ข้ามไปเนื้อหา

พระเจ้าไท่เกิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไท่เกิง
太庚
พระมหากษัตริย์ราชวงศ์ชาง
ครองราชย์1592–1567 ปีก่อน ค.ศ.
พระนามเต็ม

ไท่เกิง (จีน: 太庚) มีพระนามส่วนพระองค์ว่า จือ เปี้ยน (子辨) เป็นพระมหากษัตริย์ราชวงศ์ชางของจีนโบราณ

ในฉื่อจี้ซือหม่า เชียนจัดให้พระองค์เป็นกษัตริย์ชางองค์ที่ 6 โดยครองราชย์ถัดจากพระเจ้าวั่วติง (小辛) พระองค์ครองราชย์เป็นเวลา 25 ปี (แม้ว่าในจู๋ชูจี้เหนียนอ้างไว้เพียง 5 ปี) และได้รับสมัญญานามหลังสวรรคตเป็นไท่เกิง และสืบทอดอำนาจต่อโดยพระราชโอรสนามว่าพระเจ้าเสี่ยวเจี่ย (小甲)[1][2][3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Bai, Shouyi (2002). An Outline History of China. Beijing: Foreign Language Press. ISBN 7-119-02347-0.
  2. "The Shang Dynasty Rulers". China Knowledge. สืบค้นเมื่อ August 7, 2007.
  3. "Shang Kingship And Shang Kinship" (PDF). Indiana University. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ April 9, 2008. สืบค้นเมื่อ August 7, 2007.
ก่อนหน้า พระเจ้าไท่เกิง ถัดไป
พระเจ้าหวัวติง พระมหากษัตริย์จีน
(1609 ปีก่อนคริสตกาล - 1584 ปีก่อนคริสตกาล)
พระเจ้าเซี่ยวเจี่ย