
ผู้ก่อตั้งแกวิน แมคคินนิส[1]
คณะผู้นำเอนริก แทรริโอ[1]
ก่อตั้ง2016; 9 ปีที่แล้ว (2016)[1]
ประเทศสหรัฐ (ดำเนินการอยู่)[1]
แคนาดา (สลายตัวไปเมื่อพฤษภาคม 2021)[1]
เป้าหมายการต่อต้านกลุ่มฝ่ายซ้าย และ หัวก้าวหน้า[1]
ภูมิภาคปฏิบัติการสหรัฐอเมริกา
แนวคิด
สเปกตรัมทางการเมืองขวาจัด[1]
ปฏิบัติการสำคัญ
สถานะดำเนินอยู่
พันธมิตรแพทริออทแพรย์
ถูกกำหนดให้เป็นกลุ่มก่อการร้ายโดย แคนาดา

พราวด์บอยส์ (อังกฤษ: Proud Boys) เป็นองค์การขวาจัดและฟาสซิสต์ใหม่ที่มีสมาชิกเป็นผู้ชายเป็นหลัก สนับสนุนและมีส่วนร่วมในความรุนแรงทางการเมืองในสหรัฐอเมริกา[1][6] ผู้นำกลุ่มห้าคน รวมถึงอดีตประธานของกลุ่ม ถูกดำเนินคดีในระดับรัฐบาลกลางสหรัฐภายใต้โทษฐานก่อกบฏต่อต้านรัฐบาลในเดือนมิถุนายน 2022 จากการมีส่วนร่วมในการโจมตีรัฐสภาสหรัฐในปี 2021[7]

กลุ่มมีที่มาจากนิตยสารขวาจัด ทากีส์แมกกาซีน ในปี 2016 ภายใต้การนำของผู้ร่วมก่อตั้งไวซ์มีเดียและอดีตนักวิจารณ์ แกวิน แมคคินนิส[1] และตั้งชื่อโดยนำมาจากชื่อเพลง "พราวดอฟยัวร์บอย" จากมิวสิกคอลปี 2011 ของดิสนีย์ เรื่อง แอลัดดิน[8] ถึงแม้จะแรกเริ่มปรากฏตัวในฐานะกลุ่มขวาจัด[1] แมคคินนิสถอยตัวออกห่างจากขบวนการที่เขานำในต้นปี 2017 โดยระบุว่าพราวด์บอยส์นั้นเป็น "อัลท์ไลท์" ในขณะที่ประเด็นมุ่งหมายของกลุ่มขวาจัด (อัลท์ไรต์; alt-right) คือเรื่องสีผิว[9] มีความพยายามรีแบรนด์องค์กรใหม่อย่างหนักหลังการเดินขบวนยูไนต์เดอะไรต์ของกลุ่มนิยมความสูงส่งของคนขาว[10] เอนรีค แทรริโอเป็นประธานคนปัจจุบันของกลุ่ม นับตั้งแต่ปลายปี 2018[1][11][12][13]

แซมานธา คัทเนอร์ (Samantha Kutner) จากศูนย์ต้านการก่อการร้ายสากล ระบุว่ากลุ่มพราวด์บอยส์เชื่อว่าเพศชายและวัฒนธรรมตะวันตกกำลังถูกยึดครอง ถึงแม้ว่ากลุ่มจะประกาศอย่างเป็นทางการว่าปฏิเสธคติผิวขาวเป็นใหญ่ แต่คัทเนอร์เชื่อว่า "ชาตินิยมคนขาว อย่างรุนแรง" ("Western chauvinism") เป็นรหัสสำหรับทฤษฎีสมคบคิดว่าด้วยการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์คนขาว[14] นอกจากนี้ สมาชิกของกลุ่มยังเคยมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่มีลักษณะเหยียดผิวอย่างหนัก และใช้ความรุนแรงเพื่อต่อต้านฝ่ายซ้าย, มีความเป็นฟาสซิสต์ และต่อต้านสังคมนิยม[14] พราวด์บอยส์เชิดชูความรุนแรง ดังที่ศูนย์กฎหมายความยากจนภาคใต้ (SPLC) เรียกกลุ่มนี้ว่า "คลับชกต่อยขวาจัด" ("alt-right fight club") ที่ใช้เครื่องมือในการเปรียบเปรยมาบดบังเป้าหมายในการเคลื่อนไหวที่แท้จริงของกลุ่ม[15][16][17] องค์การขึ้นชื่อว่าเป็นกลุ่มสร้างความเกลียดชังโดย NPR ใน เดอะเทคคะเวย์ และโดย SPLC[18]

กลุ่มถูกระงับการใข้งานบนสื่อสังคมจำนวนมาก รวมถึงเฟซบุ๊ก, อินสตาแกรม, ทวิตเตอร์[1][19] และ ยูทูบ[20] ในวันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2021 กระทรวงยุติธรรมสหรัฐประกาศตัดสินความผิดสมาชิกของกลุ่มในฐานสมคบคิด จากการโจมตีรัฐสภาเมื่อปี 2021 และในวันเดียวกัน กลุ่มสาขาในแคนาดายุบเลิกไปหลังถูกขึ้นชื่อเป็นองค์การก่อการร้าย[1][21][22][23][24] นับจากนั้นมา สมาชิกพราวด์บอยส์อย่างน้อยยี่สิบสี่คนถูกตัดสินความผิดดังกล่าวจากบทบาทในเหตุการณ์ที่รัฐสภา[25][26][27]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 1.16 1.17 1.18 1.19 1.20 1.21 1.22 1.23 1.24 1.25 Kriner, Matthew; Lewis, Jon (July–August 2021). Cruickshank, Paul; Hummel, Kristina (บ.ก.). "Pride & Prejudice: The Violent Evolution of the Proud Boys" (PDF). CTC Sentinel. West Point, New York: Combating Terrorism Center. 14 (6): 26–38. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2021. สืบค้นเมื่อ 10 November 2021.
  2. ↑ Staff, WPR (June 26, 2021). "Weekend Roundup: Wisconsin Proud Boys Detail Racist, Antisemitic, Homophobic Culture". www.wpr.org. Wisconsin Public Radio. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 26, 2021. สืบค้นเมื่อ October 18, 2021.
  3. ↑ Marcotte, Amanda (October 18, 2021). "Tucker Carlson, Joe Rogan, and the Proud Boys: How the fragility of the male ego fuels the far-right". Salon.com. OCLC 43916723. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 18, 2021. สืบค้นเมื่อ October 18, 2021.
  4. ↑ Aiello, Rachel (2021-02-03). "Canada adds Proud Boys to terror list". CTVNews (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-06. สืบค้นเมื่อ 2021-02-03.
  5. ↑ "Government of Canada lists 13 new groups as terrorist entities and completes review of seven others". Government of Canada. 3 February 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 February 2021. สืบค้นเมื่อ 3 February 2021.
  6. ↑ Far-right: Fascist: Men only: Political violence:
    • Reid, Shannon E.; Valasik, Matthew; Bagavathi, Arunkumar (2020), Melde, Chris; Weerman, Frank (บ.ก.), "Examining the Physical Manifestation of Alt-Right Gangs: From Online Trolling to Street Fighting" (PDF), Gangs in the Era of Internet and Social Media (ภาษาอังกฤษ), Cham: Springer International Publishing, pp. 105–134, doi:10.1007/978-3-030-47214-6_6, ISBN 978-3-030-47214-6, สืบค้นเมื่อ 2022-04-25
    • "Proud Boys" (ภาษาอังกฤษ). Southern Poverty Law Center. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 16, 2018. สืบค้นเมื่อ October 16, 2018.
    • Lowry, Rich (October 19, 2018). "The Poisonous Allure of Right-Wing Violence". National Review. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 22, 2018. สืบค้นเมื่อ November 13, 2018. McInnes is open about his glorification of violence. In a speech, he described a clash with Antifa outside a talk he gave at NYU last year: 'My guys are left to fight. And here's the crucial part: We do. And we beat the crap out of them.' He related what a Proud Boy who got arrested told him afterward: 'It was really, really fun.' According to McInnes: 'Violence doesn't feel good. Justified violence feels great. And fighting solves everything.'
  7. ↑ "Leader of Proud Boys and Four Other Members Indicted in Federal Court For Seditious Conspiracy and Other Offenses Related to U.S. Capitol Breach". United States Department of Justice. สืบค้นเมื่อ June 18, 2022.
  8. ↑ Coaston, Jane (October 15, 2018). "The Proud Boys, the bizarre far-right street fighters behind violence in New York, explained". Vox. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 17, 2018. สืบค้นเมื่อ October 1, 2020.
  9. ↑ Marantz, Andrew (July 6, 2017). "The Alt-Right Branding War Has Torn the Movement in Two". The New Yorker. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 10, 2017. สืบค้นเมื่อ August 16, 2017.
  10. ↑ Woodhouse, Leighton Akio (September 21, 2017). "After Charlottesville, the American Far Right is Tearing Itself Apart". The Intercept. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 10, 2018. สืบค้นเมื่อ January 10, 2018.
  11. ↑ Shannon, Joel (30 September 2020). "Who are the Proud Boys? Far-right group has concerned experts for years". USA Today. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021.
  12. ↑ Bowden, John (5 Jan 2021). "Proud Boys leader ordered to stay out of DC until hearing". The Hill. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021.
  13. ↑ Sullivan, Dan (7 October 2020). "Extremist groups sit at the fringes of Florida politics". Tampa Bay Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021.
  14. ↑ 14.0 14.1 Kutner, Samantha (2020). "Swiping Right: The Allure of Hyper Masculinity and Cryptofascism for Men Who Join the Proud Boys" (PDF). International Centre for Counter-Terrorism: 1. JSTOR resrep25259.
  15. ↑ Morlin, Bill (April 25, 2017). "New Alt-Right "Fight Club" Ready for Street Violence". Southern Poverty Law Center. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 29, 2017. สืบค้นเมื่อ June 28, 2017.
  16. ↑ Carter, Mike (May 1, 2017). "Seattle police wary of May Day violence between pro- and anti-Trump groups". Seattle Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 30, 2018. สืบค้นเมื่อ November 13, 2018.
  17. ↑ "Proud Boys". Southern Poverty Law Center. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 16, 2018. สืบค้นเมื่อ March 18, 2018.
  18. ↑ NPR: SPLC:
    • "Proud Boys" (ภาษาอังกฤษ). Southern Poverty Law Center. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 16, 2018. สืบค้นเมื่อ October 16, 2018.
  19. ↑ Rivera, Pedro (May 8, 2019). "Who Are the Proud Boys and Why Are They Banned from Social Media Platforms?". Fox40 Sacramento. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021.
  20. ↑ Wendling, Mike (September 30, 2020). "Who are Proud Boys and antifa?". BBC News. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2020. สืบค้นเมื่อ October 1, 2020.
  21. ↑ Aiello, Rachel (2021-02-03). "Canada adds Proud Boys to terror list". CTVNews (ภาษาอังกฤษ). เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 6, 2021. สืบค้นเมื่อ 2021-02-03.
  22. ↑ "Government of Canada lists 13 new groups as terrorist entities and completes review of seven others". www.canada.ca. Ottawa: Government of Canada. 3 February 2021. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 February 2021. สืบค้นเมื่อ 3 February 2021.
  23. ↑ Evan Perez, Katelyn Polantz and Mallory Simon. "New charges allege Proud Boys prepped for Capitol insurrection". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021. สืบค้นเมื่อ February 5, 2021.
  24. ↑ Benner, Katie; Feuer, Alan (February 4, 2021). "Justice Department Unveils Further Charges in Capitol Riot". The New York Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021. สืบค้นเมื่อ February 4, 2021.
  25. ↑ Evan Perez, Katelyn Polantz and Mallory Simon. "New charges allege Proud Boys prepped for Capitol insurrection". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 12, 2021. สืบค้นเมื่อ February 5, 2021.
  26. ↑ "2 Oregon brothers arrested for attack on US Capitol". opb. สืบค้นเมื่อ 2021-03-25.
  27. ↑ Olmos, Sergio; Baker, Mike; Feuer, Alan (2021-08-24). "Even Amid a Crackdown, the Proud Boys Are Still Agitating". The New York Times (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). ISSN 0362-4331. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-28. สืบค้นเมื่อ 2021-09-05.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ พราวด์บอยส์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=พราวด์บอยส์&oldid=12149788"